11.Bölüm-KAÇIRIYORUM SENİ VEYSEL!

604 31 41
                                    

-Ama ölmedim.

-Ölmedin... Çok şükür...

Onlar gülümseyerek konuşsa da Kenan çok ciddi duruyordu. Barış'ın Veysel'le aynı ortamda nefes aldığını bile görmek istemiyordu. Bu onu çok sinirlendiriyordu.

Artık ne olursa olsun... Kim gelirse gelsin... Veysel'e bir şey yapmayacaktı...

Kenan Veysel'i herşeyden koruyacaktı. Bir daha acı çekmesine izin vermeyecekti...

---------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Birkaç gün sonra-Veysel Ev)

Kenan günlerdir kardeşinin başından ayrılmıyordu. Veysel'lerde kalıyordu. Barış öteki evdeydi ama çok da umurunda değildi.

-Yani siz şimdi parayı verdiniz.

-Verdik tabii abicim ne yapsaydık öyle seni orada mı bıraksaydık.

-Yok da...

-E işte öyle birşey yok. Ne kadar isteseler, hatta canımı bile isteseler verirdim sana.

Veysel tatlı tatlı baktı abisine.

-Eee sen günlerdir Barış'a da soğuk yapıyorsun. Ne yapacaksın, affetmeyecek misin?

-Sen niye buna bu kadar takılıyorsun Veysel?

-Yani ne bileyim benim yüzümden...

Kenan lafını kesti.

-Senin yüzünden falan değil! Asıl onun yüzünden herşey!

Veysel ne zaman bu konuyu açsa Kenan sinirleniyordu. Yine sinirlendiğini farketti, bu yüzden üstelemedi.

-Ben bugün bizim evde kalayım. Daha fazla yük olmayayım size de.

Cemile araya girdi.

-Yok abim olur mu öyle şey! Sen bize yük olur musun ya Allah aşkına...

Kenan Cemile'ye gülümsedi.

Veysel de gülümsüyordu. Yokluğunda Cemile ile abisinin birbirine bağlanması çok hoşuna gitmişti. Cemile'ye de abilik yapıyordu Kenan, biliyordu ama bu kadar değildi önceden... Zor günler aradaki bağları güçlendirirdi...

---------------------------------------------------------

(Muammer-Döndü Ev)

Kenan günler sonra o akşam eve dönmüştü.

-Ben geldiiiim...

Döndü hemen geldi.

-Hoş geldin oğlum. Kardeşin nasıl?

-İyi iyi çok şükür, maşallahı var.

-Çok şükür...

Kenan odasına çıktı. Vakit geç olmuştu zaten.

VEYKEN-BAŞI BELADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin