Vagary Demeanor (T.R.A.V.E.L SERIES #4)

Chapter 17

---

I’m having a hard time sleeping tonight because of what my mother and I talked about. Hindi na naman iyon nawawala sa isip ko.

And I can’t help but get nervous with our meet up after this tour. Alam kong mapapagalitan ako. And now that they know about Dirv, they’ll really think he’s my boyfriend kahit hindi naman.

Not that they know who Dirv is in my life but they know his existence now. Kailangan ko siyang pagtakpan pag dumating ang araw na makausap ko na sina Mommy.

Pero totoo namang nasagot niya iyong phone kasi wala ako and maybe he got worried that it might be an emergency dahil panay ring. Hindi ko nga lang alam kung ano ang mga narinig ni Dirv. Knowing my parents, when you answer their call, they’ll immediately go straight to the point.

I sighed, this is so frustrating.

I tried so hard to fall asleep that night dahil maaga pa kami bukas. Not as early as earlier though na 4 am palang, gising na kami.

Mga 7 am na nung magising ako. Trisha is still asleep. Dumiretso nalang akong banyo to take a bath. Nasa labas ng kwarto ang banyo kaya nagdadala na ako ng damit na bibihhisan.

I saw Ethan sitting at the wooden sofa, holding a coffee while staring at somewhere.

I just shrugged and continued going to the bathroom, hindi na siya pinansin. Hindi naman kami close.

Nang makalabas ng banyo ay nakasuot na ko ng isang long flowy dress, abot paa kasi iyon. Its color white na may mga flowers na design. Hindi naman too much ang design nong bulaklak kaya maayos siya tingnan para sakin.

Nang matapos ay bumalik na akong kwarto, this time, gising na rin si Trisha and tulala rin ito. Okay, what’s with these people?

Mukhang nagulat ito sa pagpasok ko dahil napaigtad siya at nanlaki ang mata sakin. She immediately looked away when our eyes met. Napataas nalang ang kilay ko sa ginawa nito.

I ignored her and just took out my comb from the bag. SInuklay ko ang buhok ko habang nasa may bintana, nakaharap sa labas, para mahangin at matuyo agad.

Umalis na si Trisha nang mas magtagal pa ang katahimikan dito. I find her weird right now.

Nang matuyo na ang buhok ko ay ini waterfall braid ko yon, leaving my bangs on both sides. Pagkatapos ay sinuklay ko muna ang buhok kong straight lang ang baba bago nagsuot ng black sandals.

I know I said I’ll wear slippers nalang pero hindi kasi bagay. Sandals nalang, wala naman itong heels.

Nang matapos ay lumabas na ako, I looked away immediately when I saw Christian and Trisha talking, mukhang seryoso ang mga ito and it feels weird seeing them like that.

I feel like a chismosa.

Dumiretso nalang akong hapag kainan at doon naupo, nakapangalumbaba pa ako, watching Dirv’s movements as he cooked. Mukhang hindi naman ako nito napansin dahil pag harap nito sa mesa ay napaigtad ito at nanlaki ang mata.

Muntik niya pang mabitawan ang platong hawak niya dahil sa gulat. Ang free hand nito ay napahawak sa dibdib, sa may bandang puso at hinimas iyon.

“Emiliana, nakakagulat ka!” Exaggerated nitong sabi. “Kanina ka pa jan?”

“Hindi naman,”

“Hindi kita napansin. Sana all nakaligo na.”

I raised him a brow. “Edi maligo ka rin.”

“Later, kain na muna.” I just nodded at his statement.

Kumuha ako ng mga plato at inayos ang mesa. Hindi ko alam kung ilan ang ilalagay ko but I realized that sabay sabay kaming aalis so better eat at the same time too. Kaya lima ang platong nilagay ko sa mesa.