2. bölüm

29 3 2
                                    

Gözlerimi açtığımda başımda iki doktorun tibbi bişiler konuştuğunu göğüs kafesime bastırarak "ağrın var mı?" Diye soru sorduklarını duyuyordum ama çok derinden. Sonra biri gözüme ışık tuttu. Kulaklarım çınlıyordu ve sesleri artık rahatsız eden cinstendi. Aşırı başım ağrıyordu ve belki tuaf gelcek ama hiç acı hissetmiyordum. Ne olmuştu bana neden böyleyim kısa süreli kafa karışıklığı ile beraber abimin bağırışını duydum. Feryat edercesine bağırıyordu
"Noldu ona nasıl olur bu hangi şerefsiz lan ona bunu yapan bittin olum sen!"
"Beyfendi lütfen sakin olun hastanedeyiz yapmayın"
En son duyduğum sesler buydu. Sonrası sessizlik...
~
~
~
~
~
Uyandığımda odadaydım. Kolumda serum takılıydı. Başımdan gebercek gibi hissediyordum. Aniden odaya dalan abimle yarı baygın ruh halimden ayılmıştım. Ardından annem,babam ve nur
"Offfff göndermicektim seni markete ya keşke gitmeseydin nasılsın ağrın varmı?"
"Ben iyiyim abicim gerçekten biraz sakin olurmusun lütfen?"
"Tamam sakinim sana vuran şerefsizide hallettim zaten"
"Ya abi lütfen başını derde sokcak bişi yapma sorun yok. Ben iyiyim sakinleş biraz"

Abim alnıma bir öpücük kondurup odadan çıkmıştı. Abimi böyle ilk defa görüyordum. Babam ve annemlede konuştuktan sonra nurla tek başımıza kalmıştık.
"Kanka çok korkuttun bizi ya abin haber verince elim ayağıma dolaştı ne yapacağımı bilemedim"
"Bebişim sakin olun valla iyiyim ben üzülmeyin olm delikanli kiz dediğin araba çarpmasindan zarar görmez"
"Siktir git knka sanki bana görende araba geçirmez özel koruma kalkanı zanneder"
"Heh ondanım knka"

Büyük ihtimalle serum takarken üstümü batırmış olmalılarki her tarafim kandı. Nur üstümü değiştirdi. Ardındanda yemek yedik. Sonrada odaya polisler geldi ifademi aldı:

" anladım bu kadar değilmi?"
"Evet bu kadar. Yani Kimin çarptığını görmedim bile anlık oldu herşey"
"Peki geçmiş olsun. Şikayet dilekçesi için imza lazım."
"Abim size yardımcı olsun"
Aslında şikayetçi olmazdim ama abimin beni dinlemeyecegini adım gibi iyi biliyorum. Odaya doktor geldi ardından.(olum hem süslenip hemde hastalara nasıl yetişiyorlar anlamıyorum yaaaaaağğ)
Doktor minik sıyrıklarla atlattığımı ve tahlilleriminde gayet iyi olduğunu söyledi. Iyi oldugumu bende biliyordum. Bilmediklerimi  söyliceksin hacı olayın kuralı bu. Benim anladığım turp gibiydim. Çıkış işlemlerinide yaptıktan sonra artık evime gidebilcektim.
~
~
~
~
~
~
Yaklaşık 1 hafta sonra...

"Ya şu topa düzgün vursana eemiiirrğ götünle topa vurmak nedir çocum kertenkelemisin sen"

"Bacımssss sizin elinizle atamadiginizi ben götümle atıyorum"

"Ondan dolayimi top surekli saha dışına çıkıyor."

Voleybol oynamayı seviyordum. Heleki siniftakilerle sataşarak oynamak tadından yenmiyordu. Sınavlar bitmişti ve bende evde olduğum için öğretmenler saolsunlar eve kadar getirip hepsini hallettirmişlerdi. Kızlarda saolsunlar hergun üşenmeden notları eve bırakmak için sürekli geliyorlardı. Ve gerçekten sıkı çalışmıştım. 10. Sınıfın son haftasıydı bu hafta. Artık bölümlere ayrılcaktık ve bazılarımız şehir değistirecekti.

"Uşak tarihten 70 almışım" diyerek not konuşmalarını başlatmıştı alara

" ya abi o kadar çalıştım gene düşük aldım ya bu nasıl iş"  50 nin altında aldığını anlatan aylin cümleleri hepimizin suratini düşürüyordu. Çünkü aylinin sınıfta kalma gibi bir tehlikesi vardı

"60 ama ben çalışmamıştım matematikten yüksek aldım diye yattim gün boyu yalana gerek yok"

"Yav diloş matematikten bende 91 aliyım bende yatarım"
"Robotçum benim çalişsaydın alırdın. Pubgde headshot yapacağına oturup matematik sorularının anasını ağlatsaydın"
"Dilo bak canımı sıkıyorsun düne dönmeyelim tatlı tatlı devam ediyoruz"
"Tamam tamam sustum. "

Olmazlara İnatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin