13.Bölüm-ÇOCUKLUĞUMUZ

487 32 23
                                    

Veysel hemen merakla yere baktı. Yerde duran tabelada Dr. KENAN KAYA yazıyordu. Sökülen tabelada Kenan Acar yazıyordu. Veysel küçük bir gülümseme ile.

- Evet, bir yanlışlık olmuş...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

13.Bölüm-ÇOCUKLUĞUMUZ...

O gün akşam yemeğinde Barış biraz garip davranıyordu. Veysel de yemeğe davetliydi ve bu garipliği farketti. Sofra toplandı Muammer dışarı çıktı ve Döndü de mutfaktaydı.

-Barış sen iyi misin?

Diye hemen lafa girdi Veysel. Barış kafasını kaldırdı. Kenan ise merakla Veysel'e bakıyordu.

‐İyiyim ne oldu ki?

-Yani biraz garip gibisin, yemekte de öyleydin.

Kenan farketmemişti. Zaten yaşananlardan sonra Barış ile çok ilgilenmiyordu da.

-Öyle mi Barış? Noldu sen yine başımıza iş mi açtın!?

-Yok abi, ben ne diye sizin başınıza iş açayım.

-Bak eğer öyle bir şey varsa hemen söyle, zaten çok stresliyim bu aralar.

-Yok yok abi gerçekten bir şey yapmadım ben ya!

Barış kafasını önüne eğdi ve bakışlarını etrafta dolaştırmaya başladı.

-Tamam abim dur, belki bir derdi vardır...

-Ne derdin var?

-Yok bir derdim. Ne derdim olacak.

-Barış hadi uzatma anlat artık!

Kenan ciddi bir ses tonuyla konuşuyordu. Barış için bardağı taşıran son damla oldu.

‐Artık aramızda hiçbir bağ kalmadı!

Diye bağırdı Barış.

-O ne demek öyle Barış?

Kenan şaşkın ve meraklı bakıyordu. Barış ayağa kalktı.

-Öyle işte! Artık aynı soy adı bile taşımıyoruz! Biyolojik olarak zaten kardeş değiliz! Hele ki Veysel'in başına gelenlerden sonra zaten bana doğru düzgün davranıyorsun bile! Ne bağımız kaldı bizim he söylesene!?

Barış o kadar bağırıyordu ki bağırışmaları duyan Döndü şaşkınlıkla salona koştu.

-Noluyo oğlum?

-Barış sesinin tonuna dikkat et!

-Bence benim sesimin tonu gayet iyi ya, ha öyle değil mi Veysel?

Veysel tam ağzını açtı ki Kenan onu susturdu.

-Veysel'in ne suçu var? Senin ne garezin var Veysel'e Barış! Niye bu kadar rahatsızsın sen ya?

Kenan da çok bağırmaya başlamıştı.

-Onun yüzünden değil mi herşey! Onun yüzünden uzaklaşmadın mı sen benden?

-Ne!?

Şaşkınlıkla yüzünü buruşturan ve sesi gelen Veysel'di.

‐Aynen öyle!

-Barış yeter artık!

-Ne!? Yalan mı? Veysel'den beri uzaklaşmadın mı sen benden? Kaç yıllık kardeşinim ben senin he!? Daha bir yıllık bile olmayan kardeşin  yüzünden doğru dürüst yüzüme bakmıyorsun!

VEYKEN-BAŞI BELADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin