Suç Mahalli | Yarı Texting

-14

"Ne saçmalıyorsun Eray?" Dedim evdekilerin duymaması için özen göstererek.

"Ya gel işte." Dedi Eray. Bende "Neden, n'oldu?" Diyerek karşılık verdim.

"Konuşmak için?" Dediğinde böyle bir şeyin imkânsız olduğunu düşündüm , evden çıkamazdım. Üçüncü kattan da atlıyamayacağıma göre evet bu imkânsızdı.

"Saçmalama gecenin köründe nasıl çıkayım evden?" Dedim kısık bir ses tonuyla.

"Hem ne konuşacağız ki?" Merakla soruma cevap vermesini bekledim. "İstersen gelme , seni zorlamayacağım ama gel yani." Cümlesinin sonunu emir verircesine söylemişti.  Gözlerimi devirdiğimde "Çıkmaya çalışacağım ama fazla zorlamam , haberin olsun."dedim ve pencereyle perdeyi kapatarak odadan çıktım . Olabildiğince sessiz davranıyordum çünkü babamın uyukusu çok hafiftir ve en ufak tıkırtıya bile uyanır.

Ses çıkmasın diye odanın kapısını açık bıraktım ve koridoru geçerek dış kapıya ulaştım. Kapının kilitli olmasına lanet ederek üzerinde on tane daha anahtarı barındıran anahtarı yavaşça çevirdim. Bir yandan da diğer anahtarları tutuyordum birbirine çarpıp ses çıkarmasınlar diye. Olabildiğince sessiz bir şekilde kapıyı açtım ve aynı sessizlikte anahtarı yanıma alarak evden çıktım.

Yavaşca kapıyı kapattım ve derin bir nefes alarak elimi kalbime koydum. Çok hızlı atıyordu. Evden çıkmak bile benim için ayrı bir aksiyondu.

Asansör kullanmak yerine merdivenlerden inerek binadan çıkmıştım. Binanın arka tarafına doğru yürümeye başladım. Odam o tarafa bakıyordu ve büyük  ihtimalle Eray oradaydı. Tahminim doğru çıkınca hızlı adımlarla Eray'ın yanına ulaştım.

"N'oldu, ne konuşacağız?" Eray bana döndü. Gülümsedi ve ardından ciddileşerek konuya girdi direkt.

"Babana anlattın mı her şeyi?" Konuya direkt buradan girmesi beni bir anlık afallatsada fazla bozuntuya vermedim. Ne cevap vereceğimi bilmiyordum. Gözlerimi kaçırdım.

"Evet." Dedim kısık bir sesle. Gülümsedi. Zaten bunu bekliyor gibiydi. "Güzel." Dedi o da , daha çok kendisiyle konuşuyor gibiydi.

"Güzel olan ne?"

"Söylemiş olman."

"Bunun nesi güzel?" Dediğimde güldü.

"Sarışın olmana rağmen o kadar da aptal değilmişsin."dediğinde göz devirerek yanıtladım Eray'ı.

"Sen hâlâ yakışıklı olduğun kadar aptalsın ama."

"Yakışıklı olduğumu kabul ettin yani?"

"Aptal olduğunu kabul ettin yani?"

"Neyse asıl konumuz bu değil aslında da , babama anlattım deyince konuşup konuşmamak arasında kaldım." Ne konuşacağımızı deli gibi merak ederken bu aptalın dediğine bak!

"Bunun için mi geldim ya ben buraya kadar!"diyerek karşı çıktım Eray'a.

" Off nasıl oldu da geldin sen buraya kadar ya , 30 basamak merdiven indirdik seni de , tüh n'apsak ki ?" Dalga geçtiği için daha çok sinirlenirken Eray kahkaha atmamak için zor tutuyordu.

"Valla kusura bakmayın Asel Hanım, babana beni anlattığın için sana bir şey anlatamam ama birkaç soru soracağım." Eliyle kaldırımı göstererek konuştu.

"Gel oturalım şöyle."

Kaldırıma oturduğumuzda Eray sorularını sormaya , bende cevaplamaya başlamıştım bile.

"Babana ne kadarını anlattın?"

"Senin fotoğrafını göstermek ve Burak dışında her şeyi."

"Niye onları da anlatmadın?" Ölüm fermanımı yazdı bu da iki dakikada.