VEYKEN-BAŞI BELADA

6.Bölüm-NEREDESİN?

Selaam! Birşeyler söylemek istiyorum. Bu bölüm benim yazmaktan en keyif aldığım bölümdü. Ve bu hikayedeki en uzun bölümdü. Normalde çok kısa yazardım ben... Ama merak etmeyin sıkılmazsınız. Umarım siz de keyif alırsınız. İyi okumalarr. 🔥

************************************
-Paranın ödemesini hızlandırmalarını sağlayacağız. Yoksa bizim başımız yanacak.

-Onu nasıl yapacağız?

-Doktor Kenan'ın zayıf noktasını kullanacağız. Öz kardeşi... VEYSEL KAYA.

_______________________________________

(Ertesi sabah)

O sabah Kenan kan ter içinde uyandı. Nefesini sakinleştirmeye çalışıyordu. Ama gördüğü rüyanın etkisinden çıkamıyordu. Hemen yanındaki bardağa uzandı ve eli titreye titreye suyu içti. Rüya olduğunu bilmesine rağmen hâlâ korkusu geçmemişti.

************************************

(Kenan'ın rüyası)

Nerede olduğunu bilmiyordu Kenan. Etrafı karanlık sisliydi. Dikkat edince fark etti. Bir ormandaydı sanki. Uzun ve sık ağaçları olan karanlık bir orman. Nedenini bilmediği bir korku duydu. Nefesi hızlandı. Birden ormanın derinliklerinden bir ses duydu. Bir çağrı, bir yardım isteme, bir bağırış sesiydi bu. VEYSEL'İN SESİYDİ BU.

-Abii!

Kenan etrafına bakındı ama görmedi Veysel'i. Bağırmaya başladı.

-Veysel!

- ABİİ!

-Veysel'im neredesin!?

-ABİ YARDIM ET!

-Veysel neredesin?

-ABI KURTAR BENİ NOLUR!

Veysel'in sesi öyle gırtlaktan çıkıyordu ki. Öyle bağırıyordu ki Kenan dehşet içindeydi. Veysel'in sesi ne kadar acı içindeyse Kenan'ın sesi o kadar çaresizdi. Yerinden kıpırdayamıyordu.

Veysel'in sesi azalıyordu. Sanki uzaklaşıyordu. Sanki biri onu uzaklaştırıyordu. Kenan yüzü bembeyaz, kalbi deli gibi çarparken bağırmaktan başka bir şey yapamıyordu. Veysel'in sesi ise tamamen uzaktı. Hiç duyulmuyordu...

*****************************

Kenan gördüğü rüyanın etkisiyle nefes nefeseydi. Eli hemen telefona gitti. Veysel'i aradı.

-Alo abim.

-Alo Veysel'im iyi misin?

-İyiyim, iyiyim ne oldu ki?

-Bir şey olmadı. Kabus gördüm sadece. Seni gördüm. Benden yardım istiyordun. Korktum ben de.

-Ah kıyamam sana. İyiyim ben abim. Merak etme bak kızımla Cemile'm ile kahvaltı yapıyoruz.

-Oh oh şükür. Öylesine bir kabus işte. Arayıp nasıl olduğunu sormak istedim sadece. Neyse tamam benim çok işim var bugün, kapatayım artık.

-İyi peki o zaman. Görüşürüz.

-Goruşürük.

Veysel gülümseyip telefonu kapattı. Kenan'ın içinde hâlâ bir rahatsızlık vardı...

Kenan kahvaltısını hızlı hızlı yaptı. Bankaya gitmesi gerekiyordu. Oradan sağlık ocağına yetişecekti. Parayı bugün vermeyecek, adamların verdiği süreyi bekleyecekti. Hızlı hızlı kahvaltısını bitirip çıktı.