KORKAK AŞIK

Korkak Aşık- 5

5.BÖLÜM

" Evlilik ve ben!! Aiiişş !" odaya dalıp kıymetli gitarımı ortaya bıraktım ve saçlarımı karıştırarak kendimi sırtüstü yatağa fırlattım. Uzaya fırlatmayı daha çok isterdim kendimi ama öyle imkanlarım olmadığı için yatakla avutuyorum kendimi, acımayın bana.

Ya da acıyın çünkü çok acınacak haldeyim.

Aahh ben evliyim ben evliyim!!! Yok içimden olmayacak daha kavrayamadım. Bir de sesli söyleyeyim belki olur gerçi zor ama "ben evliyim, ben evliyim, ben evliyim aaaahhh lanet olsun ki ben evliyim!" yüzüstü dönerek ellerimle yastığa vurmaya başladım. 

Sinirle yatakta doğrulup oturdum. Saçlarımı karıştırarak önüme getirdim ama umrumda değil ve kaderim neredeyse bana söyleyin lütfen gidip hakkımda yazanları sileceğim hem de tinerle.

"odaya giren anneme hiç bakmadan yere diktim gözlerimi yaşım 22'ye dayanmasa ayaklarımı sallayıp dudaklarımı bükecektim. Ama cinsiyetim gereğide bunu yapmam biraz abes kaçardı. Kim demiş kadın erkek eşit diye, yalan o yalan.

Annem yatağımın karşısındaki masama yaslanarak bana baktı. Annem 160 boylarında 60 kilo civarında Yi soo nun deyimiyle çatlak, eğlenceli, desibeli yüksek bir sese sahiptir.

"oğlum, asma yüzünü! Kızın hayatını kurtaracaksın, ne olur biraz elini taşın altına koysan."

Sandalyemi çekip otururken çıkarttığı ses bana yeni bir ilham verdi ama şimdi orayı hiç karıştırmayalım. Başımı kaldırarak anneme diktim gözlerimi...

"Anne, bana doğruyu söyle gerçekten amaç beni uslandırmak mı?"

"ee o da var tabi ama!" dedi annem yeni gelin gibi nazlana nazlana...

"ama ?" merakla ve heyecanla yatağın kenarına doğru kayıp saçlarımı düzelttim.

" o kızı kurtarmak seni uslandırmaktan daha öncelikli çocuğum, sizi zaten yakıştırıyorduk ama Sena'ya talip olan ortağın oğlu işe yaramaz kavgacının tekiymiş. Kıza yazık mı olsun hem de o bizim zaten gelinimizdi biraz daha çabuk oldu sadece.!"

"a-anne, ne demek gelinimizdi benim belki sevdiğim var, belki başka birini istiyorum. Hiç mi düşünmediniz bana sormayı, haylaz olduğum belki bir nebze gerçek olabilir ama—

"bir nebze derken.?"

"orayı karıştırmayalım şimdi, demek istediğim fikrimin sorulması gerekirdi. Ayrıca o-o—" sinirle ayağa kalkarak elimle karşı sokağı işaret ettim.

"o kıza da haksızlık bu, bizim haberimiz yokken bunu bir başkasından duyarak eve geliyoruz sonra bir bakıyoruz ki biz evliyiz! Şaka gibi..!"

Sahte bir kahkaha atarken kendimi delirmiş gibi hissettim. Hani yalan da değildi ya neyse.

"kızı kaçırması, ona Allah korusun bir şey yapacak olması korkulacak bir şey değil mi Jonghyun, belki senin umrunda değil ama bizim umrumuzda.!"