Mafia traitor 18+

Deel 8

De volgende ochtend word ik gewekt.
Ik lig in een bed; met een dekbed om me heen geslagen. Ik kijk op de klok naast het bed. Het is nog vroeg. 5:40. Heel erg vroeg.

Als ik me omdraai zie ik iets wat niemand wil zien om 5:40 Of om 7:00 Of wanneer dan ook:

Dave staat in de deuropening. Niet draak. Nee Dave. Ik ben meteen alert en zoek met mijn ogen de kamer af naar draak. Waar is hij en waarom laat hij ons zomaar alleen? 'Wakker worden prinses. We hebben haast.' Zegt Dave, smeulend en blij met mijn verwarring en gefrons.

'Waar is draak?'

Opeens beweegt er wat in de hoek van de kamer. Het is William die doodstil had gezeten tot een paar seconden terug. 'Draak is al weg. Je bent aan ons overgeleverd voor de dag.' Dat is ..beangstigend. William vertrouw ik lichtelijk. Dave? Dave vertrouw ik niet.

Agnetta zou dit niet laten gebeuren. Dus dat betekent dat zij ook al weg is. Zou Sorin haar meegenomen hebben? Gaan we vanaf nu gescheiden leven? Ik weet niet of ik het wel uit hou zonder haar.

'Je vriendin is ook al weg,' bevestigd Dave wat ik had gegokt. 'Je hebt geen keus, kleine ree. Je bent onze gast vandaag en je zult je gedragen als je niet gestraft wil worden.' Het dreigement doet me weinig.

Toch gehoorzaam ik ze.
William zegt niks. Dat hoeft ook niet. aan zijn gezicht zie ik genoeg. Hij wil de strenge regels niet hanteren maar hij doet het wel.

Met moeite, tegenzin en een rammelende maag ga ik met ze mee. Het is ondragelijk om zonder eten te gaan rijden vooral omdat ik snel misselijk wordt in auto's.

William rijdt en ik moet verplicht achterin met Dave. Ik heb zat horror verhalen en romantische films gezien zoals Titanic waar de vrouw gekust wordt of aangeraakt word als er even niemand oplet.

Ik ben nog nooit gekust. Ik weet niet waarom ik zo heilig doe over mijn eerste kus. Misschien omdat ik toch een beetje bang ben dat ik puur moet blijven voor mijn toekomst. Mannen willen puren vrouwen zegt Ryan altijd.

Dave legt zijn hand onverwachts op mijn been. Het contact is voorzichtig en intiem. Het voelt bijna alsof een spook me aanraakt. 'Draak hoeft niks te weten, toch?' Dat zinnetje bezorgt me rillingen. Draak hoeft niks te weten.

Ik ben misschien naïef.
Maar ik ben niet gek.
Ik weet wat Dave wil.
Wat hij vraagt.

'Ik heb ook mijn best gedaan in de kerk. Ik verdien ook wat leuks,' mijn gezicht betrekt door zijn vreselijke omschrijving. Ik klink als een beloning die uitgereikt wordt aan de stoerste krijger.

Dave's drukke en mannelijke parfum bedwelmt me zelfs een beetje. Zo heftig komt het binnen. Ik wordt er gelukkig niet suf door maar ik vind het zeer onaangenaam. 'Praat,' sist hij, als zijn hand mijn nekvel pakt.

Ik stotter en slik. Ik hap naar adem en kuch. 'Draak heeft je al vast alle hoeken van zijn kamer laten zien hè? Je bent zeker al diep en hard geneukt?' Hij laat zijn hand van mijn been tussen mijn benen glijden. Mijn ogen worden groot als pingpong ballen en ik klem mijn benen defensief op elkaar.

'Hier?' Hij fluistert het zacht. Verleidelijk bijna. 'Was hij lief, kleine ree? Was je aan het genieten?'

Ik schudt mijn hoofd. Ik denk niet dat seks iets is waar ik ooit van kan genieten. Het klinkt zo afstandelijk. Zo niet als ik. Als iets ver weg.

'Wil je genieten, kleine ree?' Zijn hand gaat een stukje hoger en hij schuift mijn benen van elkaar af. 'Wil je je goed voelen?' Hij gaat er beter voor zitten en drukt me in een liggende positie op de bank, mijn benen wijd en mijn broekje duidelijk zichtbaar voor hem.

