Onunla beraber olmak zordu. Hayır, o zordu. Zor bir adamdı. Soğuk, belirsiz. Neredeyse hissiz diyebilecek kadar sessiz ve tepkisiz. Ama onu asla suçlamadın, başına gelen bütün bu olanları kendinin bile kaldırıp kaldıramayacağından emin bile değildin.
Karşında oturuyordu. Kollarını yaymış, üstünde kırmızı bulutlu siyah cübbesinin önünü açmıştı. Sağınızda oturan ve sesli sesli tartışan Suigetsu ve Karin'i dizginlemeye çalışan Jugo bile artık her şeyin farkındaydı.
Sasuke kendini kaybetmiş, aranıza o soğuk duvarları tekrar tekrar örmeyi seçmişti.
"Dedim ya sana! Beni rahat bırak!" Suigetsu kahkahalara boğuldu, "Bırakmazsam ne olur, Karin? Y/N bile bu kadar utanmıyor!"
"Çocuklar, kesin şunu." Jugo, Karin'i teskinlemeye çalışsa da birden hepinizi sıçratan gür sesiyle solunuza döndünüz, "Kesin sesinizi!"
Sasuke'nin bağırışı yüzünden herkes buz kesilmişti. Karin dudaklarını birbirine bastırmıştı. Suigetsu kendi kendine söylenmişti. Jugo ile göz göze geldiğinizde ne diyeceğini bilememiştin.
Kalkıp hava almak için odadan çıktın. En azından o kasvette daha fazla boğulmamak iyi bir seçenek gibi görünmüştü.
Sertçe seni takip eden adımlarla omzundan yakalayan kemikli ellerle titredin, "Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Boğuk sesiyle sormuştu bunu. Ellerini sıkmıştın, bu kadarı da fazlaydı. Dünya bir tek onun etrafında dönmüyordu. Sizi aşağılama hakkını kendinde görmesi bir zavallılıktı. "Asıl sen ne yaptığını sanıyorsun?"
Başını hafifçe çevirdin, "Kendini ne sanıyorsun? Kami-sama falan mı?" Kaşlarını çattığında omzunu kavrayan eli seni zorla kendine çevirdi, "Ne bu tavırlar?"
Aslında ondan son derece çekiniyordun fakat bunları ona söylemek zorunda hissediyordun. Bir şekilde gözlerini açmak... İyi ya da kötü bir şekilde, bilmiyordun. Kelimeler ağzından birden bire çıkıyordu sadece, "Son zamanlarda bir tek dünya senin başına yıkılmadı. Kendini tek zavallı sanma." Hafifçe yakınlaştın, "Ailesi katledilen tek sen değilsin. Bunu unutma. O gözlerine de güvenme."
Şaşkın bakışları kinle dolduğunda sana doğru adımlandı, "O küçük kafana kim bu aptalca fikirleri soktuysa eğer -" Sana uzanan kolunu ittirdin, "Kimin ne dediği seni ilgilendirmez!" Oradan uzaklaşacakken sesinin tonunu yükseltti, "Siz sadece birer kuklasınız! Kuklaydınız!"
Ona aldırmayacaktın fakat... Dedikleri onun boyunu da aşıyordu. Kukla? Köle? Veya sadece bir asker, bir basamak mıydınız? Sasuke için bütün bu yaşananların adı bu muydu? Değeri bu muydu?
"Sasuke. Biz madem kuklayız, senin bizden farkın ne peki?" Ona doğru yürüdün ve önünde birden dikildin, "Aşağılık, zalim, cani bir piçten başka ne gibi bir katkın var bu dünyaya?!" Yüzünde gezdirdiği sharingan'larıyla dudaklarını kıvırdı, "Bir de senin değişebileceğini düşünmüştüm!"
Kaşları havalandı, işaret parmağınla onun göğsüne vurdun, "Her şeyi arkada bırakıp iyi bir insan olabileceğini düşünüp kaldım senin yanında! Ama yanılmışım, sen hala neysen osun. Itachi eminim öldüğü için pişmanlık duyuyordur!"
"Sus."
"Senin için elini kana buladı, bunu bile haketmeyecek bir insan oldun, gurur duy bununla!" Kollarından tutup sırtını duvara çarptı, yüzüne bağırdı, "Kapa çeneni! Sen ne anlarsın! Senin ailen öldürülmedi!"
"Ailem öldürülmedi! Ama sen benim vicdanımı öldürdün! Hangisi daha iyi?!" Kollarını sıktıkça sıktı, kulaklarını patlatacaktı resmen, gözleriyle yarıyordu son sevgi kırıntılarını, "Bilmediğin işlere burnunu sokma! Madem istemiyorsun? Git!" Onu ittirdin, "Giderim!" Seni inatla bırakmıyordu, kolların acımaya başlamıştı. "Yazıklar olsun! Sana verdiğim değere, inanca! Herşeye!"
Diğerleri koridordan sizi dinlerken Suigetsu seni hızlıca durdurdu, "Y/N! N'apıyorsun?" Sinirle soludun, "Gidiyorum işte!" Seni sakinleştirmeye çalışsa da kafasına bir tane patlattığında başı sıvılaşmıştı.
"Sinir bozucu işte."
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kusura bakmayın canlar, iki aydır yokum farkındayım ama biliyorsunuz yks hazırlığı vs. sık olmasa da bölüm atmaya çalışacağım.
