Shy girl with a gun

Chapter 24

Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα αφού μόλις ξύπνησα από τον καλύτερο ύπνο που έχω κάνει τόσα χρόνια. Το σώμα μου ένιωθε διαφορετικά από κάθε άλλα πρωινά, θα ξυπνούσα και ακόμα θα ένιωθα κουρασμένη γιατί όλο το βράδυ θα γυρνούσα στο κρεβάτι ή θα κοιτάω το ταβάνι μέχρι να με πάρει ο ύπνος, που συνήθως ποτέ δεν με έπαιρνε.

Είμαι έκπληκτη που έχω την ενέργεια να σκοτώσω ανθρώπους μετά από τέτοιους ύπνους που κάνω.

Αλλά αυτή τη φορά ξύπνησα με το σώμα μου να νιώθει... ξεκούραστο. Μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να ξυπνήσω, ένα μικρό χαμόγελο στο πρόσωπο μου που κοιμήθηκα τόσο καλά. Μπορεί να μην φαίνεται τόσο, αλλά είναι μεγάλο επίτευγμα για εμένα πιστέψτε με.

Για μισό δευτερόλεπτο ξέχασα που ήμουν. Αλλά όσο τα μάτια μου ανοίγουν και τεντώνομαι, νιώθω το πόδι μου να ακουμπάει κάτι σκληρό. Γυρνάω το κεφάλι μου και παγώνω όταν θυμάμαι ότι είμαι στο κρεβάτι του Jace.

Κοιμόταν μπρούμυτα με το ένα χέρι του πάνω στο στομάχι μου. Το άσπρο σεντόνι κάλυπτε και τους δυο μας πλέον, αλλά όχι την γυμνασμένη πλάτη του που ξαφνικά μου ήρθε η επιθυμία να...

Ω Θεέ μου, πρέπει να φύγω από αυτό το κρεβάτι γρήγορα.

Το ξέρω ότι δεν κάναμε σεξ χθες το βράδυ, δεν φιληθήκαμε καν. Περισσότερο ήρθα επειδή ήθελα να μιλήσω με κάποιον, κάποιον που καταλάβαινε από που ερχόμουν και δεν θα με έκρινε, εκτός από λίγα πειράγματα που δεν ήταν κάτι. Απλά ήθελα κάποιον, κι όπως πάντα πήγα σε εκείνον. Το έκανα τόσα χρόνια κι φαίνεται τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει.

Όταν το σκέφτηκα, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ήθελα να κάνουμε σεξ χθες, επειδή θα ήταν πιο εύκολο να ασχοληθώ απ'οτι τα συναισθήματα. Το ότι μίλησα μαζί του μόνο ήταν χειρότερο, γιατί δενόμουν μαζί του. Βασίζομαι σε αυτόν και αρχίζω και τον νοιάζομαι ακόμα πιο πολύ.

Και όλοι ξέρουμε που με έφερε αυτό την τελευταία φορά.

Παρατημένη και προδομένη, κατέληξα να είμαι η «δεύτερη στην άκρη»

Όχι ο δρόμος που θα πάρω αυτή τη φορά μπορώ να το πω με σιγουριά.

Έπρεπε να αποκολληθώ από εκείνον, να βρω έναν τρόπο να ξεφύγω πριν κολλήσω πάλι. Δεν μπορούσα να αφήσω την άμυνα μου ειδικά με αυτή την ζωή που έχω. Πρέπει να αποσυνδεθώ από κάθε είδους συναισθήματος, δεν μπορώ να κάτσω εδώ και να βασίζομαι σε κάποιον που μακροπρόθεσμα μπορεί να με προδώσει. Ξανά.