6. bölüm

18 2 0
                                    

Hayatımın en büyük darbesini en güvendiğim kişiden yemiştim. Daha doğrusu 2 yılımı verdiğim insandan. O güzel hayallerle dolu dünyamda başıma yıkılmıştı. Bazı haklar helal edilmiyormuş bugün anladım.

"Nerdeyim ben"

"Az önce uyandınız dilara hanım sakin olun. Hastanedesiniz"

"Başım dönüyor benim. Kulaklarım çınlıyor bişi yapın"

"Tamam sakin olun tansiyonunuzu yükseltemedik. Bu şikayetler buna bağlı gerçekleşiyor."

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Kulaklarımdaki çınlama ve başımdaki dönme durmak bilmiyordu. Evet tansiyonum hep düşüktü ama bu kadar ilk defa düşmüştü. O sırada abimin geldiğini gördüm. Doktorla bişiler konuşuyorlardı:

"Siz hastanın neyi oluyorsunuz?"

"Abisiyim. Neden böyle olmuş? Uzun süredir olmuyordu? Nerde buldunuz onu?"

"Beyfendi sakinliginizi koruyun. Kardeşinizin tansiyonunu yükseltemedik. Sürekli 4 ile 5 arasında gidip duruyor. Sokakta yerde baygın olarak bulmuşlar. Tansiyon düşüklüğü ölüme kadar gider beyfendi. Kardeşiniz anlaşılan hiç dikkat etmiyor"

"Ne yapabilirim şimdi?"

"Kardeşinize ilaçlar vermeye devam ediyoruz. Umuyorumki yükselir ama bundan sonrası önemli zaten. Bu gibi durumlar sürekli gerçekleşebilir."

"Peki saolun"

Abim doktorla konuştuktan sonra yanıma gelmişti.

"Abicim nasılsın?"

"Iyiyim abi sadece fazlaca kulaklarım çınlıyor ve başım dönüyor"

"Sen stres yaptığında böyle oluyorsun yine neye üzüldün?"

Abim teselli amaçlı elimi tutarken yüzüğün olmadığını farketti. Ve gozüme sorgulayarak bakti:

"Abi çıkartmak zorunda kaldım."

"Sen o yüzüğü çok güzel olmamasına rağmen yere göğe sığdıramıyordun bebem nolduda çıkarttın?"

"Abi-"

Söze başlayamadan gözümden yaşlar gelmeye başlamıştı. Abim beni omzuna yaslayip uzun uzun sarıldı. Omzunda ne kadar ağladım bilmiyorum. Kalktığımda omzu sırılsıklamdı:

"Abi omzun"
"Bişi olmaz abicim su zaten sen anlat bakayım noldu o şerefsiz seni üzcek bisimi yaptı?"

Abimin sesi aşırı sinirli ve ciddi çıkıyordu:

" abi dicem ama sakin olcaksın tamammı?"

"Ben zaten sakinim dilara dökül abicim"

"Abi alper beni aldattı"

Der demez boğazım düğümlenmiş gibi hissetttim. Başka hiçbirşey diyemedim. Abim o sinirle kalkıp gitti. Arkasından seslensemde beni asla dinlemedi. Bense aklıma o görüntü geldikçe ağlamasamda hala içimde acı hissediyordum.

Sercandan devam

"Mert alperin evine gel. Sikcem o çocuğu"

"Lan noldu bi dur naptı gene"

"Dilarayı aldatmış. Olm kızı bi görcen suratı bembeyaz hastanede tansiyonunu yükseltemiyorlar. O şerefsiz rahat rahat evinde oturcakmı? Ben buna müsade edermiyim???"

"Olm kızı niye yalniz bıraktın?

"Aradım nuru gider yanına"

Mert geleceğini söyleyip telefonu kapatmıştı. Bende arabayı ne kadar hızlı sürebiliyorsam o kadar hızlı sürdüm. O beyin ozurlüsü benim kardeşime bunlari asla yapamaz.
Yarım saatlik yolculuktan sonra alperin evinin önündeydim. Mertse beni kapıda bekliyordu.

Olmazlara İnatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin