Siz: Her şeyi biliyorum!!!
05********: Ne saçmalıyorsun?
05********: Kimsin?
Siz: Gördüm diyorum...
05********: Neyi gördün?
Siz: Her şeyi:)
✨ DÜZENLİ BÖLÜM YAYIMLANMAKTA✨
Gözlerimi yavaşça araladım. İlk başta ışık gözlerimi kamaştırsada hemen alışmıştım. Bir hastane odasında olduğumu idrak edebilecek kadar bilincim yerindeydi.
Sağ kolumun üzerine hissettiğim ağırlık sebebiyle bakışlarımı oraya çevirdim ve kolumun üzerine kafasını koyup uyuyan Eray'ı gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tekli koltuğu yatağıma yanaştırmış ve kafasını koluma yaslayarak uyukuya dalmıştı. Gözlerimi açık tutmak benim için güçtü. Gözlerimi açık tutmaya zorlayarak Eray'ı izlemeye başladım.
Kavisli kaşları, hafif kemerli burnu, uzun kirpikleri, belirgin elmacık kemikleri, dalgalı ve dağınık uzun saçları...
Saatlerce izlemek isteyeceğim cinsten bir güzelliği vardı. Fakat kapanmak için direnen gözlerim buna izin vermedi ve çok kısa bir süre içinde tekrar uyukuya teslim oldum.
Gözlerimi yavaşça araladığımda Eray'ın uyanıp beni izliyor olduğunu gördüm. Çok ciddi bir ifadeyle izliyordu beni. Gülümsedim ama hiç bir tepki vermedi, aynı ciddiyetle bakmaya devam etti. "Eray ne oluyor?" Eray cevap vermeden bir anda ayağa kalktı. Kolumdan tutarak beni kaldırdı ve kapıya doğru çekiştirdi. Kapıdan çıktığımızda aslında hastanede değil otelde olduğumuzu fark etmiştim. Eray'ın tavırlarına da bir anlam veremiyordum. Asansörün önünde durduğumuzda , asansörün kapısı açıldı ve Eray beni içeriye ittirdi.
"Eray , ne yapıyorsun?"dedim dehşet içinde. Tam asansörden geri çıkacağım sırada asansörün kapısı kapandı hızla. Işıklar yanıp sönmeye devam ederken arkamı döndüm ve dönmemle birlikte beni kaçıran adamla göz göze geldim. Bana pis pis gülümsedi ve silahını bana doğrultarak ateş etti...
Yerimden sıçrayarak uyandığımda kolumun üzerinde uyumaya devam eden Eray'da uyanmıştı. Ani hareketim canımı yaksada bunu umursamadım çünkü gördüğüm şeyin kabus olması beni mutlu etmişti. Biran gerçek sanmıştım çünkü.
Eray hızla yerinden kalktı. "Asel iyi misin?"sesindeki telaş gözlerimin dolmasına sebep oldu. Olanlar geldi aklıma.
"İyiyim."dedim. Sesim kısık çıkmıştı. Eray yanıma oturarak hiç beklemediğim bir anda bana sarıldı. Öyle içten bir sarılıştı ki içim sıcacık olmuştu. Sıkı sıkı sarılıyordu ama asla canımı yakmıyordu.
"Asel, o kadar çok korktum ki sana bir şey olacak diye. Aklım çıktı ya resmen."derin bir nefes aldığında kafasını boynuma gömdü ve kokumu içine çekti. Söyledikleri gözlerimden yaşlar akmasına sebep oldu.
"Asel..."dedi. Sesi titremişti. Titreyen sesi daha çok ağlamama sebep olmuştu. Serumdan dolayı tek elimi kaldırıp bende ona sarıldım. "Neden gelmediniz?"dedim sessiz ve titrek bir ses tonuyla.
