One week na ang nakalipas at good news! Nakapagpalit na ako ng sim card dahil walang sawa talaga si "Mr.Stalker" sa kakatawag sa akin. Hay... Pero sino ba namang mag-aakalang magkakaroon ako ng foreigner na stalker. Haba ng hair, men!
Saturday ngayon at naisipan ng magkakabarkada na mag malling at kumain sa labas. Mga nasa 10 siguro kami, kasama na doon si Drew, oo. Isa siya sa amin, kaibigan niya kasi nina Dave at Yingyong, nag-uusap din kami pero naiilang ako. Kaya ako na minsan yung umiiwas. Pero minsan, 'di lang talaga maiwasan yung asaran eh. Ayun, minsan kasi ang sweet niya sa akin. LOL.
Eto na nga nasa mall kami. Nandito kami sa T.G.I. Friday's kumakain, katatapos lang naming manuod ng sine. Saktong nagtatawanan at kumakain kami nang may tumawag sa akin.
"Cheska...? Is that you?!" may narinig akong tumawag sa pangalan ko. Huh? Sino naman 'yun? Lumingon ako. OH. MY. GOD. Si Seth Andrews! Ang aking stalker! Oh-kay... What's he doing here?
Nagtatawanan lang naman sina Angel. Sabi pa ni Juvelyn. "Ayan na 'yung foreigner na patay na patay kay Cheska! Hahaha!" shettt. Bunganga talaga eh!
Lumapit siya sa table namin. ENEBEYEN! Kailan ba talaga ako tatantanan nito? Ibang istorya na toh! Nandito na si Duhhrey ko! Ano ba!
"Hey, Cheska... At last, we met... Again." he told me. Shettt. Nag tu-twinkle-twinkle pa ang mga mata ng gunggong at ngiting ngiti.
Pero wala akong balak na matuwa rin sa pagkakita sa kanya. Because obvious naman na hindi ako natutuwa na makita siya. "What do you want?"
He didn't answer my question. "I keep on calling you. But it says that your number is unattended." sabi niya na medyo lumungkot yung mukha. Nilingon ko yung tao sa likod niya. Di pala siya nag-iisa. So meaning, coincidence lang tong pagkikita namin.
Napa "Oh-my!" naman si Anne.
Grabe na to.
Ngumiti sa akin si Anne tapos tinanong niya ako habang kumakain ako. "Who is he, Ches?"
Tiningnan ko si Seth na nakatayo lang na parang gago sa harap ko tapos binalik ko yung tingin ko sa pagkain ko. "Ah, yan. Pangalan niya Seth." nakilala ko yan sa Forever 21.
"Oh?! Talaga?! Pano kayo nag-meet?" grabe. Kulat naman ng babaeng to! Type ata si Seth.
"Ewan, nagpakilala lang siya sa akin," sabi ko. Tapos tumingin ako kay Seth. Okay! Di naman kaya ng conscience ko na pagmukhain siyang super tanga sa harap namin.
Tumayo ako tapos hinila ko siya. Lumabas kami ng restaurant at doon ko na siya kokumprontahin. "Hey Seth. Why are you here?" I asked him seriously.
Napanganga naman siya. "I came here with a friend," well sa punto na yun ay tama siya. Kasama niya yung isa pang guy na mukhang Korean.
"Yes, so that means that this is just a coincidence, right?" Sabi ko naman.
"Yes... Cheska, are... are you mad at me?" sabi niya sa akin.
"I'm not mad at you. I'm just... I don't know you at all, okay?! You're a stranger to me... And to be honest? You scared me when you kept on calling me very minute. That's why I changed my number." So please?...
"I... I just want to know you... I like you," he said to me and then he looked me in the eyes.
I sighed. Grabe na to... Kung hindi lang ako tinamaan kay Drew, malamang sayo ang bagsak ko. Pero taken na ang puso ko, dre... So...
"I don't want to be rude but..." di ko na matapos yung sasabihin ko. Nu ba yan.
"Ang ganda mo. Mahal na ata kita..." he said to me.
Napamulagat ako sa kanya. hala ka! Marunong siyang magtagalog?! Di nga?! Weh?!
He smiled at me. "I can't speak tagalog. I asked my Filipino friend to translate those words." he grinned then scratched his nape.
Natawa ako. As in natawa. "Wow dude. You really are trying hard." then I shook my head.
He smiled even wider. "Wow, imagine that? Finally, I made you laugh." sabi niya then napatingala siya tapos umiling-iling na parang di makapaniwala.
Nawala yung ngiti ko. "Let's go back inside?" sabi ko sa kanya.
"Sure, but in one condition?" sabi niya.
Napakamot ako ng ulo. Nubayan! Daming arte! Ng lalaking to!
"What?"
"Um, can we be friends?" sabi niya. Then, nilahad niya yung palad niya para makipag shake hands sa akin.
Napailing ako. "You're unbelievable! Really! Friends!" then I accepted his hand shake.
Napatalon naman siya. "Yes!!!!!"
I shrugged my shoulders. "I don't have a choice, eh."
Natawa naman siya. "You're mean. But it's okay. You're beautiful."
"Yeah right. Whatever! Let's go back inside Mr. Stalker!" sabi ko...
