Mafia traitor 18+

reclame hoofdstuk

Ja stom dit hoor!
Maar zou er iemand interesse hebben in als ik zou proberen maffia prinses en maffia traitor zou proberen uit te geven? Zou iemand dit leuk vinden? Ja?

🤗Binnekort komt mijn eerste boek de eenzame panda uit wat een verhaalboek is en totaal geen dark romance.

Maar misschien wil de uitgeverij dit ook wel lezen! Of jullie natuurlijk!🤗🤗

Hier alvast een sneak peek voor een nieuw verhaal want dit is puur reclame en dit voelt slecht lol.

'Cinammon, dit is Wolff.' Ze duwt me zachtjes vooruit richting de man die op de luxe stoel zit.

Wolff is een lange man die zelfs lang oogt als hij zit. Hij draagt een zaart jasje met een wit t shirt en een nette zwarte broek.

Maar wat echt opvalt is zijn rechteroog. Er hangt namelijk een ooglapje voor. Ik denk meteen aan piraten en moet even gniffelen maar besef me als wolff mij geïrriteerd aankijkt dat hij zo zijn redenen heeft om er eentje te dragen.

Hij mist een oog.

Mijn gelach maakt plaatst voor schaamte. Misschien zelfs medeleven.

Wolff glimlacht naar me als hij mijn bezorgde blik ziet en mijn schaamte. ' Je dochter? Ik wist niet dat je een dochter had.' Hij klinkt kritisch.

Misschien wel jaloers.

Ik speel even met de ring rond mijn vingers. Chantira kan prima voor zichzelf praten. Ze rommelt in haar handtasje.

Ze haalt er tot mijn verbazing een doorzichtig klein mapje uit en geeft deze met een overdreven heupwieg aan wolff. Hij pakt het aan en hun vingers raken elkaar even. Hij slaat het mapje open en begint te lezen.

'Hmmm,' zegt hij na een tijdje te hebben gebladerd. 'Wat is dit voor moois?' Hij slaat een pagina om nadat hij zijn vingertop heeft nat gemaakt.

Mijn biologische moeder raakt geïrriteerd door zijn geduldige en langzame lezen. 'Haar documenten. Ze is mijn dochter. Ik weet dat lezen niet je sterkste kant is maar-'

Er knapt iets en ik zie wolffs goede oog onnatuurlijk knipperen. Dan slaat hij het boekje dicht en smijt hij het op de grond. 'Het is prima. Ik ben alleen geïnteresseerd in jouw familiekant. Ze is dus van Delauriers bloed?'

Weer dat stomme gedoe.
Ik vindt het niet leuk dat Wolff zo over mij praat, maar iets tegen hem zeggen durf ik ook niet.

Chantria laat een aanstellerig zuchtje horen en probeert te glimlachen. Ze pakt me onverwachts bij mijn arm en dwingt mijn lippen samen en toont me aan Wolff. 'Wat denk je zelf? Zulke lippen spreken voorzich, toch?'

Wolffs hoofd gaat traag op en neer. 'En haar vader?' Vraagt hij terwijl hij zichzelf over zijn hoofd wrijft.

Chantria kijkt even gekwetst. 'Een politieagent. Je kunt weinig tegenslag van hem verwachten: Cinnamon is nu al 14 dagen bij mij en we hebben nog geen piep gehoord.'

'Ik wil een naam.'

'Smith. Charlie Smith.'

'Hoe heet je dochter ook al weer?'

'Cinammon.'

'Ik heet Snow.'

'Cinammon, kan ik je wat te drinken Anbieden? Een rode wijn, misschien?'

'Ik ben niet zo van de wijn.'

'O, ik heb hele goede wijn. Jouw voorouders waren wijnmakers, weet je dat? Ik heb speciaal wijn geïmporteerd uit Frankrijk. Voor jou.'

Het is niet leuk dat hij aandringt. Ik wil geen wijn drinken met hem of met Chantria.

'Ik blijf niet lang. Ik kom je een ketting geven en dan ga ik terug mijn cel in.'

Hij lacht maar zijn oog lacht niet mee. Er is iets aan de hand hier. Een dienstmeisje brengt hem twee glazen wijn en een grote fles wijn op een zilver dienblad. Hij bedankt haar en schenkt koppig toch twee glazen in.

'Ik wil naar huis,' Fluister ik naar Chantria. 'Geef jij die stomme ketting maar. Ik vind dit echt een enge man.'

'Ik ben misschien wat beperkt met zicht maar ik hoor alles heel goed.' Merkt hij smeulend op.

'Hier. Je ketting.'

'Hij is mooi, hm?'
'Ik weet nog dat ik hem kocht.'

Mijn bloed wordt langzaam koud en ik voel de kleur uit mijn gezicht wegtrekken. Mijn hand die op het punt stond de ketting van mij af te rukkrn hangt als verdoofd langs mijn lijf.

Hij glimlacht.
Ik wil nog vragen hoe het kan dat ik dan zijn ketting moet geven als cadeau , als hij zélf de ketting bezit maar mijn hoofd heeft het antwoord allang gevonden.

Het is een val.

'Op een goede samenwerking,' toost Wolff. Hij neemt een slokje wijn. Chantria heft haar glas ook. 'Op jou en mijn mooie dochter.'

Waarom toost ze ons samen?
Ik krijg een naar gevoel in mijn buik en frunmik aan de ketting. Ik oog de deur die nog steeds bewaakt wordt en slik. 'Chantria? Ik voel me niet zo lekker.' Lieg ik extra zacht. 'Ik wacht wel in de auto-'

Als ik ervan door wil gaan grijpt ze me bij mijn pols en sleurt ze me richting Wolff. Wolff drinkt rustig zijn glas leeg. Hij zet het glas neer met een overdreven zucht van verlichting en pakt dan mijn andere arm beet.

Het is een tattoo stoel maar ik zie nergens een inktmachine. 'Niet bang zijn. Wees lief voor Wolff en hij is lief voor jou.'

- maffia...nog iets. Binnekort op mijn account!
🤗
Ö