Shy girl with a gun

Chapter 13

«Δεν ξέρω πως εσείς οι δολοφόνοι κάνετε τα πράγματα, αλλά το να καθόμαστε σε ένα άδειο παρκιγκ νοσοκομείου δεν είναι και η πιο εντυπωσιακή περιπέτεια.» Ο Jace σχολίασε κοιτώντας τριγύρω το παρκινγκ, στο οποίο είχε τα αυτοκίνητα των ασθενών και των επισκεπτών και μερικά ασθενοφόρα.

Ήταν η μέρα που έπρεπε να πάμε στο νοσοκομείο να εντοπίσουμε τα βαποράκια που κάνουν μια κανονική ζωή γύρω σε άλλους. Αν δεν ήταν οι πληροφορίες που μας έδωσαν θα ήταν σαν να ψάχνουμε ψύλλο στα άχυρα. Θα μπορούσε να είναι ο οποιοδήποτε, οι γραμματείς, νοσοκόμες, γιατροί, ασθενείς.

Αλλά ο τρόπος μας με το να παίρνουμε πληροφορίες(χρησιμοποιώντας πένσες σε ανθρώπους που τρομάζουν ευκολα και αρχίζουν να ανοίγουν το στόμα τους εύκολα) ξέραμε ποιους στοχεύαμε. Ήταν οι 3 νοσοκόμες που ξέραμε σίγουρα ότι ήταν βαποράκια, ένας γιατρός και ένα παραϊατρικος. Τώρα όσο για μπακαπ ομάδα που υπήρχαν στο νοσοκομείο για να προστατέψουν τα βαποράκι σε περίπτωση που κάτι πάει λάθος δεν είχαμε ιδέα, φαίνεται θα μάθουμε όταν έρθει η ώρα.

Αυτό θα έχει πλάκα.

Έβαλα τα χέρια μου στις τσέπες του δερμάτινου τζάκετ φέρνοντας το πιο κοντά στο σώμα μου, ενώ κοιτάω τον jace ο οποίος φαίνεται ότι βαριέται. Ήταν ενθουσιασμένος από το πρωί ότι θα έρθει σε αποστολή μαζί μας και το ότι καθόμαστε σε ένα άδειο παρκινγκ για μισή ώρα τώρα δεν ήταν η αδρεναλίνη που περίμενε ότι θα έχουμε. Ο Chris κοιτούσε προς την έξοδο περιμένοντας τον στόχο μας να βγει έξω, και εγώ γέλασα με τον Jace γερνοντας το σώμα μου σε ένα από τα ασθενοφόρα που κρυβόμασταν και περιμέναμε. Σήκωσα το πόδι μου και το στήριξα στο ασθενοφόρο, φαινόμουν αρκετά χαλαρή και είχα ένα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπο μου.

«Τι περίμενες εκρήξεις ελικοπτέρων, και κινέζους να κάνουν κόλπα στον αέρα πετώντας μαχαίρια;» Τον ρωτάω. Δεν απάντησε αμέσως διότι φαινόταν λίγο χαμένος. Πρόσεξα ότι δεν κοιτούσε εμένα αλλά πίσω μου.

Το χαμόγελο μεγάλωσε στο πρόσωπο μου αφού σηκώθηκα από το ασθενοφόρο, βγάζοντας τα χέρια από τις τσέπες και ακούμπησα τα χέρια μου στο ασθενοφόρο. Κούνησα τους μηρούς αργά, δαγκώνοντας τα χείλη μου αφήνοντας μια αναπνοή που ακούστηκε σαν βογγητό «Jace;»

Έγλυψε τα χείλη του, και έπρεπε να δαγκώσω την γλώσσα μου για να μην γελάσω. Είχε ανάψει επειδή είχα γύρει απλά σε ένα ασθενοφόρο; Αυτό το αγόρι έχει προβλήματα. Δεν μπορούσα από το να μην παρατηρήσω ποσό το ευχαριστιόμουν, ενώ ακουμπούσα τα μπούτια μου και σιγά σιγά τους μηρούς μου προκαλώντας τον με κάθε μου κίνηση. Από το βλέμμα στο πρόσωπο του, δούλευε. Πάλι, έπρεπε να δαγκώσω τον εαυτό μου από το να μην γελάσω. Αυτό ήταν πολύ εύκολο. Έχοντας τέτοια επιρροή πάνω σε ένα αγόρι, ο Jace είχε πλάκα. Ενώ τα μάτια του  κοιτούσαν την κάθε κίνηση μου, ξαφνικά ένιωσα ότι είχα αρχίσει να ανάβω μόνο από το βλέμμα που μου έριχνε.