Gözlerini açtığında gün ışığı ile kamaştı, gözlerini yumdun ve diğer tarafa döndün. Yanındaki yer yatağı boştu. Açık saçlarını düzeltip doğruldun. Üstündeki yukata'yı çıkartıp üstünü değiştirdin ve yatağını topladın. Merdivenlerden aşağı indiğinde mutfaktan gelen seslerle duraksadın. Kızaran yağ sesiyle birden metalik bir sesle bastırılan yağı kurtarmak amacıyla mutfağa gittiğinde üstündeki sarı mutfak önlüğüyle kahvaltı hazırlayan eşini gördün. Gözlerinin neden sharingan olduğunu sormaya bile tenezzül etmeden esnedin. O ise sana gülümsedi.
"Günaydın.." Yüzünü yıkamak için banyoya gittin. Geri döndüğündeyse Itachi çoktan oturmuş seni bekliyordu. Sende onun karşısına oturdun. Yemek çubuğunu aldın. "Itadakimasu." İkinizde sessizce yemeğinizi yerken yumurtayı yuttun. Sakince ağzına aldığın yeşilliklerle konuyu açtın. "Deidara ile ilgili haberi aldın, değil mi?" Seni onayladı. "Duydum." İkiniz de bunun ne anlama geldiğini anlamıştınız bile, sadece ağıza almak zordu. En çokta senin için. Sırada eşinin olacağını bilmek... Acıtıyordu.
"Yumurta nasıl olmuş? Beğendin mi?" Yumurtayı işaret ettiğinde zoraki gülümsedin, "Gayet güzel olmuş, teşekkür ederim." Tabağına koyduğu yemeklere bakarken onu anlamaya çalışıyordun. Ne yediğine neden bu kadar dikkat eder olmuştu böyle? "Şunlardan da ye, tazeler." Domatesleri ince ince doğramış yanına da koyduğu yeşilliklere limon sıkmıştı. Gayet güzel bir salataya benziyordu. "Beni beslemeyi bırakta kendi karnını doyur, hm?" Son dilimi de koyup kendi tabağına döndü, "Bak, yiyorum."
Yemeğinizi yerken havadan sudan sohbetiniz arasında tabaklar bitmiş ve sofrayı kaldırmıştınız. Güzelce bulaşıkları yıkamak için hazırlanmıştın ki bu işi de elinden almaya kalkmıştı. "Itachi, sen hazırladın zaten. Topladık beraber. Bunu da ben yapayım." Elinden süngeri alacakken geriye adım attı. "Ben hallederim -" Bileğini tutup yanağına uzandığında hızla süngeri aldın. Kaçmana vakit tanıyamadan boşta kalan eliyle belinden yakaladı. Kendi bedenine bastırırken mutfak tezgahına doğru seni yasladı ve üzerine eğildi. Nefesi boynunda filizlenirken gün ışığı misali nemli dudakları boynunu aydınlatıyordu. Gıdıklandığın için gülerken o, iki koluyla seni tuzağına düşürmüştü. "Tamam, tamam! Sen yap - aman Tanrı'm!" Zaferle seni rahat bıraktığında elini karnına koydu. Göbek deliğine gelen orta parmağı ile aklına dolduran yüzünü ısıtan sıcaklıkla elini onun üstüne koydun. "Sadece bir bulantıydı, emin bile değiliz." Diğer elinle yanağını okşadın, alınlarınız iki yarım gibi birleşmiş tam olmuşlardı. "Ama bende çok istiyorum."
"Hn." Burnunu seninkine sürttüğünde gülümsedin, "Pekala, sen yıka. Ben de durulayayım. Buna ne dersin?" Pek sıcak bakmasa da boynundaki buseyle gülümsetmişti.
"O sharingan'ını da açıp açıp durma."
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
