Mafia traitor 18+

Deel 50

Ik wordt wakker in de bekende villa. Op de beige bank bij de openhaard. Agnetta zit bij me. ' Ik ben zo blij dat je er weer bent.' Zegt ze.

De kamer is niet veranderd. Er hangen nog steeds kroonluchters en rozenbehang. Dat is ook het enige wat niet veranderd is. Zij is getrouwd. Ik ben...Wat ik ook ben.

Mijn ogen zoeken de kamer grondig af naar Sorin maar ik zie alleen twee onbekende mannen die ons bewaken. 'Waar is Sorin?' Mijn stem piept als een auto raampje.

Een van hun stopt hun dure mobieltje weg en kijkt me glunderend aan. 'Meneer Del Mento en Draak moesten wat afhandelen. Ze zijn op missie. Jullie dames staan tot hun terugkomst onder onze bescherming.'

'Kan een van jullie mij terugbrengen?  Wie weet weten ze niet dat ik weg ben. Wie weet kan ik ontkomen-'

Een scherpe spottende stem onderbreekt me. 'Ze weten het al, Elice. Je meesters weten dat je terug bent bij mij.' Draak komt langzaam de trap naar de woonkamer afgelopen en glimlacht arrogant en onoverwinnelijk.

De mannen geven elk een knikje en een van hen verlaat de kamer direct. Hij is zeker mijn beveiliger.

Draaks prachtige groene ogen staren naar mij. 'Je gaat me eens in detail vertelling wat ze met je hebben gedaan.' Zijn stem is ijskoud geworden.

Koppig staar ik naar de grond. Het gaat hem niks aan. Niet meer.

Hij raakt geïrriteerd.'Wat moest je doen, Elice?'

Dan woedend.
'Wat moest je doen?!'

Ik barst door zijn harde stem.
'Ik wil het niet vertellen! Ik schaam me te erg. Het was zo vies. En vreselijk.'

Draaks gezicht is een mengsel van besef, walging en woede. Hij stapt dichterbij en pakt me beet bij mijn arm.

Hij legt zijn hoofd tegen dat van mij.
'Wat hebben ze gedaan?' Er spat een traan kapot op mijn shirt maar die traan is niet van mij.

Zacht komt alles eruit wat ik heb meegemaakt. Snikkend en vol schaamte vertel ik wat ik heb doorstaan. 'Ik moest naakt. Ze wilde alles van me zien. Ik moest knielen en mijn mond openen. De eerste keer deden ze zelf hun broek uit. Toen moest ik het doen. Ik moest ze...laten komen. Met mijn mond.'

Agnetta laat een huilerig geluidje horen en bedekt haar eigen mond. Ze zit tranend te kijken.

Ik ga verder nadat ik geslikt heb. 'En ik moest alles doorslikken. Als ze me betrapte op spugen kreeg ik de riem. Ze lieten me dingen met mezelf doen zoals mezelf aanraken of vrijen met mezelf op de bank terwijl ze zich dood lachte.'

Dan is het even stil.

Tot Agnetta hard met een glas door de kamer smijt. 'Ik vermoord die eikels,' gromt ze.

Draak grijnst en inspecteert het mes dat hij altijd bij zich heeft. 'Anders ik wel.' Ik pak zijn hand snel alsof ik zo tot hem kan doordringen. Hem zo kan beschermen.

'Nee! Laat ze maar. Ze zijn te sterk.' Draak lacht spottend naar me alsof hij sterker is.

Agnetta gaat voorzichtig door met de ondervraging. 'Elice, waar hebben ze nog meer hun zaad gespoten?' Ik denk even na wat ze kan bedoelen en kan me alleen voorstellen dat ze wil weten of ik verder nog seksueel ben misbruikt.

Ik schudt mijn hoofd rood als een tomaat dat ik dit moet toegeven.
'Niet daar. Ze wilde me pas als ik braaf was. Ik smeekte ze of ze me alsjeblieft wilde nemen zodat ik niet meer met die angst leefde. Maar ze lachte me uit en zeiden dat ze me in mijn reet zouden neuken als ik het nog eens durfde te vragen.' Weer huil ik.

Draak ijsbeert door de kamer en heeft me losgelaten. Ik voel me koud en alleen. Nu ik over alles gepraat heb zijn alle wonden en schrammen weer open. Alles wat ik verwerkt had is weg.

Agnetta kreunt geërgerd.
'Ik wordt nerveus van je, Draak.'

Hij draait zich met een ruk om.
'Mooi!'

Ik realiseer me steeds meer dat ik niet alleen weg ben maar ook geklikt heb. Dat zal Donato niet leuk vinden. Mijn keel voelt steeds strakker en ademen gaat moeilijk. Ik blijf huilen en naar adem happen alsof ik een vis ben op het droge.

Draak is zo bij me.
'Nee, Elice toe...' Agnetta rent al naar de keuken.

Hij pakt me beet zacht en voorzichtig. Ik ruik zijn bekende geur. 'Niet huilen. Niet door mij, oké? Het spijt me...' Hij vloekt.

Agnetta komt terug met een zakje en na wat ademoefeningen gaat het stukken beter.

Opeens zie ik Sorin naar ons loeren en glunderen van een afstandje.
'Zo, daar was je dan.' Zegt hij als hij de trap afkomt.

Ik begin meteen te smeken.
'Breng me terug naar huis. Mijn meesters-'

Hij lacht en het klinkt als een zeehond die stikt in zo'n plastic balletje.'Elice Agreseti doe niet zo achterlijk. Je enige meester is Draak. Als je zo graag een man wil dienen, dien hem.'

Zijn telefoon gaat. Hij zucht en checkt het nummer. 'Oh daar zal je Donato hebben. Hallo?' Hij begint het gesprek Met hallo.

Het zweet breekt me uit. Agnetta komt naast me op de grond zitten voor steun.

Sorin loopt een stukje. 'Ja, die is hier.' We staren hem alle drie aan alsof hij gek geworden is. Sorin fluit en doet even de telefoon van zijn oor.

Ik kan Donato horen schreeuwen met heel veel lelijke ziektes die hij ons allemaal toewenst.

Dan is het klaar en hervat Sorin het gesprek. 'Het probleem is, Draak heeft nooit haar verkocht. Ze is dus van hem. Van mij zelfs. Ik heb ook nog een man kunnen begraven.' Hij laat even subtiel doorschemeren dat hij nog altijd niet vergeten is hoe ze zijn mannen hebben afgeslacht.

Ze hebben het daarna nog over iets maar ik hoor niet wat. Af en toe zeg Sorin 'Ja' 'Nee' of 'Uhuh' en het maakt het heel lastig om niet bang te worden.

Uiteindelijk staat hij voor mij.
'Hij wil je spreken.' Ik schudt mijn hoofd huilend. Sorin legt de telefoon tegen mijn oor en ik hoor Donato's bekende stem al.