'Ik wil je best goed laten voelen, kleine ree. Heel goed.' Soms raken zijn vingers net door de stof heen de gevoelige puntjes

'Ik wil het niet,' piep ik. Dat is de waarheid. Ik wil het niet. Niet van Dave althans. ' Draak zei dat als iemand me aanraakt-'

Dave komt dreigend dichterbij met zijn gezicht naar dat van mij. Hij dwingt zichzelf te glimlachen en dat ziet er vreselijk uit. ' Draak is hier niet of wel soms?'

William zucht overdreven. ' Dave, doe dat nou niet. Hij kan boos worden.' Hij slaat ondertussen links af een zijweg in.

'Ik kijk toch alleen? Ik zit nergens aan.'

'Leugenaar!' De sterke hand van Dave gaat vliegensvlug rond mijn keel voor hij die dichtknijpt en me vloekend tegen de autobank ramt. Mijn hoofd knalt tegen het ijzeren hoofdsteun. Ik voel mezelf wegzakken als ik op mijn zij beland.

____

Ik kom pas weer bij als we voor een groot huis stil staan. Het is een villa met 4 verdiepingen, een wagenpark, hoge hekken en een zwembad.

Ik wist dat draak goed verdient. Hij is een van de beste in zijn vak namelijk. Maar dat hij zo goed verdient had ik niet verwacht.

Ik merk voor het eerst op dat ik alleen ben. De hele auto is uitgestorven. Ik ga rechtop zitten. Ze hebben er gelukkig niet aangedacht me vast te binden. Dat had mijn klus moeilijker gemaakt.

Ik buig naar voren, richting de bestuurdersplek. Er zitten geen auto sleutels in het slot. Fuck.

Ik probeer dan eerst heel logisch de deur. Die klemt. Het handvat gaat mee. Maar de deur zelf? Die niet. Ik zit vast.

Hoe langer ik daar zit hoe gekker ik word. Op een punt m sla ik tegen de ramen terwijl een hysterische huil mijn mond verlaat. Ik kan niet tegen opgesloten zitten.

Het is allang donker. Het is koud. Ze zijn lang weg. Zouden ze me vergeten zijn? Wie weet laten ze me dood gaan hier.

Tranen breken los snikken ontsnappen me.

Onverwachts rukt er iemand het portier open waar ik tegen aanleun en kukel ik zo de auto uit.

Ik beland op het vieze grind, en staar vragend naar de persoon voor me. Ik zit op mijn handen en voeten, knielend. Draak staat voor me, met een opgetrokken wenkbrauw. Hij heeft een paraplu in zijn hand en voor het eerst valt me op dat het regent.

Hij zegt niks tegen mij. Hij staart alleen maar. Ik voel me beschaamd en dom. Hoe lang heeft hij toegekeken naar mijn nutteloze gekke pogingen? Zou hij me ervoor bestraffen?

'Volg me, kleine ree.' Hij keert zich rug naar me toe en betreed het landhuis.

'Mag ik staan?' Vraag ik, voor de zekerheid. Ik wil geen risico's met hem nemen. Zijn afranselingen zijn anders dan die van Ryan. Die van hem doen pijn. Hij is wreed en bedreven en weet precies hoe ik de meeste pijn kan ervaren.

'Ik wil dat je kruipt,' zegt hij in zijn heese, geschaafde stem. Hij kijkt me zonder te blozen of te knipperen aan. Ik doe beide.

Ik buig mijn hoofd, en richt mijn blik op het grind voor me. Knietje voor knietje ga ik voorzichtig draak achterna richting de trappen die naar de deur leiden. Af en toe kijkt hij om of ik nog volg en kruip.

Hij wacht bij de deur en laat mij eerst het huis in gaan. Ik kruip over de drempel. Mijn haar druipt van de regen en ik ril.

'Ga maar zitten bij de trap,' zegt draak rustig als hij de paraplu opruimt. Ik ga als een klein kind zitten op de trap en staar hem aan. ' Je krijgt straf." Zegt hij dan, en neemt een bredere zwarte stok uit het paraplu mandje in zijn handen.