18.Bölüm-O GÜN BU GÜN

539 23 32
                                    

Aynı karede uzaktan çekilen fotoğraflar da olması için Cemile'ye telefonu uzattı. Onlar fotoğraflarını çekip kahkahalar atarken. Veysel belki de 1000. Kez abisinin yanında olduğu için şükretti...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mutlaka ama mutlaka açın
Bölüm şarkısı:

Cem Karaca-Bu Son Olsun.

Gönül Dağı-Söyleme Hareketli Versiyon

Açarsanız mükemmel olacak mutlaka açın. Yazıcam yerini.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

18.Bölüm-O GÜN BU GÜN
*Sen benim en büyük iyikimsin...*

(2 hafta sonra)

1 hafta önce hastaneden çıkmışlardı. Kenan turp gibi olmasına rağmen Veysel onun evden çıkmasına izin vermemişti. 1 hafta evde zorla tutmuştu onu. Kenan artık isyan etmek üzereydi.

-Ya Veysel ben seni hemen dışarı çıkarmıştım ama!

-Aynı şey değil abi! Ben bıçaklandım, sen beyin kanaması geçirdin!

Sonra bir an durup düşündü.

-Biz ne yaşamışız la.

-Ya...

Bir süre sustular.

- Veysel vallahi ölücem evde ya! Bak abicim. Zaten kalmamam gerektiği halde 1 hafta hastanede kaldım. Evde de sen bırakmıyorsun. Dün deli gibi evde zıplıyordum. Hareketsizlikten öldüm. Yağmur bana baktı şok oldu kız. "N'apıyor bu deli"  der gibi...

Veysel güldü.

-Tamam biraz sokağa çıkalım o zaman.

-Ya Veysel ne sokağı!

Kenan şaşkınlıkla gözlerini açtı ve bağırdı.

-Sı kıl dım. Sen bana sokak diyorsun. 1 haftadır pijama giyiyorum. Normale dönmek istiyorum artık ben.

Sonra birden aydınlanma yaşamış gözlerini açtı.

- Veysel...

Veysel ne olduğunu anlamamıştı.

-Sana sözüm vardı, çocuk olacaktık bir gün...

Veysel'in gözleri ışıl ışıl oldu.

-Ve o gün...

-O gün yarın olsun.

Diye tamamladı Kenan.

-Tamam, şimdi biraz çıkıp dolaşalım. Yarın da günümüzü geçiririz.

Cemile araya girdi.

-Biz de eve dönelim artık Veysel. Abim iyi çok şükür. Hem anamlara da çok yük olmayalım.

-Doğru söylüyorsun bugün eve dönelim biz.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(AYNI GECE)

Veysel'ler 2 haftanın ardından evlerine dönmüş, Yağmur uzun süre kendi beşiğine kavuşmasıyla  çabucak uykuya dalmıştı. Veysel heyecandan uyuyamıyordu. Telefona gelen bir mesaj ile irkildi hemen telefonunu eline aldı.

*Abim adlı kişiden 2 yeni mesaj*

Bildirimi görünce gülümsedi, hızla mesajlara girdi.

"Veysel yarın çıkmadan önce bizim evde birkaç işimiz var."

VEYKEN-BAŞI BELADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin