Shy girl with a gun

Είναι απίστευτο το πως μπορεί να αλλάξει η ζωή σου τόσο ξαφνικά

Πάρτε για παράδειγμα την δίκη μου, όταν ήμουν 16 χρόνων ήμουν στο λύκειο ανησυχώντας για  αχρείαστα πράγματα τα οποία μια έφηβη κοπέλα πιστευτεί ότι είναι δραματικά, όπως το πόσα σημάδια έχω, τα κιλά, με ήθελε εκείνο το αγόρι ή απλά με χρησιμοποιούσε.

Τώρα είμαι 19, και το μόνο πράγμα που με απασχολεί είναι αν θα ζω για να δω το αύριο.

Αυτή η αλλαγή έγινε μια μέρα που νόμιζα ότι θα είναι απλή όπως όλες οι υπόλοιπες. Ήμουν 16 χρόνων. Η μέρα προχωρούσε κανονικά. Πηγαίνοντας στο σχολείο και προσπαθώντας να μην κοιμηθώ στα βαρετά μαθήματα μου, να μην τραβάω την προσοχή πάνω μου και κάνοντας παρέα με τις κολλητές μου την Holly και Chelsea.

Οι φίλες μου και οποιονδήποτε άλλο ρώταγες θα με περιέγραφαν ως ένα ντροπαλό,χαρούμενο κορίτσι. Συνέχεια με θυμόντουσαν με ένα χαμόγελο.

Η ζωή είναι πολύ μικρή. Παρ'τα όλα ως αστεία, γέλα με αυτά και μην σκέφτεσαι δίπλα.

Ήμουν φίλη με την Holly και την Chelsea από μικρά παιδιά. Ήταν πιο πολύ σαν αδερφές μου. Ως προς την προσωπικότητα ήταν ολόιδιες. Αλλά δεν ήταν οι στερεοτυπικές πουτάνες που φοράνε πολύ μέικ απ. Η Holly έπαιζε με τα αγόρια λίγο αλλά αυτό επειδή της άρεσε το σεξ. Αυτή ήταν η δικαιολογία της τέλος πάντων. Η Chelsea είχε μακροχρόνια σχέση, τον όποιο τον έλεγαν Dylan, και φαινόντουσαν πολύ ερωτευμένοι.

Ο Dylan είχε έναν κολλητό ο οποίος άραζε μαζί μας πολλές φορές ονόματι Jace Dixon.

Εκείνος ήταν τόσο μπερδεμένος όσο έγινε η ζωή μου τώρα. Κάτι έτρεχε μεταξύ μας πριν μήνες, αλλά λόγω του ότι είναι ένας ηλίθιος, αλαζονικός μαλάκας, δεν λειτούργησε γιατί με κεράτωσε με την τωρινή πουτάνα γκόμενα του, Gina.

Πληγώθηκα παρά πολύ. Ένιωθα πράγματα για τον Jace που δεν είχα νιώσει ποτέ στην ζωή μου, ήταν από τους λίγους ανθρώπους που ένιωθα άνετα στο να είμαι ο εαυτός μου χωρίς να νομίζω ότι θα με κρίνουν. Μπορούσε να με κάνει να γελάω όπως κανένας, έκανε την καρδιά μου να τρέχει απλά κοιτώντας με.

Δυστυχώς, δεν μπορούσε να κρατήσει το πουλί του μέσα στο παντελόνι του και καταστράφηκαν όλα. Χωρίσαμε και αναγκαζόμασταν να βλέπουμε ο ένας τον άλλον 24/7.

Μερικές εβδομάδες αφού χωρίσαμε, καταλάβαμε ότι πρέπει να ανεχτούμε ο ένας τον άλλον γιατί βρισκόμασταν στην ίδια παρέα. Μετά από λίγο καιρό μπορούσα να βρίσκομαι πλέον στο ίδιο δωμάτιο μαζί του. Καταφέραμε να γίνουμε όπως πριν, γελώντας και πειράζοντας ο ένας τον άλλον, λέγοντας πράγματα που δεν ήμασταν άνετοι να πούμε σε άλλους.