8.1 Unexpected Visitor

57 4 0
                                    

P.O.V. Cheska Isabelle Santillan

"Ah! Mama! Sobrang sakit talaga..." ungot ko kay Mama na nakaupo sa tabi ko habang inaasikaso niya yung gamot ko.

"Eh kasalanan mo eh, ano ba kasing kinain mo?" tanong naman ni Mama tapos inabutan ako nung gamot at Gatorade.

Napasimangot ako lalo nung nilunok ko yung tablet. Mapait kasi. "Eh 'di ba sabi ko nga, 'yung pizza & calzone. Nilibre niya ako eh,"

"Sino yung tinutukoy mo na "niya"? tanong ulit ni Mama.

"Si Drew," I said in a little voice. Pumikit ako.

"Sinong Drew naman yan?" tanong ulit ni Mama.

Grabe, andaming tanong.

"Classmate ko," sabi ko ulit. Damn, I kept my eyes closed. Mahirap na, baka makita ni Mama ang nag tu-twinkle kong mga mata. LOL.

"Aah," sabi ni Mama tapos nagpaalam na siya na lalabas ng kwarto kasi magluluto pa siya.

I opened my eyes again. I reached for my phone and dialled Kathleen's number.

**

"Hello?" Kathleen's voice on the other line.

"Uy, Kat!!!" ungot ko sa kanya na parang bata.

"Oh! How are you na?" concern na tanong naman niya sa akin.

"Eto... Feeling ko super bundat ng tiyan ko. Huhu!" sabi ko naman habang hinihimas ko yung tiyan ko.

"Tiyan mo masakit? Akala ko ba may fever ka?" tanong ulit niya.

Umayos ako ng higa bago ko siya sinagot ulit. "Don't tell this to anyone, ha? I don't have fever talaga. Actually, na-empatcho ako."

Kathleen laughed on the other line. "You're so--"

I interrupted her. "Why are you laugh--It's not funny!" I said. Ughhhh.

"You're so takaw kasi eh!" sabi niya sa akin.

Para namang nainis ako. "Ako? Eh ikaw nga yun eh, ikaw yung matakaw, makikita naman sa shape mo!" sabi ko tapos tumawa ako ng malakas. I grimaced. Sa pagtawa ko kasi lalong sumakit yung tiyan ko.

"You're so mean, Ches! I hate you!" she said.

"Eh ikaw kasi eh..." sabi ko tapos ginaya ko yung maarte niyang tono. "Puntahan niyo naman ako dito." sabi ko ulit.

"Okay, I'll visit you. Ewan ko sa dalawang yun kung makakapunta sila. I'm not with them kasi ngayon eh,"

"Aah." Ano pa bang masasabi ko?

"Ay! Oo nga pala! Later, may sasabihin ako about kay Drew mo!" Kathleen said to me excitedly.

"What about--" I wasn't able to finish my sentence because she interrupted me.

"What did I say to you? Later, right? Bye!" then she already hanged up.

I sighed. So, what about Duhhrey? Hmmm.

**

Napabalikwas ako sa kama ko nung narinig ko si Mama na tinatawag ako. Damn, nakatulog pala ako sa kahihintay kay Kathleen, but still, wala pa rin siya.

I stood up. I heard Mom's voice again. "Cheska! Come over here," she said.

I opened the door. Sumilip ako. "Ma, bakit po?" medyo malakas din yung boses ko kasi nasa 2nd floor ako samantalang si Mama ay nasa baba ata, sa sala.

"You have a visitor," I heard her again.

Napatuwid ako ng tayo. Okay! Si Kat na ata yun. Yey!

Bumaba agad ako. Medyo okay na kasi yung pakiramdam ko. Salamat sa gamot na ininom ko kanina.

Nung nasa gitna na ako ng pagbaba ng hagdan. Nagulat ako. As in... Na-gu-lat. Why? It's not Kat but Duhhrey! He's here! So fresh and handsome in our house.

Napaawang yung bibig ko. "What... are you doing here?"

He smiled at me. Then he raised a basket full of fruits. "Dinalhan kita ng prutas. You need to eat healthy foods para naman hindi ka na maimpatcho." sabi niya.

Namula ako. Narinig kong nag "ehem" si Mama at nagpaalam na pupunta muna sa kusina. Lumapit ako kay Drew. "Bakit ka nandito?" tanong ko ulit. Hindi kasi kayang mag sink-in sa utak ko na nandito siya eh.

"At bukod sa dinalhan kita nito, dinala ko na rin yung diary mo at ako na rin ang bahala para magkaroon ka ng notes. Ipagsusulat kita sa notebook mo." sabi niya ulit sa akin at pinaupo niya ako tapos siya rin.

"Ummm... I'm actually not expecting you to come here, I was expecting somebody else..." sabi ko na nakatingin pa rin sa kanya.

Kumunot noo naman siya. "Sino naman yun?" Hmm, I smell something fishy.. Haha!

"Si Kat, sabi ko kasi sa kanya na dalawin niya ako eh," sabi ko.

Nakita ko naman yung pagbabago ng expression ng mukha niya. Hindi na siya naka-kunot noo. "Ah," sabi niya. "So, kamusta ka na?" tanong niya ulit sa akin.

Ngumiti ako sabay himas sa tiyan ko. "Eto, medyo okay naman na." Mas um-okay kasi nga nandito ka. I thought.

He smiled at me too. "Mabuti naman."

Nakatitig lang kami sa isa't isa nang may marinig kaming pareho na boses.

"Oh... My... Gosh... What's happening here?!" said Kat.

So... Oh-kay, she's already here.

Napatayo ako. "Um... Hi, Kat!" sabi ko. Nagbu-blush na ko! Wah!

"Hey, Drew! Anong ginagawa mo dito?" sabi naman ni Kat kay Drew. Hindi niya ako pinansin.

"Binibisita ko lang si, Ysa."

"Ah..." sabi ni Kat.

"Bakit antagal mong dumating?" sabi ko na lang kasi super tahimik naming tatlo. Awkward.

Umupo naman si Kathleen sa katapat na sofa na inuupuan namin ni Drew. "Eh kasi, may nakausap pa ko na kakilala ko eh... Na matagal ko ng hindi nakikita." sabi ni Kat. Parang may pinapatamaan nga siya eh, ewan ko kung ako ba yun.

"Ah... Sino naman?" sabi ko.

Tinitigan ako ni Kat ng ilang saglit at nagsalita. "Si Mark."

Napanganga ako. "Si Mark..? B-bakit.. Um, k-kelan pa siya dumating dito sa Pilipinas?"

"Nung isang linggo lang. Dito raw ulit siya mag-aaral." sabi ni Kat.

"Sinong Mark 'yun?" tanong naman ni Drew na parang naguguluhan.

"Si Mark, yung classmate namin dati." mabilis na sabi ko.

"Ah.." sabi ni Drew.

"Dito raw ulit siya mag-aaral eh," sabi sa akin ni Kat.

Damn! Dito? Bakit? Ayaw niya na sa States? Eh ano naman sayo kung ditto siya mag-aaral? Eh dito niya gusto eh! Walang basagan ng trip! Sabi ng utak ko.

"Di...to? Saan?" sabi ko ulit.

"Saan ba tayo nag-aaral?" pamimilosopo ng babaeng to! Argh.

"Ahh.." sabi ko na lang.

Bakit pa siya bumalik...??? =______=

He's My EverythingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon