Pokemon - Will'in Laneti

2. Bölüm

Bolt, hastanenin nizamiye kapısından adına yakışır bir giriş yaptı. Tekerlekli sandalyelere ayrılan yokuştan giriş kapısına tırmandı. İçeri girer girmez Will fren pedalına abandı. Bolt'un arka tekeri hastanenin zeminde kara bir iz bırakarak tam doksan derece döndü ve Will, motoru danışma masasına paralel olacak biçimde durdurdu. Bakışlarını görevli hemşireye dikip olabildiğince sakin biçimde sordu.

"GLORIAAA!!!"

Hemşire "3. kat 305 numaralı oda." diyebildi şaşkınlıkla. Will bir sıçrayışta Bolt'dan atladı ve koşarak merdivenlere yöneldi. Arka koltukta yüzü kirece dönmüş titreyen Charlotte'ın varlığını çoktan unutmuştu bile.

Gloria, sevgili kız kardeşi Will'in sakinliğini kaybettiği ender konulardan biriydi. Bir ay önce ilk pokemonunu alıp pokemon yolculuğuna başlamıştı. Charlotte'dan duyabildiğine göre yolculuk sırasında bir kaza geçirip hastaneye kaldırılmıştı.

Will basamakları üçer dörder sıçrayıp 3. kata oradan da 305 numaralı odaya daldı. Daha emin bile olamadan yatakta yatan kıza seslendi.

"Gloria!"

Kız başını çevirip şaşkınlıkla geleni süzdü.

"Abi."

"İyi misin? Neyin var? Charlotte bana bir kaza geçirdiğini söyledi."

Gloria başını olumlu anlamda salladı. "İyiyim abi. Bir şeyim yok."

Gloria gerçekten de kötü görünmüyordu. Ama ses tonunda bir durgunluk vardı. Üzerine pembe hastane pijamalarından giydirmişlerdi. Odaya girdiğinde beyaz çarşaflı yatağında oturmuş, yorganını üzerine çekmiş camdan dışarıyı seyrediyordu. Grookey'si de yanında durumu kavramaya çalışıyordu. Will'in poketopları kendiliğinden patladı. Charizard, Inteleon, Sirfetch'd, Hawlucha, Toxtricity, Umbreon dışarı çıktılar. Onlar da Gloria için endişelenmiş, görmek istemiş olmalıydılar. Gloria onları görünce hafifçe gülümsedi.

"Çocuklar, ben iyiyim."

Will de sakinleşmeye başlamışken içeri Charlotte ve doktor olduğu anlaşılan bir kadın girdi. Charlotte'ın hala dizleri titriyordu ve konuşmadı. Will, o anki panikle Bolt'u nasıl kullandığını hatırlamıyordu ama delice olmalıydı. Arka koltukta oturan Charlotte'ın sinirlerini yıprattığı açıktı. Zaten normalde Will kimseyi motoruna bindirmezdi de. Sadece Gloria. Chalotte da ikinci kişi olmuştu.

"Sen Will olmalısın." dedi kadın doktor. "Gloria'nın abisi."

Will başını salladı.

"Evet benim. Kız kardeşime n'oldu? Nasıl bir kaza geçirdi?"

Kadın gülümsedi.

"Önemli bir şeyi yok." deyip başını Gloria'ya uzattı. "Değil mi Gloria?"

"Evet, Bayan Sarah."

"Sen Charlotte ile vakit geçirirken ben de abinle biraz konuşacağım." Doktor yeniden Will ile göz göze geldi. "Odama geçelim Will."

Will, kadını takip ederek koridorda biraz ilerleyip doktorun odasına girdi. Kadın masasına oturunca yüz ifadesi değişti. Artık gülümsemiyor ciddi görünüyordu. Bu hali Will'i biraz endişelendirdi. Masanın yanındaki koltuğa oturup kendini duyacağı şeylere hazırladı. Belli ki haberler tatsızdı. Kadın derin bir nefes alıp anlatmaya başladı.

"Dinle Will, kız kardeşini bir grup kampçı Glimwood'da bir mağaranın önünde baygın bulmuşlar. Ne kadar orada yattığını bilmiyoruz ama getirdiklerinde en az iki gündür aç ve susuz olduğunu söyleyebilirim. Mağaraya nasıl ve neden gittiğini bilmiyoruz. Çünkü kısmı bir hafıza kaybı yaşıyor. Belki ilerde düzelebilir ve başına ne geldiğini anlatabilir. Şimdilik onu sorularla sıkıştırmayalım, anlaştık mı?"