Hapsolmuş Çığlıklar

Bölüm 10: Hayalet çizim

Selam!!! Bomba gibi bir yeni bölüm ile karşınızdayım!!!!

Nasılsınız iyi misiniz? Neler yapıyorsunuz?

Hayat nasıl gidiyeh?

Neyse ben sizi bölüm ile başbaşa bırakayım!!!

Keyifli okumalar!!!

Bölüm şarkısı: Sezen Aksu: Küçüğüm

Multimedya: Karakterlerimiz
____________________
Bölüm 10: Hayalet çizim

"Ben yine yolumu kaybettim, ama bu sefer karanlık bir yola düştüm. Beni aydınlığa kavuştur Kutup Yıldızı..."

________________________

Beyaz örtü tüm ülkeyi kuşatmışken, çocuklar çoktan dışarı çıkmış, ya kar topu savaşı yapıyor, ya kayak kayıyor ya da kardan adam yapıyorlardı. Bütün çocuklar sadece bu tür oyunlar için karı severken, sadece tek bir çocuk, sadece tek bir kişi bu karı, bu beyaz örtüyü başka anlamda seviyordu. Küçük kız bu beyaz örtüyü bütün kötülüklerin üstünü örten bir beyaz örtü olduğu için seviyordu. Çünkü küçük kız, karın insanların bütün pisliğini örterdi ona göre. Zaten kar yerdeki mikropları kırmaz mıydı?

Küçük kızda öyle sanıyordu. Karın bütün kötülükleri, pislikleri örttüğünü sanıyordu. Bu sayede ona ve babaannesine bu kar sayesinde kötülük yaklaşmaz, onlara zarar veremez olduğuna inanıyordu. Ama gerçekten de öyle miydi ki bu?

Küçük kız oturma odasında bulunan boydan boya cam olan pencereden dışarı bakıyordu. İçinde büyük bir heyecan vardı ama bu heyecanı çok kısa sürmüştü her zaman olduğu gibi. Çünkü aklına babası ve annesi gelmişti. 'Ya annem ve babam üşüyorsa?' dedi küçük kız içinden. 'Ben sıcacık evimde duruyorken, benim annem ve babam dışarıda ve üstlerinde sadece toprak var ve o toprak ise kar ile kaplı!' dedi küçük kız yine içinden. Sonra babaannesinin, her kış söylediği sözler aklına geldi.

"Eğer annen ve babanın üşüdüğünü düşünürsen veya hissedersen resim defterine çizimler çiz. Çiz ki onlarda üşümesin." demişti küçük kızın babaannesi. Küçük kızın çizimi yaşıtlarından daha iyiydi. Küçük kız hemen odasına koşup, çizim defterini alıp, çizmeye başladı. Her resim çiziminde hayal etti. Her çiziminde annesi ve babasının ısındığını hayal etti. O hem çizdi hem hayal etti. Çizimi bitince kalemini bırakıp, çizimine baktı ve kısıkça mırıldandı.
"Hayalet çizimim, annemi ve babamı, bu kışta üşütme olur mu?" dedi her zaman çiziminden sonra yaptığı gibi. Küçük kız her kış annesi ve babası üşümesin diye yaptı bu çizimi. Adına da; hayalet çizim koydu.

Ama küçük kızın bilmediği birşey vardı. Sadece kışları tek resim çizen o küçük kız değildi, biri daha vardı...
____________________