lovers rock - hyunin

13

nbrrr

yorum yapin tm mi

iyi okumalar <3

"Jeongin! Sana kütüphanenin anahtarını vereyim. Daha açmadım açabilir misin?"

Bir tanecik felsefe hocama gülümsedim. "Tabii hocam. Zaten bu gün nöbetçi benim."

"Sen başka bir gün değil miydin ya?"

"Bir karışıklık olmuştu ben de düzeltmek için Kim Seungmin'le beraber olacağım şekilde ayarladım." Bayan Choi gülümsedi. "Tamam nasıl istiyorsan öyle yapabilirsin. Kütüphane sana emanet." Bana anahtarı verdikten sonra dersine gitmek için yanımdan ayrıldı. Ben de emin adımlarla kütüphaneye yöneldim. Seungmin gelmiş miydi bilmiyorum. Onu içeri aldıktan sonra ikimizin de sınıfına gidip nöbetçi olduğumuzu bildirmem lazımdı.

"Günaydın!" Bana arkamdan saldıran Minho'yla yalpaladım. Hayvan yemin ediyorum hayvan.

"Sana da günaydın Hyung." Beraber yürümeye devam ettik.

"Nöbetçi misin bu gün?" Neşeyle başımı salladım. "Bedava terapiye gidiyorum resmen. Kitaplarım ve ben!"

"Bir de ben."

Seungmin kütüphanemizin kapısının önünde beni bekliyordu. "Günaydın. Arkadaşın kim?"

"Minho Hyung." dedim tedirgin bir gülümsemeyle. Arkadaşlarımı arkadaşlarımla (Seungmin'e arkadaşım diyebilir miydim????) tanıştırmakta iyi değildim.

Benim tedirginliğimi fark eden Minho neşeyle Seungmin'e elini uzattı. "Lee Minho. Memnun oldum."

"Choi Yeonjun'un götünü her seferinde kurtaran Lee Minho mu?"

Yine okulda rastgele bir kişi ve yine onu da sinirlendiren Choi Yeonjun'la olan sorunları.

"Evet."

"Basketbol maçında taraf tutuyor diye hakemi döven?"

"Ee..." Minho bana kaçamak yardım bakışları attı. Ben de anlamıyorum nolduğunu aşko akışına bırak.

"Evet?"

Seungmin zoraki bir gülümsemeyle uzattığı elini sıktı. "Kim Seungmin. Hani geçen ay Yeonjun gerzeğinin yanlışlıkla attığı top yüzünden yaralanan çocuk." Yeonjun yüzünden arkadaşım ve gelecekteki muhtemel arkadaşım kötü bir başlangıç yapmıştı. Allah (Kim Dokja) belanı versin Yeonjun.

"Onun adına senden özür diledim diye hatırlıyorum?"

"Evet." dedi Seungmin sinir bozucu bir sakinlikle. "Sen diledin. O değil."

"Bir dakika-" Aralarına girdim. Aceleyle anahtarı deliğine sokmaya çalışırken "Eee... Ben bir kütüphaneyi açayım arkadaşlar. Minho Hyung sen de sınıfa git zil çalacak." dedim.

Minho başını sallayıp gitti. En başından bu kadar uysal olsan olmuyor yani?

Amcık anahtarı deliğe sokmakta başarısız olduğumu söylemek istemiyorum aslında. Ama olmuştum. Yarısı girmiş kalanı girmemişti resmen. Debelendiğimi gören Seungmin beni kenara çekti. "İçinde kırılacak hiç açamayacağız dur.''

"Aslında bir keresinde anahtarı öyle kırmıştım." dedim şakayla karışık. Bana şaşkın bakışlarla döndü. "Ne yaptım dedin?"

"Doğum günümde arkadaşlarımla buluşacaktım. Anahtarım da biraz zor giriyordu. Ben zorlayarak evin kapısına koyarken bir anda kırıldı elimde kaldı yarısı." Cevabımla beni omuzlarımdan tuttu ve kapıdan olabildiğince uzağa ittirdi. "Lütfen anahtara yaklaşma."