Hissizleşmişti , ruhunda kanat çırpma sesleri kesilmişti. Uçamıyordu.
Kırılmışmıydı kanatları yoksa yerinden mi sökülmüştü ?
Bilmiyordu.
Gülmek gibi ağlamayı da unutmuştu.
Korku ve endişe ise minik ruhu yaralamaya devam ediyordu.Sasukeye bir şey olur diye yaşıyordu bu son kalan iki duygusunu da.
Kaç gün olup hafta yapmıştı, haftalar aya dönmüş müydü? Sasukesini ne zamandır görmüyordu ?
Bilmiyordu.
Korkunç adamdan ne kadar sonra geri alınmıştı onu da bilmiyordu.
Kapıdaki sesleri duyduğunda yorganın içine geri girdi.
"Buraya geleli iki gün oldu ve hiç bir şey yemedi mi?"(İtachi)
"Sadece bir kaç yudum su içti."(Zetsu)
"O şerefsiz ne yaptı bu çocuğa."(Obito)
"Ona vermek bir hataydı."(konan)
"Büyük bir hata."(yahiko)
"Rüyasında ben bir canavarım ve benim yüzüme sen zarar görüyorsun Sasuke diye bir şeyler söylüyordu."(Zetsu)
"Sasuke diye sayıklıyor."(Deidara)
"Tamam ben girerim hepimiz doluşmayalım odaya."(İtachi)
Sasukesine çok benzeyen adamın girdiğini kokusundan anlamıştı. Garip bir şekilde kokusu da sasukeye benziyordu.
"Uyuyor musun Naruto?"
Minik sarışın gözlerini aralayıp siyahlara baktı.
"Ramen yemek ister misin?"
Olumsuz anlamda kafasını salladı.
"Benimle konuşmak ister misin?"
Yine kafasını hayır anlamında salladı.
"Sasukeyle ilgili bir şeyler konuşmak isterdim."
Mavileri parlamıştı bir anda. Bu küçük ne kadar seviyor diye düşünüp gülümsedi siyah gözlü genç.
"...o...iyi mi?"
"Evet iyi."
"Gerçekten mi?"
"Gerçekten hatta boyu uzamış biraz da kaslanmış."
"Artık daha da güçlü. O yılan adam ona zarar vermez dimi."
"Ne...tabi ki de veremez."
"Bana...bana bir keresinde onu öldüreceğini söylemişti."
"Merak etme ona hiçbir şey yapamaz. Buna izin vermem."
Bir anda boynunu sarmıştı minik kollar.
Derin bir nefes almıştı. Rahat bir nefes. Sasukesi güvende olucaktı sonuçta.
"Biliyor musun ona çok benziyorsun."
"Sasukeye mi?"
"Evet , hatta kokun bile benziyor. Ama o çoook daha güzel kokuyor."
"Demek daha güzel kokuyor."
"Evet. Sasukenin kokusu herkesten güzel."
"Ama ben unutucam diye çok korkuyorum. Sesini biraz unutmaya başladım ya kokusu da unutursam."
Gülen yüzü solmuştu, siyah gözlerine derinlik çökmüştü.
"Unutmazsın."
"Gerçekten mi.?"
"Gerçekten. Hem unutacak gibi olursan benim kokum yardımcı olur."
"Evet haklısın."
"Yemek yemeğe inelim mi beraber."
Bu sefer başını iki yana değil aşağı yukarı sallamıştı.
"Biliyormusun Sasuke televizyon karşısında yememe izin verirdi."
"Küçük bir yalan gibi geldi bana."
"Şakaydı."
"Başka neler yapıyordunuz Sasuke ile."
"Birrr sürü güzel şey hepsini anlatayım mı?"
"Anlat."
"Sasuke ile hep minik kedileri beslerdik ama öncesinde bizim yemek yememizi söylerdi. Tabağımdaki tüm domateslerimi ona verirdim. Domates çok seviyor biliyor musun?"
"Öyle mi?"
"Hıhım.Kedileri, domatesleri ve beni çok seviyor. Diğer şeylere ise hep bu şekilde bakıyor. Biraz korkunç gözüküyor."
Yaptığı yüz ifadesi ile şuan sadece komik gözüküyordu.
"Sonraa kötü çocukların toplarını piiyyu diye ağaca ya da çöpe atıyordu. O çok güçlü kimse ona karşı gelemiyor."
Yemeğe inene kadar hatta yiyip tekrar odaya gidene kadar uyku onu esir alana kadar sasukeden bahsetti yanındaki adama. Siyah gözlü iyi abisi ise onu saatlerce sıkılmadan dinlemişti.
Onu geri hayata döndürmek için sasukeden bahsetmek bile yeterli oluyordu.
❤️
Merhabalar nasılsınız.
Sonunda Naruto yılan adamdan kurtulduu.
Oy yorumlarınızı bekliyorummm.✨
