-Çok yoruldum ben.
-Ben de ya hiç sorma. Hadi gidelim artık.
-Gidelim.
Kenan'ın kolu Veysel'in omzunda, içlerindeki boşluk daha kapanmış bir şekilde evin yolunu tuttular.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Şok bir bölüm ve lütfen bol bol yoruuum💙
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
19.BÖLÜM-SÜRPRİZ
*Kalan şey planın geri kalanıydı ve kimin kurban edileceğiydi...*
-Abi nereye gidiyorsun?
-Sizin evin o tarafa işte Veysel.
-Yok yok, Cemile de anamlarda direkt size gideceğiz.
-Hee tamam.
Veysel ve Kenan evin yolunu tutmuş giderken bir yandan da sohbet ediyorlardı. Evin önüne gelince arabadan indiler. Veysel abisinin yanına gelince neden durduğunu merak etti.
-Neye bakıyorsun abi?
-Bu evin ışıkları niye sönük?
- Bilmem uyumuşlardır belki.
-Yok canım ne uyuması. Bu saatte hayatta uyumazlar. Sen de biliyorsun. Hem ayrıca hani Cemile de buradaydı?
Veysel bir ara afalladı. Ne söyleyeceğini bilemedi.
-Doğru! Allah Allah ne oldu acaba?
Merakla evden içeri girdiler. Girişin ışıklarını yakmışlardı çoktan.
-Annee?
-Anaa?
Ses gelmeyince salona doğru ilerleyip merdivenleri çıktılar. Salona gelince yine ışıkları yaktılar.
-Süürpriiiiiz!!!
Herkes bir ağızdan Kenan'a doğum günü şarkısı söylerken Kenan olayın şokuyla ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Veysel'e dönüp ondan da meraklı bir ifade beklerken, onun da ellerini çarpıp şarkı söylemesiyle ikinci bir şok geçirdi. Demek onun da haberi vardı!
-Mutlu yııllaar saaanaaa!
Herkes alkışlarken Kenan gülerek elleri ile yüzünü kapattı. Sonra ellerini beline koydu.
-Yaa siz var ya!
Sıkı sıkı sarıldı annesine.
-Bu bizim ilk doğum günümüz oğlum... Canım benim. İyi ki varsın, iyi ki doğdun!
Muammer ve Cemile'ye de sarıldıktan sonra Veysel'e döndü. İşaret parmağını sallayarak:
-Senin de haberin vardı dimi haiin!
-Vardı tabii olmaz olur mu?
Onlar birbirine sarılırken arkadan Ramazan konuştu.
-Ne haberi olması herşeyi o organize etti!
Birbirlerinden ayrıldıklarında Kenan şaşkın bir ifade ile:
-Öyle mi abicim?
-Ya yaptık işte birşeyler. Sağolsunlar çok yardımları dokundu.
-Ya gerçekten hepinize çok teşekkür ederim. Çok mutlu ettiniz beni. Ben bile unutmuşum.
-İşte sen unutursun ama biz hatırlatırız abi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VEYKEN-BAŞI BELADA
Fiksi PenggemarBarış'ın gelişi nedir? Bir abi özlemi mi yoksa peşi sıra getirdiği felaketler mi? Veysel'in ve Kenan'ın başına durmadan birşeylerin geldiği, arada eğlenceli bölümlerin olduğu heyecanla okuyacağınıza emin olduğum bir hikaye :))
