Mafia traitor 18+

Deel 27

Draak is verbaasd. Ik ben rood en warm en weet niet of ik te ver ben gegaan. Mijn warmte neemt meteen weer af. Dit was een fout. Het heerlijke gevoel van daarnet is weg. Alles wat er is is een leeg knagend gevoel en schaamte.

Ik weet niet wat erger is. De stilte of de ongemakkelijkheid. ' Draak?' Ik piep het bijna. ' Ben je boos?' Gok ik.

'Heb ik je gevraagd me te zoenen?' Krast hij naar me. Nee.

Ik laat mijn hoofd hangen, starend naar mijn afgepulkte nagels. ' Nee, draak.' Zeg ik vol berouw.

'Dus waarom doe je het dan?!' Hij verheft zijn stem en slaat me op mijn achterkant. Deze keer geniet ik er niet van. Het is een wrede boze klap die mij van slag maakt en de situatie extra benadrukt.

Ik kan wel huilen.
'Sorry, ik dacht..' Hij zat toch aan me? Ik staar naar mijn open blouse, waar draak nog kort geleden mijn borsten aanraakte en zelfs even kort vast had.

Draak onderbreekt me.
'Je moet het denken aan mij overlaten. Ik deel hier de bevelen uit. Je hebt met je handen van me af te blijven. Zelfs al zit ik aan je.' Duidelijk.

Mijn mond is niet klaar. Er komt nog een zwak excuus uit. 'Het was niet onaardig bedoeld. Ik wilde je geen pijn of verdriet bezorgen.'

Draaks ogen rollen. 'Het spijt me als ik je pijn gedaan heb, ik had het je moeten vragen,' en dat meen ik.

Dat is een grote fout. Hij verbergt zichzelf meteen achter dat masker. 'Je hebt me geen pijn gedaan. Dat kan je niet eens. Ik wil wel dat je dit onthoud.' Hij pakt mijn arm beet.

'Begrepen, draak.' Ik heb al genoeg drama meegemaakt. Het laatste wat ik wil is weer pijn hebben van hem. Door hem.

'Zo makkelijk kom je er niet vanaf,' Draak is een echte sadist en grinnikt ook. Ik heb nog steeds mijn enkel maar dat kan hem niks meer schelen.

'Nee,' mooi. Hij klinkt nóg bozer. Ik ga op de bank zitten, naast draak. Mijn benen op elkaar geklemd en mijn hart in mijn keel. Hij pakt me beet bij mijn arm en tilt me op schoot, voor hij me liggend over zijn benen spreid. Ik word omgedraaid zodat hij goed bij mijn billen kan. Ik kijk er niet naartuit. Angst zorgt ervoor dat ik bevroren ben.

'Bedank me, kleine ree.' Hij aait eerst wat haren weg uit mijn gezicht. 'Ik wil je horen danken.'

'Bedankt, draak.' Ik beef. Hij kust me in mijn nek. Hij gaat met zijn vingers langs mijn gezicht.

'Blijf me bedanken.' Hij blijft me slaan. Hij houdt niet op. Ik voel me dom. Zo dom. Dacht ik nou echt dat ik met een kus kon veranderen wie hij is?

'Bedankt Draak,' Hij grinnikt. Alsof ik iets niet weet. Ik wil vragen wat, maar word overspoeld door een brandende pijn in mijn rug en kont. Draak heeft iets gedaan.

'Een beetje alcohol. Ik moet je wondjes ontsmetten. En ik heb speciaal ook voor jou een crème uitgekozen. Deze werkt heel goed als je huid strakker wil maken zodat het mooi breekt.'

'Jij monster,' Tot mijn verbazing krijg ik voor die opmerking geen klap maar alleen een zachte aai over mijn rug. Dan voel ik Draaks koude hand in mijn rug en iets zacht. En dan een vloeistof en iets wat ruikt naar nagellakremover.

Hij is mijn rug aan het ontsmetten.
De alcohol brand mijn rug schoon maar niet zonder pijn. Verse korstjes barsten kapot en troep loopt uit de wonden die draak fluitend schoon maakt.

'Braaf,' zegt hij smeulend. Ik blijf snotteren, nog altijd over zijn knieën.
Dit is onmenselijk. Mijn huid prikt en brand. Ik heb het nog nooit zo erg gehad.

Hij is klaar en trekt me overeind. zodra ik op mijn zere billen moet zitten doet het vreselijk veel pijn. Ik wil het liefst daarom ook weer liggen. Draak heeft andere plannen voor me.

'Ga op het matras zitten,' Hij kan het niet laten en geeft mijn kont een grote smak. Ik kreun het uit van de pijn en krimp in elkaar en kan net een huilbui onderdrukken. Draak grijnst als ik naar het matrasje hobbel, en mezelf tegen de muur laat zakken op het matras.

Hij gaat dan wijdbeens voor me staan en ik bereid me al voor op de volgende straf. ' Ik wil nooit meer hebben dat je ongevraagd aan mijn lichaam zit. Jij bent mijn seksslaaf niet andersom.'

Ik voelde me helemaal niet zo.
'Ja, draak.'

'Ik wil ook dat je minder tijd doorbrengt met Agnetta. Jullie steken elkaar alleen maar aan volgens mij. Het is beter om een pauze in te lassen.'

'Agnetta had niks met dit te maken! Ze haat je, ze zou me nooit dwingen je te zoenen. Ze vind je ook nog eens stinken.'

'Zo, zegt ze dat?'

'Wat ga je nu met me doen?'

'Wat ik met je ga doen?'

'J-ja. Je staat hier zo..zo voor me,'

'Intimideer ik je, liefje?'

'Oh, je denkt natuurlijk dat ik de wagelijke behoefte heb om je kleine mondje te misbruiken en je als mijn stofzuiger te gebruiken.' Hij grinnikt als ik onbedoeld slik.

'Je perverse fantasie over hoe ik je dwing om mij te pijpen komt vandaag niet uit, kleine ree. Ik denk dat je het stiekem namelijk te lekker gaat vinden, een mond vol versgemaakt zaad, ik die tegen je mond aan neukt terwijl je kleine tongetje haar best doet alles bij te houden. En dat je dan ook nog kwijlt en knoeit en dat je hele gezicht eronder zit.' Hij fantaseert er lekker op los en schilderd een vreselijk beeld.

'Nietes,' zeg Ik maar ik ben onzeker. Ik had hem ook willen zoenen.

'Welles. Je bent een groter slet dan je denkt.'

'Ik ben maagd,'

'Dat maakt je alleen maar dorstig. Je wil het; kleine ree. Anders had je nooit zo lekker gekreund toen ik daarnet aan je borsten zat.' Ik had wat?

Beschaamd bloos ik.
'Wat is je punt? Je wil me toch niet?' Snuif ik als een klein kind.

'Ik wil je wel, maar je gaat eerst een braaf meisje voor me zijn voor je een braaf sletje mag zijn.' Hij hurkt bij me neer en veegt wat kwijl weg uit mijn mondhoek. Hij likt dan zijn vingers af en verbreekt geen één seconde oogcontact.

(we zijn #2 in actie)

excuus me

ik gil