KORKAK AŞIK

Korkak Aşık- 11

Dans bittiğinde yine koltuklarda ki yerimizi alarak sohbete başlamıştık. Onlarla bir alakam yoktu sadece dinliyormuş gibi gözüküyordum. Elimdeki bardağı incelerken, nerede nereye gelmiş olduğumu düşünüp, umutsuz bir gülümsemeyle başımı salladım. Gerçekten vahim durumdaydım doğrusu...

Konuşma bir ara erkeklerin gruplarına gelince ilgimi çeken hiçbir şey olmadığını düşündüm. Bu gee hiçte eğlenceli değildi bana göre, plana da bakın. Ah yılı ödülüne layık görüldünüz dememi bekliyorsanız daha çok beklersiniz cicim.

Başımı koltuğa yaslamış olduğum yerde durduk yere sinirleniyordum. Artık canıma tak etmişti. Doğrularak bardağı sehpaya koydum. Çıkan çınlama sesiyle birlikte bende konuşmak için dudaklarımı ıslattım.

"bana müsaade, size iyi eğlenceler!" ayağa kalkarak çantamı zincirinde omzuma astım.

"nereye"

"neden ya?"

"daha erken değil mi?"

Gibi sorulara maruz kalmama rağmen fikrimden vazgeçmeye niyetli değildim. Zaten havam yok, kimseyi çekemeyeceğim.

Derin bir nefes alıp bana yönelen soruları görmezden gelmeye hazırlandım. Yüzümde sahte bir gülümseme, 3.2.1 başla.

"gitmem gerek Hiç eğlenesim yok! Size iyi eğlenceler!" el sallayarak arkamı döndüm.

"Jonghyun sevgilin gidiyor, sen bıraksana tek mi gidecek?" odun işte anlamaz o anlatma canım seo min cim.

Onun cevap vermesin olanak tanımadan arkamı dönüp lafa atladım." Ah sen otur, babam araba aldı, söylemeyi unuttum. Tek gidebilirim yani..! hoşçakalın!" tek bir kelimeyi daha kaldıramazdım, hızlıca dönüp kapıdan çıktım. Arkamdan kapıyı kapatırken bile rahatlamaya başlamıştım. Sanki biri boğazımı sıkıyordu da yeni nefes almaya başlamıştım.

Daha orada kendimde geçmek üzereydim kapının kulpunu bırakıp hemen çıkışa yöneldim. Onu unutmaya çalışırken sevgili rolü yapmamız aynı evde yaşamamız hiçte yardımcı olmuyor doğrusu...

Araba yı hızla evime doğru sürerken müzik çaların sesini yükselttim. Böylece beynim daha az konuşurdu belki.. yani öyle umuyorum.

İçimde öyle bir enerji patlaması varki yüzümdeki makyajı elimin tersiyle gelişigüzel silmek istiyorum. 20 dakikalık yolu on dakika da gelerek kendimi yeni bir rekora imza atarken buldum. Arabayı garaja çekerek hep yapmak istediğim o havalı inişi yaptım. Ve giderken anahtara basıp kilitledim. Huhuu süperim. İşte böyle basit şeylerden mutlu olan birini nasıl üzebiliyorlar gerçekten aklım almıyor.

Eve girdiğim gibi kendimi yine o girdabın içinde buldum. Ben buraya kendimi ait hissedemiyorum Nedense demeyeceğim çünkü nedeni belli çünkü, malumunuz.

Merdivenleri yavaşça çıkarak koridoru sarhoş gibi yalpalaya yalpalaya geçtim. En sonunda odanın kapısına gelerek beyaz Amerikan tarzı kapıyı ittim. Başım dönüyordu, sanırım içtiklerim yeni etkisini gösteriyor. Kaşlarımı kaldırarak ne yapacağımı seçmeye çalıştım ve banyoda karar kılarak o tarafa doğru ilerledim.