Mafia traitor 18+

Deel 26

We zitten er al 4 uur.
Ik moet plassen en agentta is gaan slapen. Ik snap niet hoe ze het doet. Ik ben bang.

De deur van de kamer wordt open getrokken. Ik zie wat licht erdoor heen komen en dan een hand. Dan hoor ik voetstappen. En gelach.

Ik herken het gelach niet. Het is te ver weg. Snel geef ik Agnetta een duw. Ze bromt maar opent haar ogen wel. 'Wat?'

Ik leg mijn wijsvinger tegen mijn lippen en knik richting de trap. Agnetta ziet het nu ook en komt geruisloos overeind. Samen lopen we verder het duister in, opzoek naar een verstopplek.

Een schaduw komt langzaam de trap af. Ik hoop dat het enzo is. Donato kan zo wreed zijn. Ik hoop dat ze me snel doden.

Maar als ik zie wie er is wordt ik warm van binnen en kan ik niet mijn tranen bedwingen.

Draak.
Ik had ergens de angst gehad dat hij dood zou zijn. Om hem te zien rondlopen, handen in zijn zakken doet me meer goed dan ik fijn vind.

Draak staart me recht aan en zijn lippen vormen een gevaarlijke grijns. Hij stapt richting de kratten waar ik achter schuil en haalt me er achter vandaan. Ik wil het liefst huilen maar dat doe ik later wel als ik alleen ben. Ik ben zo opgelucht dat draak me komt halen en niet Enzo of Donato.

Sorin is bij hem, en slikt als hij mijn outfit ziet. Ik schaam me rot en hoop dat hij niet denkt dat ik het voor hem draag.

Draak slaat zijn arm rond mijn heupen en drukt me tegen zich aan. Hij geeft me één grote knuffel en ik snuif zijn geur op tot mijn ogen branden van de aftershave.

Agnetta komt zuchtend en steunend ook onder haar verstopplek vandaan (onder de bank). ' Heb je de aanvallers afgeweerd?'vraagt ze, haar blik op Sorin gericht.

Hij breekt los van mij en draak en geeft haar een dodelijke blik. 'Wat dacht je dan? Dat ik je als het onveilig was naar boven zou brengen?' Hij snauwt het naar haar en ze zucht moeizaam.

Draak maakt zichzelf los van onze knuffel, en gelukkig is het zo donker dat hij niet ziet dat ik zwaar bloos en op het punt sta om in tranen uit te barsten.

'Hoeveel mannen ben je kwijt?' Hoor ik Agnetta zachtjes vragen aan Sorin.

'Houdt je bezig met de bruiloft,' kat hij   terug. Veel dus.

'Lopen, allebei.' snauwt hij naar mij en agentta. Ze haalt haar schouders op en gaat de trap op. Ik volg haar

En dan gaat alles heel snel mis.

Mijn voet klapt dubbel en voor ik het weet lig ik op mijn zij, op de koude beton grond. Mijn hand is geschaafd en prikt akelig.

'Als je aandacht wil, hoef je het alleen te vragen. Je hoeft jezelf niet pijn te doen.' Draak grijnst, armen over elkaar geslagen. Ik lig op mijn rug, en voel me plotseling ondanks mijn kleren erg naakt.

'Ik weet niet wat er mis ging, sorry.' Stammel ik zacht, en kom overeind. Zodra ik op mijn enkel sta krijg ik stekende pijn die niet te vergelijken is.

Draak ziet mijn gezicht, en mijn dikke enkel. 'Ik breng haar naar bed. Ze moet rust houden met haar enkel.' Zegt hij, tegen Sorin. Voor ik kan protesteren dat het allemaal wel gaat word ik als een katje de lucht ingetild en daarna hang ik over de schouders van draak.

'Ja, is goed.' Zegt Sorin maar hij klinkt jaloers en vooral erg kwaad.

Draak tilt me naar zijn kamer. Hij schuift me op zijn bed en legt mijn enkel op een paar kussens.

'Draak, moet ik echt heel de dag blijven liggen?'

'Al moet ik je vastbinden. Je hebt je enkel goed verzwikt.' Hij voelt de extra dikke enkel met zijn duim. Ik probeer sterk te zijn maar dat lukt niet. Ze hadden me bijna weer te pakken.

Ik kreun van de pijn als draak mijn voet masseert. 'Je blijft hier, kleine ree. Ik weet dat je graag rondhobbelt op die voetjes van je maar vandaag is het beddag,' Hij ademt uit bij mijn mond en grinnikt. 'En niet op de leuke manier.'

Hij laat mijn enkel los. Ik blijf steeds aan Enzo en Donato denken. Zijn ze dood? Leven ze nog? Gaan ze wraak nemen? 'Draak?'

'Ja?'Hij klinkt wantrouwig.

'Mag ik weten of je toevallig Enzo of Donato hebt vermoord vandaag?'

Draak knippert met zijn ogen. Het valt me voor het eerst op dat hij hele mooie wimpers heeft. 'Nee,' zegt hij verontwaardigd.

'Ik heb het druk gehad, Kleine Ree.'

'Waarmee?'

'Dat zijn geen leuke verhaaltjes.' Toch wil ik het horen. 'Ik heb heel veel onkruid moeten opruimen.'

'Canivari?'

'Meeste wel ja. Dave is gewond geraakt maar hij is oké. William is ook oké.' Dat kan me weinig schelen. Dave althans. William is wel aardig.

'En jij?'

'Ik? Ik ben altijd oké, kleine ree.'

'Zeker weten?'

'Ga eens liggen, voor ik je over mijn knie leg.' Ik voel iets gebeuren van binnen, merk dat mijn wangen gloeien door zijn stem en krijg een warm gevoel in mijn buik en tussen mijn benen.

Ik weet niet goed wat het is maar goed is het niet. Ik doe net alsof ik niet reageerde op zijn woorden. ' Dat lijkt me niet handig. Dan krijg ik meer pijn.' Ik probeer er lacherig over te doen, maar zijn gezicht is bloedserieus.

'Doe maar niet alsof je net niet bloosde. Ik zag dat. Ik zie het elke keer,' Hij wrijft met zijn duim over mijn onderlip en doorboort mijn ogen met zijn groene sensuele blik. Ik voel nog meer druk en meer warmte maar weet niet hoe ik dit moet uiten.

'Jij kleine opgewonden slet,' Hij hijgt het bijna voor hij me onverwachts in mijn nek zoent en daar zacht knabbelt. Ik verlies het gevecht als zijn handen razendsnel mijn lijf aanraken.

Hij gaat zacht langs mijn blouse, en opent de knoopjes zorgvuldig en vol geduld. Iets wat ik niet heb. Ik weet niet wat er tussen ons gebeurt is maar voor ik het weet heb ik Draaks hoofd naar dat van mij getrokken en zoen ik hem vol verlangen op zijn lippen.