KORKAK AŞIK

Korkak Aşık-9

9.BÖLÜM

Bakışları bakışlarıma karşılık verirken kendimi bir anda duvara yaslanırken buldum. Öyle bir çarpmıştık ki sırtım acıyordu ama o çok yakınımdaydı. Nefesini hissetmemle dudaklarının dudaklarımı bulması bir oldu. Sert ve acı vericiydi. Aşk yoktu.

Geri çekildiğinde nefes nefeseydi" o zaman kanıtla!"

Ona bakıyordum, sadece bakakalmıştım.

"bana onun olmadığını vücudunla kanıtla Sena!, sanırım bunu yapabilirsin."

"gerçekten bunu kastetmiş olamazsın?" acım yüzüme yansımış olmalıydı, içimde engin olmuş taşmaktaydı çünkü...

Hiçbir söz söylemesine gerek yoktu bakışları yeterince açıktı. İçimdeki acı inanılmaz büyüklükte bir nefrete dönüşmüştü.

"iğrençsin!" ellerimi göğsüne koyup tüm gücümle onu ittim. Ama ne kadar itebildim o tartışılır, iki adım geriye yalpalayarak bileğimi yakaladı. Beni kendine çekmek istedi ama bende havadaki yaprak değilim istenilen yöne gideyim.

"bırak!" tüm nefretim gözlerimden ona aksın istiyordum, kızgınlığımın öfkemin şiddetini görmesini umuyordum.

"neden? Neden bırakayım? Kocan değil miyim sonuçta!"

Bu kadar iğrenç olabilir misin, gerçekten. İnanamıyorum.

"bırak istemiyorum, dokunma bana!" elini itmeye çalışarak dişlerimi sıktım. "çek lanet elini..!"

Yüzümü yukarı kaldırarak gözlerime baktı.

"neden istemiyorsun, Kocan olarak bu hakkım, o adama da bu kadar direndin mi?"

Yüzü yüzüme o kadar yakındı ki ama ben yüzüne tükürmekten başka hiçbir şey istemiyordum. Benim hakkımda bilmediği şeylerden biri de nefret kalbimde baş gösterdi mi etmeyeceğim söz, yapmayacağım şeyin olmadığıydı.

Yine nefret gözümü boyamaya başlamıştı işte... gözlerine bakıp gülümsedim.

"hayır, hiç direnmedim!"

Alaycı bakışları sertleşirken bende zevkten sekiz köşeydim. Nasılmış...

"hem de hiç, direnmem için bir sebep söylesene. Olgun, yakışıklı ve karizmatikti tam ideal tipim."

Bileğimi bırakarak arkasını döndü. Benden üç metre kadar uzaktaydı şimdi, yüzünü döndüğünde bir elinin gömleğinin kollarını çözmekte olduğunu gördüm.

"iyi, kocanla da yapmak sorun olmaz senin için herhalde." Bakışlarımız çarpışırken yan yan gülümsedi, Kollarını çözmeyi bitirmişti. Bana doğru tekrar yaklaşarak devam etti.

"Enayi yerine konulmak hiç iyi hissettirmiyor. Bu işten bir kazancım olsun bari, sonra istediğine gidebilirsin."

Aramızda bir adımlık mesafe vardı. Ama km ler gibiydi.

Gözlerim yine acımaya başlamıştı ama tekrarı olmayacak, senin kelimelerin yüzünden tek bir acı daha çekmeyeceğim. Acı bir gülümseme yüzüme yayılırken kalbimde de ince bir sızı vardı.

"peki" dedim ellerim gömleğimin üst düğmelerine doğru kalkarken "yapacağım, hadi yapalım."

İlk düğmeyi açtıktan sonra yüzüne bakarak konuştum." Haklısın senin de hakkın ne de olsa"

Gözlerine bakarak ikinci düğmeyi açmıştım ki aramızdaki o kısacık mesafeyi de kapatarak ellerimi tuttu.

Gülümsedim" gerçi aynı günde iki sefer biraz zor olacak ama idare edersin artık"