Mafia traitor 18+

Deel 42

Enzo ziet het.
Ik kruip maar kom niet ver door Donato's harde ruk aan mijn ketting. Mijn keelgat sluit zich af en ik stik bijna ter plekken.

Het is Enzo die me tegen zich aan drukt als hij mij me komt. Ik verwacht dat hij aan me gaat zitten en me aanraakt. Zoals ze blijkbaar beide van plan zijn. Maar hij slaat zijn armen om me heen en knuffelt me. ' Shht.. niet zo snotteren.' Mompelt hij maar er klinkt iets dreigends. Iets gevaarlijk.

Hij aait over mijn rug.
'Ja, Donato heeft je passend bestraft. Dat krijg je als je niet luistert. Straf.' Hij aait me zacht over mijn gevoelige handen en ik jammer.

'Draak gaf je zeker toch ook wel eens de riem?' Hij bestudeert me. De achtergrondgeluiden worden als maar zachter.

'N-niet zo hard.' Beken ik. 'Hij heeft me alleen in het begin zo behandeld.' Ik realiseer me dat ik iets heel groots verklap en doe snel alsof er niks aan de hand is.

Donato zit al rechtop met een blije kop te glunderen door mijn domheid.
'Interessant,' kraait hij vrolijk.

Hij wrijft in zijn handen en leunt wat meer mijn kant op. 'Vertel eens wat meer over je eerste keer met draak?' Shit. Hij weet het.

'Liever niet.' Het is een domme lafaard uitweg maar ik kan maar beter niet nog eens liegen. Ik ben er niet zo goed in als ik dacht.

Donato lacht dreigend.
'O, dit was geen keuze. Je gaat ons elk smerig detail vertellen.'

Ik krabbel achter mijn oor. 'Draak...' begin ik aarzelend.

Donato wijst naar me uit het niets en ik schrik erdoor alsof hij lasers kan schieten. '....Zag je dat?' Zegt hij slechts.

Enzo knikt. 'Ja, dat zag ik ja.'

Donato's ogen worden dreigende spleetjes. 'Kom eens hier, prinses.' Ik sluit mijn ogen en snik.

Donato gniffelt.
'Kom hier...' Hij moet me halen. Dat doet hij ook. En voor alle tellen die hij moest wachten krijg ik drie klappen in mijn gezicht.

Mijn ademhaling wordt sneller en ik hyperventileer.

Huilen stopt ze niet. Slaan brengt problemen en verzet is zinloos. Ik hang uiteindelijk zonder te bewegen te huilen over hem heen. ' Heb je tegen mij gelogen?' Vraagt Donato zogenaamd neutraal. Ik zie de boosheid in zijn ogen echter en krimp.

'Nee.' Ik durf hem niet aan te kijken.

Hij pakt mijn kin beet en dwingt me dat juist te doen. 'Hm. Zeker weten? Als ik je kutje inspecteer vind ik dan tekenen van misbruik?' Nee.

Ik slik.
'Draak maakte me elke dag schoon-'

Donato barst in lachen uit.
'Dat is Bullshit. Je hebt nog steeds dat schattige trekje dat als je liegt dat je benen trillen.' Ik staar naar mijn trillende benen en slik.

Ze hebben me betrapt.
'Puur voor dat leugentje, zouden ik en mijn broer je moeten neuken. Hard in dat kontje van je.' Hij gaat met zijn hand over mijn kont en knijpt hard in het beetje vlees dat ik heb.

Piepend sta ik het toe.

'Ik hoopte dat als ik kapot gemaakt was dat Enzo me niet meer wilde.' Beken ik. Misschien hebben ze medelijden. Ik hoor mezelf denken en vind mezelf dom. Natuurlijk niet.

Donato trommelt met zijn vingers op de leuning van de bank. Hij loert afwachtend naar zijn broer.
'Jouw beurt. Geef haar de riem.' Zegt hij slechts voor hij zijn eigen riem afstaat.

