Πρέπει να μου κάνουν πλάκα
Καινούργια δουλειά και η πρώτη τοποθεσία είναι επεί που δουλεύει ο ένας και μοναδικός Jace Dixon;
Το ήξερα ότι θα πάω στην κόλαση όταν πεθάνω, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε να γίνει η ζωή μου έτσι όσο είμαι ζωντανή!
Τα τσιπάκια που βάλαμε χθες το βράδυ φάνηκαν χρήσιμα, γιατί ακούγαμε όλη μέρα για να δούμε αν γινόταν κάτι ύποπτο το οποίο θα μας οδηγούσε στα βαποράκια. Επίσης μου έδειξε ότι ο Jace αυτά τα 3 χρόνια δεν άλλαξε καθόλου, και πήγαινε με όλες τις σαβούρες που έβρισκε μπροστά του. Δεν καταλάβαμε ούτε εγώ ούτε ο Chris όταν φτιάχναμε τα καλώδια ότι εκείνος που πηδούσε ήταν ο jace αλλά τώρα μου φαίνεται αρκετά λογικό.
Μόλις σκότωσα τα δυο άτομα που ήρθαν τόσο γρήγορα μέσα στο μαγαζί και τα μάτια μου κλείδωσαν με τα δικά του, ξέχασα πως να αναπνέω. Τόσα συναισθήματα ήρθαν ξαφνικά, περισσότερα συναισθήματα απ ότι έχω νιώσει 3 χρόνια τώρα. Ένιωθα διαφορετικά συναισθήματα αλλά σε αυτά που ήθελα να συγκεντρωθώ ήταν του μίσους και της απέχθειας.
Ήταν ίδιος βασικά, όχι μόνο στην προσωπικότητα. Τα μαλλιά του ήταν ξυρισμένα και πιο κοντά απ ότι θυμάμαι, αλλά εκτός από το γεγονός ότι είχε μεγαλώσει φαινόταν ίδιος με 3 χρόνια πριν. Ήταν πιο ψηλός και ίσως είχε γυμναστεί περισσότερο στους ώμους του. Φαινόταν ότι είχε περάσει χρόνο στο γυμναστήριο.
Τα μάτια του ήταν κολλημένα πάνω μου, δεν τον αδικώ όμως. Υποτίθεται ήμουν νεκρή.
«Πως-Πως είσαι;» Μουρμουρίζει μη μπορώντας να βρει τα λόγια του. Τα μάτια του με σκαναραν από πάνω μέχρι κάτω και ανοιγόκλεισε τα μάτια του 2-3 φορές για να σιγουρευτεί ότι είμαι όντως εδώ και ότι δεν θα εξαφανιζόμουν.
Παρέμεινα σιωπηλή, και τότε έκανε κάτι που δεν περίμενα ότι θα κάνει. Μείωσε την απόσταση μας και με έκλεισε στην αγκαλιά του. Δεν τον έδιωξα, περισσότερο επειδή ήμουν σοκαρισμένη με αυτό που έκανε.
«Είσαι όντως εσύ...» η φωνή του ψιθυριστή και έτοιμη να σπάσει, «είσαι στα αλήθεια εδώ.»
Δεν τον αγκάλιασα πίσω και απλά στεκόμουν εκεί μη μπορώντας να κουνηθώ ή να πω τίποτα. Το σώμα μου μη θέλοντας άρχισε να χαλαρώνει λίγο, και έκλεισα τα μάτια μου αφού αρνιόταν να με αφήσει. Έχοντας τον τόσο κοντά μου μετά από 3 χρόνια ήταν τόσο περίεργο, αλλά ήταν το πιο κοντινό που είχα από την παλιά μου ζωή.
YOU ARE READING
Shy girl with a gun
Teen FictionΗ Emerald Rayne δεν είχε ποτέ αυτοπεποίθηση. Ήταν χαρούμενη με το να κάθεται στο παρασκήνιο, κρυβόταν πίσω από τις φίλες της. Στα 16 της, η ζωή της ήταν ένα απλό εφηβικό κλισέ. Ήταν ερωτευμένη με τον Jace, το αντιπαθητικό κακο αγόρι που δεν μπορούσε...
