İlacını içtikten sonra uyuyan sarışının yanına geldi. Minik beden yine titremeye başladı. Bu sefer ölmelimiyim diyordu uykusunda.
Yanına uzanıp kolları ile titreyen bedeni sardı. Saçlarına minik öpücükler bıraktı her seferinde ölmemelisin diyerek.
Titremesi kesildi, sayıklaması da kesildi. Derin bir nefes aldı ve gerilmiş kaslarını gevşetti.
İki minik beden birbirine sarılarak uyumuştu.
Naruto usulca gözlerini açtığında etrafın karanlık oluşundan ve dışarda yağan yağmurdan ürperdi. Normalde çok severdi yağmuru ama artık korkuyordu. Ona ölmesi gerektiğini hatırlatıyordu. Vücudunu hareket ettiremeyince bağlandığını sanıp iyice gerildi. Burnuna tatlı ama sert ne olduğunu tanımlayamadığı koku gelince anlamıştı,iple değil kollar tarafından bağlı olduğunu.
"Saske"
Ufak bir seslenişe bile uyanmıştı sasuke.
"Burdayım."
Sürekli korkarak uyanan miniğin sırtını okşayıp burdayım demeye alıştığı için yine aynısını uygulamıştı.
"Saske."
"Güvendesin."
Naruto kıkırdağında sasuke biraz daha sarıldı.
"Saskeee... çişim geldi kalkmam gerek."
"Ha..."
Kollarını gevşettiğinde yataktan kalktı sarışın.
"Seninle gelmemi ister misin?"
"Ne? hayır...ben...ben kendim hallederim."
Gülümseyip başı ile onayladı sasuke. Naruto ise koşturarak lavaboya girdi.
Üç kere sasukenin yardımı ile tuvalete gittiğini , sürekli uyanıp sasukeye iyice sarılışlarını hatırlamıyordu.
Minik adımları ile gelip sasukenin yanına geri kıvrılmıştı. Sıcak ve güvenilir his gözlerinin yaşarmasına neden oldu.
"Sarı kedi yine neden sulandı mavilerin."
"Sen nasıl gördün. Çok karanlık nasıl gördün. Ben ağlamıyorum ki hem."
"Ufak at ufak ağzınla."
"Ne?"
Mavi gözlerdeki yaşları sarışın çocukdan önce sildi. Ardından gözlerine minik öpücükler kondurdu.
Tekrardan sarılıp uyudular.
Güneş sarı saçları iyice parlatırken sasuke hayranlıkla baktı hala uyuyan çocuğa.
Yavaşça kalktı yataktan. Ses çıkarıp ürkütmemek için yüzünü odanın dışındaki lavaboda yıkadı. Mutfağa inip kahvaltı hazırlamaya başladı.
Yukarı tekrardan çıktı ve hala uyuyan çocuğun yanına geldi.
"Uyuyan güzel çıktın sende he, uyan hadi."
Yataktan doğrulup esnedi minik kollarını gererek.
"Uyuyan güzel mi?"
"Uykucu cüce."
"Cüce değilim ben."
"Güzel olduğunu kabul ediyorsun yani."
"Hayırr, ben onu duymuştum. Parkta bir kız annesinin ona uyuyan güzel masalını okuduğunu söylüyordu."
"Sen biliyormusun o masalı?"
"Hayır, sen?"
"Evet, ama bana değil yani ben istemedim annem kendi istedi ve okudu ben değil."
"Neden telaşlandın ki keşke banada okusalardı , kızlara göre olduğunu düşündüğün için mi telaşlandın. Ben dalga geçmem ki seninle. Hem ben Rapunzeli biliyorum ve çooook seviyorum."
"Telaşlanmadım. İstersen sana okurum."
"Sen okuma biliyormusun??"
"Evet."
"Ama daha okula bile gitmiyorsun."
"Öğrendim işte."
"O zaman bana okurmusun?"
"Okurum...hadi ama şimdi kahvaltı zamanı sonra ilacını içiceksin."
"İyileştim ki ben. Bak."
Sarışın yataktan kalkıp kendi etrafında dönmüştü sonra sasukenin hemen dibine girip yüzünü yüzüne yaklaştırdı.
"Bak ateşim de yok."
Sasuke alnına baktığında vücut sıcaklığının normal olduğunu anladı.
Sarışın ağzını kocaman acıp boğazını gösterdi.
"Aaaa...bahk bagazığmda da bısi yah."
Sasuke gülmeye başlamıştı. Naruto da kocama açıp aynı zamanda konuşmaya çalıştığı ağzını kapatıp gülen sasukeye baktı.
"Çok güzel gülüyorsun hep gülsene....saske şimdi de senin mi ateşin var yanakların kızardı."
"Hayır..hadi kahvaltıya."
"Tamam önce lavaboya girip hemeenn geliyorum."
Sasuke mı çok iyi doktorluk yapmıştı yoksa bu çocuk mu çok hızlı iyileştiriyordu. Dün ki çocukla bugünkü çocuk aynı kişimiydi?
Koşarak merdivenden inip masaya oturdu.
"İtadakimasu."
Kahvaltı bitmek üzereyken naruto birden masadan kalktı.
"Saskee."
"Noldu."
"Kediler,kedilere mama verdin mi?"
"İlacını iç de hemen gidelim."
"Ama iyileştim ben ve bu şurubun tadı çok kötü."
"Aç ağzını."
"Ama.."
Ve naruto konuşmaya çalışırken sasuke kaşığı ağzına sokmuştu.
Çenesine akan şurubu baş parmağı ile alıp kendi ağzına götürdü.
"Gerçekten çok kötüymüş."
"Hıhı dedim sana."
"Ama yinede içmeye devam ediceksin."
"Hadi kedilereee."
Sasuke kedileri seven narutoya bakarken gülümseyip onlara bakmaya devam etti.
"Saskee."
"Efendim kedicik."
"Sevsene bak yumuşacık."
Kediyi tutup sasukeye doğru uzattığında sasuke kendini hızla geriye atmıştı.
"Korkuyormuydun? Ama korkmana gerek yok ki bak."
"İstemiyorum uzak tut."
Naruto kediyi kucağına alıp sasukeye yavru kediden daha tatlı bir bakış attı.
"Elini versene."
"Ne."
"Elini ver."
"Neden?"
"Ver işte."
Sasuke elini uzattığında naruto yavaşça kavradı beyaz eli. Kendi kucağına doğru yaklaştırdı aynı yavaşlıkta.
Sasuke kedinin yumuşak tüylerine dokunduğunda gözleri dolmuştu.
"Bak gördün mü korkmana gerek yok."
"Ko... korkmuyorum."
"Sasuke neden ağlıyorsun ben ben özür dilerim."
"Özür dileme sarışın...ben.. teşekkür ederim... tekrardan hatırlattığın için."
"Neyi?"
Sasuke kediyi biraz daha sevip gülümsedi. Bakışlarını kediden alıp merakla ona bakan çocuğa çıkarttı.
"Sevmeyi."
❤️
Merhabalar nasılsınız.
Oy içim yumuş yumuş oldu ya sizin?
Hadi pamuk eller oy ve yorum bıraksın.
Fotoğrafın güzelliği 🥺🤍