Enzo komt overeind en accepteert de riem. Hij trekt me mee aan mijn haar en ik huil heel de lange weg naar de plek voor de plasma tv. Donato gaat er goed voor zitten.

Enzo rolt de riem op en laat hem hard neer komen. Eerst op mijn rug. Dan op mijn benen. Mijn buik. Hij ranselt me af. Hij wordt ook steeds gemener. Slaat harder en valser waardoor de klappen steeds harder aankomen.

Als hij me ook wil uitkleden grijpt Donato in. 'Genoeg, ze is gestraft zo.' Zegt hij.

Dan kijkt hij naar mij. Hij glimlacht.
'Kom maar, lieve Elice.' Ik probeer te staan maar dat lukt niet door mijn kapotte knieën. Dus kruip ik over de vloer met één knie steeds omhoog naar hem toe.

Hij haalt me aan als ik bij hem ben en tilt me de bank op. Het leer kraakt.
'Zo. Nu leer je dat je tegen ons niet moet liegen.'

Ik staar in horror naar mijn bloedende knieën en de spierwitte dure bank. Snel trek ik mijn knie omhoog. 'Kijk uit, ik bloedt-'

Donato moet er oprecht om lachen.
'Dat maken onze dienstmeisjes wel schoon. Dat zijn ze gewend, dat ze hier en daar wat bloed vinden.' Hij bestudeert mijn verse wonden.

'James?' Zegt hij opeens.

James reageert meteen.
'Ja, baas?' Mag ik een emmer?

Donato glimlacht.
'Ik ben trots op je. Je hebt ons onze grootste vijand gegeven.' Hij aait me over mijn wang.

Hij zakt onderuit en trekt me boven op hem. Verloren begin ik te huilen.
'Noem wat je wil en wij geven het aan je. Ik ben in een gulle bui.' Hij gaat met zijn hand onder mijn shirtje en gaat traag omhoog.

James ziet het net als enzo die hongerig smachtend kijkt.
'Dat meisje. Ik wil haar ontmaagden.'

Ik hap naar adem.
'Zo zo, dat is niet niks.' Lacht Donato.
Hij kijkt op me neer en blaast een haarlok uit mijn gezicht.
'Wat vind je daar van, Elice?'

Ik begraaf mezelf in zijn shirt en jammer dat ik het niet wil terwijl ik mezelf voel breken.

'Wat? Je praat zo zacht.' Hij doet net alsof hij me niet hoort. Klootzak.

'Ik wil niet!' Gil ik veel luider dan ik wil.

Donato geeft me een klap.
'Dit is zijden, schat. Niet zo in snotteren dus.' Hij doet zijn shirt goed.

Hij kijkt naar zijn broer.
'Wat vind jij, Enzo? Heeft hij een ritje verdient op Elice?' Mijn handen trillen. Net als mijn lip. Alles doet pijn.

Enzo is mijn laatste hoop. Maar hij heeft zijn hart al eens gebroken door mij. 'Ik vind van wel. Laat haar maar leren. En leren doet ze het beste onder geweld en pijn.' Hij klinkt zo verbitterd.

Donato knikt en ik bereid me voor dat ze me elk moment kunnen vervoeren naar een slaapkamer.  Donato aait mijn gezicht en veegt wat tranen weg. 'Ik ging er van uit dat je ontmaagd in mijn handen zou vallen. Dat je broer je zou doorverkopen aan iemand die je meteen zou verkrachten. Zoals meeste mannen in onze wereld doen zodra ze zo'n meisje als jij zien.'

'Maar nu ik weet dat je nog maagd bent, onschuldig...puur...vers...' Ik jammer als zijn hand onder mijn shirt gaat.

'Wil ik je niet delen. Je hebt ons bedonderd, Elice. Je kan er op rekenen dat jouw kostbaarste bezit van mij of mijn broer gaat worden. Hangt er vanaf wie kop of munt gooit.'

'Dus nee. Je mag haar niet hebben.'