Mafia traitor 18+

deel 31

Elice pov

Ik herinner me niks van de vorige avond. Alleen hele kleine stukjes. Mijn enkel zit vast met een ijzeren keten aan het bed. Die krijg ik nooit zelf los.

Ik voel opeens iets prikken en dan ruik ik een bekende geur. Draak. Ik draai me voorzichtig op mijn zij en staar in horror naar zijn slapende lichaam. Hij ligt pal achter me en heeft zijn ogen nog dicht.

Mijn mond slaakt een kort piepje van afgrijzen en ik probeer met alle macht te voelen of ik pijn heb tussen mijn benen. Hebben draak en ik het gedaan?

Ik voel geen pijn, maar ben wel omgekleed. Dat is geen goed teken. De ketting rinkelt met elke beweging die ik maak.

De sleutel hangt rond draak zijn nek aan een simpele zwarte ketting. Er gaat een rilling door me heen. Wat heeft hij met me gedaan gisteren? Wat heb ik met hem gedaan?

Ik maak voorzichtig het kettinkje los van zijn hals en kruip dichter naar de keten zodat ik erbij kan. Ik rommel met het slotje maar wat ik ook doe: het sleuteltje past niet.

Ik vloek en ga rechtop zitten. 'Verdomme,' vloek ik zelfs zachtjes.
Dan draai ik me om naar de kussens. Dan nog maar even slapen.

Maar als ik me omdraai zie ik draak recht op zitten en zit hij naar me te gluren.

Ik schrik me eigen rot en loop rood aan. Betrapt en vernederd. Hij speelt doodleuk met het sleuteltje en grijnst irritant. 'Zocht je dit soms?'

Trillend slik ik de ingehouden angst weg. 'Ja.'

Draak komt uit bed. Ik ben wederom geconfronteerd met een bijna naakte draak. Hij maakt mijn enkel los.

Zodra ik de kans heb trek ik mijn jurkje goed over mijn billen en doe ik de bandjes van mijn jurkje goed. Ze zijn afgezakt tijdens het proberen te openen van het slot.

Ik geef draak maar snel het sleuteltje terug. Ik weet niet waarvan het wel is maar het is van hem en ik wil niet nog meer problemen.

Hij staat voor me alsof ik een halsmisdaad heb gepleegd.'Je was erg ondeugend gisteren, kleine ree. Je was ook al ondeugend toen Sorin aan je poesje wilde zitten,' er gaat een vervelende nare golf door me heen aan de herinnering.

'Sorin gaf me het bevel je lekker te maken door je poesje te likken en te wrijven, en je dan zo te nemen.' Hij gaat bij me op bed zitten en trekt me naar zich toe.

'Je hebt me al bewezen, dat je een geil klein sletje bent.' Hij wrijft tegen me aan en wil me betasten. Ik vecht niet eens voor controle en voel zijn linkerhand naar mijn kruis grijpen en zijn rechter hand houdt me stevig tegen zich aangedrukt.

Hij legt mijn hoofd tegen zijn borst en kust mijn haren. Ik begin gespannen te raken. De vragen knagen aan me. Ben ik gisteren door draak of door die mannen ...

Ik draai me naar hem om, en mijn blik neemt al zijn gegrinnik weg. 'Heb je me gisteren misbruikt?'

'Nee,' blaft hij boos naar me.

Ik schrik er een beetje door.

'Wat deed ik dan hier, in bed?'

'Je was dronken. Ik wou je beschermen,' Draaks groenen ogen dwalen af naar mijn jurkje. 'Ga je dat aanhouden of ga je wat anders aandoen?'

'Hoezo? Hebben we een afspraak?' Ik heb een kater van heb ik jou daar en ik heb ook geen behoefte om de deur uit te gaan.

Draaks lippen krullen in een onheilspellende grijns. 'Ik heb een leuk klusje voor je.' Zegt hij zo opgewekt mogelijk.

Vanzelf gaan mijn handen zweten en fronsen mijn wenkbrauwen. Draak heeft een andere definitie van leuk dan ik.

'Wat is het?' Het komt er een beetje zielig uit, alsof ik een klein kind ben die geen zin heeft om naar school te gaan.

Draak springt van het bed af en huppelt nog net niet naar de tas met kleren. Hij vist een donkerrood rokje eruit met een bh en onderbroek en gooit een goud topje met glitters die tot mijn navel komt mijn kant op. ' Ik heb een cliënt die overtuigt moet worden. Jij gaat mij helpen.'

Ik weet niet wat ik hoor. Na amper een week dat ik bijna gekidnapt was door de Canivaris gaat hij mijn leven op het spel zetten voor een cliënt.

'Je zou me nooit meer lenen voor dit soort gekkigheid! Wat als de Canivaris me vinden?' Weer jammer ik bij hem.

Draak zucht vermoeid. 'Ik heb deze meneer gescreend. Het is veilig.' Hij geeft de kleren aan mij, en wijst naar de badkamer.

Mijn lip pruilt.
'Ik wil niet,' beken ik. 'Draak, ik heb hoofdpijn en ik wil graag thuis blijven.' Misschien kan ik hem overtuigen.

'Ga je het zelf aandoen of moet ik je helpen?' Hij slaat zijn armen over elkaar.

'Tot zover mij beschermen dus!'

'Aankleden en geen woord meer. Je bent deze keer te ver gegaan.' Hij klinkt bozer dan normaal en ik gehoorzaam hem daarom maar ook. Deels uit angst voor dat ik anders klappen krijg.

Maar een deel van mij, vind dit de laatste druppel. Ik wil niet constant op mijn tenen lopen. Of in angst leven dat Draak me mishandeld. Ik moet Agnetta zo snel mogelijk spreken. En zodra ik haar gevonden heb gaan we samen ervandoor.