-10

2.2K 107 9
                                    

Siz: Ne saçmalıyorsun?

Siz: Her şey yeni başlıyor derken?

Siz: Kapı komşusu meselesi de neyin nesi?

Yakışıklı Katil: Sakin ol kız.

Yakışıklı Katil: Öncelikle bir şey saçmaladığım falan yok .

Yakışıklı Katil: Şu kapı komşusu meselesine de gelecek olursak da , apartmanınız çok güzeldi ve bir tek sizin katta boş daire vardı.

Yakışıklı Katil: N'apcan , kader işte...

Siz: Apartmanın yarısı boş , uydurma Eray.

Siz: Yada Burak mı demeliydim?

Yakışıklı Katil: Hahahhaha güzel şaka .

Siz: Eray buradan taşınacaksın yoksa her şeyi babama anlatmak zorunda kalırım.

Yakışıklı Katil: Sen bu saatten sonra babana hiçbir şey anlatamazsın Asel.

Siz: Neden anlatamazmışım ?

Yakışıklı Katil: Dedim ya , her şey şimdi başlıyor diye.

Yakışıklı Katil: Söylersen bu başlangıcın sonunu getirmiş olursun ve bu senin için hiç iyi olmaz Asel .

Siz: Şimdi de beni tehdit mi ediyorsun ?

Yakışıklı Katil: Bence bu günlük bu kadar yeter Asel.

Yakışıklı Katil: iyi geceler.

Odama kadar gelen gürültü ile gözlerimi araladım. Komodinin üzerinde duran telefonuma baktığımda saat yeni dokuza geliyordu. Sabahın köründe bu seslerde neyin nesi ?

Yataktan kalkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkadım , üzerimi değiştirip saçımı taradıktan sonra odadan çıktım.

Mutfaktan gelen seslerle birlikte oraya doğru ilerleyecekken birinin kolumu tutmasıyla tam çığlığı basacaktım ki bir anda beni duvara yaslayıp eliyle ağzımı kapattı. Korkuyla Eray'ın gözlerine bakıyordum.

"Sakın bağırma!" Diyerek sessizce beni uyardı. Kafa salladığımda elini ağzımdan çekti ama hâlâ diğer eliyle kolumu tutuyordu.

"Senin ne işin var burada ?" Diye sordum sinirle.

"Ne o, sevinmedin mi yoksa beni gördüğüne?" Dedi tek kaşını kaldırarak.

"Mutlulukdan ölüyorum." Dedim göz devirerek.

"Vaay , o da iyiymiş." Dediğimde kolumdaki elini çekerek hızla mutfağa ilerledim. O da peşimden geliyordu. Mutfağa girdiğimde annem ve Eren kahvaltı yapıyorlardı.

"Ooo günaydın Asel Hanım, daha iyi misiniz dün akşamdan beri?" Eren'e bakıp gülümsediğimde "İyiyim canom , bal gibiyim hatta ." Diyerek Eren'in yanına oturdum ve yanağına sulu bir öpücük konurdum. Seviyorum bu çocuğu ya . Eren'de bana sarılarak karşılık verdi. Eren'den ayrılıp tekrar yerime döndüğümde Eray mutfağa giriş yapmış , tam karşıma oturmuştu.

"Lan oğlum, tuvalete düştün sandık." Eren'in söylediği şeyle birlikte Eren'e göz göz devirmem bir olmuştu.

Dabıl mizahşör.

Eray sadece gülümsemekle yetinmişti. Eren'e dönüp "Sen burada mı kaldın?" Dedim. Kafasını sallayarak sorumu onaylayan mırıltılar çıkarmıştı. "Bana niye haber vermedin , bir şeyler yapardık."

"Başın ağrıyordu zaten, saatte geç olmuştu. Bende uyudum hemen zaten." Eray'ın bakışlarını üzerimde hissetmek beni geriyordu.

" O zaman bu gün de kal , bir şeyler yapalım ." Dediğimde anneminde bakışları beni buldu. "Sen önce bi şu telefonu elinden düşürmesini bi' bil, sonra da o odadan çıkmasını bi' bil, öyle çağır çocuğu. Sen odanda telefon oynarken Eren'de seni mi izleyecek."dediğinde Eray'ın güldüğünü görmüştüm.

"Komik olan ne?" Dedim sert bakışlarımı Eray'a çevirerek. "Şimdi de insanlara karşı çıkma Asel, haksız olduğunu biliyorsun . Sus ve insanları kışkırtma." Sinirle anneme döndüğümde sinirle bağırdım.

"Anne ne saçmalıyorsun sen ya! Şu yaşıma gelmişim hâlâ benim hayatıma burnunu sokmaktan vazgeçmiyorsun. Artık yeter! Benim ne yaptığım seni ilgilendirmez. " Masadan kalkmış tam gidecekken Eren kolumu tuttu. Eren'e tam karşı çıkacaktım ki Eray söze atladı.

"Ben o yüzden gülmemiştim. Benim yüzümde-" daha fazla dinlemek istemeyip sözünü kestim .

"Ya sen hâlâ ne konuşuyorsun ya, kapa çeneni ! Eğer bu senin için çok zorsa siktir git kendi evine. Uzak dur ya bizden! UZAK DUR!" Diye bağırarak hızla mutfaktan çıktım ve aynı hızla odama girip kapayı çarparak kapattım.

Bıktım artık ya . Gerçekten bıktım. Annemin sürekli beni yönetmesinden de , insanların sürekli benden bir şeyler beklemesinden de, birilerinden bir şeyler saklamaktan da bıktım. En çokta beni sevmeyen bir kadına anne demek ve sürekli tehdidi altında olduğum herifin tekiyle aynı ortamda bulunmaktan bıktım!

Ama artık yeter!

Bu sefer gerçekten de yeter.

Her şeyi ne pahasına olursa olsun babama anlatacaktım. Geç bile kaldım bence...

*********

Haftaya çarşamba yeni bölümde görüşmek üzeree.

Umarım beğenmişsinizdir...

Oy verirseniz çok sevinirim:)

artık uzun bölümler bizi bekliyor :))

Suç Mahalli  | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin