Against The Boundaries (NEUST Series #4) (COMPLETED)

Chapter 33

Magkadikit ang aking mga paa habang ang aking mga kamay ay nakapatong lamang sa aking binti. Tahimik ang gabi tanging paghinga nga lang yata namin ang naririnig. Mali, nangingibabaw nga pala ang ingay ng puso ko na ngayon ay nasasaktan.

Umihip ang malamig na simoy ng hangin dahilan upang gumalaw ang ilang hibla ng aking buhok.

"Aldren..." Hindi ko siya hinihintay na tumugon sa halip ay nagpatuloy ako sa aking pagsasalita.

"I have good news. I now know the difference between infatuation and love, and between the two, my feelings for you are in the middle." Napalunok ako, kasabay ng paninikip ng aking dibdib dahil sa pinipigilan na damdamin.

"I admired you for being my Professor, and..."

"I-I love you for being who you are." Nanginginig ang aking labi ng tumayo siya mula sa kaniyang pagkakaupo, dahil ang akala ko ay tatalikuran at iiwan niya na ako kaagad.

"M-Mahal kita." Ngumiti ako sa kabila ng pagkabasag ng aking boses. Nanggigilid ang aking luha habang pinagmamasdan ang kaniyang bandang likod dahil nakatayo siya ngayon ngunit nakatalikod sa akin.

"I-Ikaw? A-Ano ba ako sa iyo?" Mahaba pa na katahimikan ang dumaan bago siya magsalita at bago rin ako nagpasya na tumayo na rin mula sa aking pagkakaupo.

"You know that we can't be." Tumulo ang luha sa aking mga mata na mabilis ko rin naman pinunasan.

"Hindi mo naman sinagot iyong tanong ko eh!" Sinubukan ko na tumawa para tabunan ang bigat ng paligid.

"Judith Ryca, you need to understand that it's not right for a Professor to commit with his students. There are instances in our life that we shouldn't force something to happen because as long as we do, it'll just slowly destroy us, our personality, our dreams." Humarap siya sa akin at ng magtama ang aming mga mata ay aaminin ko na gustong-gusto ko umiyak, ngunit hindi ko iyon ginawa.

"I guess, it's not the same?" Tikom ang aking bibig ng ngumiti ako.

"Si Jewel, you still love her until now, don't you? H-Habang hinihintay pala kita, ay may hinihintay ka palang iba." Nanatili lamang siyang nakatitig sa akin. Iniunat ko ang aking kanan na kamay at sinalubong ang kaniyang tingin.

"I understand the rules of these boundaries. At ayoko rin naman na masira ang mga pangarap mo, Aldren."

"Naiintindihan ko na normal lang ang umibig ngunit hindi ang ibigin pabalik." Bumuntong-hininga ako ng malalim at umayos ng aking pagkakatayo.

"T-Thank you, for being the best inspiration I've ever had. I will continue to support you, in every achievement you'll have, I will clap my hands in every dream you'll achieve, from afar, silently."

Nagsimula akong ihakbang ang aking mga paa palayo sa kaniya, dahil habang ganoon siya kalapit sa akin ay mas nasasaktan ako, dahil ang taas-taas ng harang at 'di ko magawa na tuluyang makapasok sa kaniyang puso.

"Judith Ryca..." Nilingon ko siya, habang pinipigilan ko ang pagbagsak ng aking mga luha ay tipid siyang ngumiti sa akin.

"I'll be happy to see you reaching your dreams. May you find the courage to keep going, despite the hardships and everything that will try to make you give up."

"Everything you've prayed for will happen in God's perfect time. Always be brave, future language educator." Tumango ako at ngumiti kaming muli sa isa't-isa.

That night, when I was already inside my room, I cried because it hurts to expect one thing and to love someone deeply who doesn't feel the same way you do.

I thought about his kind words every day, and also the moments I have shared with him. How his eyes are always smiling, and how he always makes me feel that I'm enough and capable of something.