Bölüm 16 : Uyudun Mu?

2.4K 69 9
                                    

İyi okumalar🤍

Günün geri kalanı derslerle geçmişti. Son derse geldiğimizde kendimi bugün çok yorgun hissediyordum sanırım dünkü pikniğin yorgunluğunu henüz üzerimden atamamıştım.

Çağlar gittikten sonra gün içinde bir daha hiç konuşmamıştık. Yokluğunda onu özlüyordum sesini kokusunu bakışını dokunuşunu içimi sıcacık eden gülüşünü... Bütün gün yanımda olsa sıkılmazdım birlikteyken yapacak ya da konuşacak bir şey mutlaka bulabilirdik bulamasak bile onunla sessizce hiç konuşmadan durmak bile beni mutlu ederdi. Varlığı yüzümü güldürmeye yetiyordu.

Zil çalmasıyla birlikte çocuklar hızla sınıftan çıkmışlardı bende telefonumu çıkartıp Çağlar'a mesaj attım.

-Beni beklemeyin Çağlar bu gün sizinle gelmeyeceğim Zeynep'le biraz işim var.

Mesajı attıktan sonra ben de sınıftan çıkıp öğretmenler odasına gittim Zeynep gitmek için toparlanıyordu.

"Nereye bakalım Zeynep hanım?" dedim başına dikilerek

"Eve Defne nereye gideceğim başka ya Allah Allah" bu agresif cevapları her şeyin kanıtıydı aslında ama bütün gün benden kaçmasını yakaladığımda ise hep kaçamak cevaplar vermesini de hesaba katarsak benden bir şeyler sakladığı çok barizdi.

"Hiçbir yere gitmiyorsun benimlesin birkaç saat"

"Eniştemiz kızmasın sonra malum o gelince papucum dama atıldı ya hani artık hiç birlikte yürümüyoruz çıkışlarda ben seni hiç meşgul etmeyeyim bugün de."

"Zeynep şu an ciddi değilsin değil mi? Bak kaç gündür üstüne gelmiyorum sen gelip bana anlat ne olduğunu diye ama senin gelmeyeceğini anladım bugün, günlerdir ne yapıyorsan artık gözün beni bile görmüyordu ki kafanı o telefondan bir saniye ayırmıyorsun. Şimdi sakın suçu bana atayım deme." Mahcup bir şekilde kafasını başka yöne çevirdi. Bu halleri beni daha da korkutuyordu. O sırada telefonuma mesaj geldi. Çantamdan çıkartıp mesajı açtım.

-Ne işin var güzelim ben götüreyim gideceğiniz yere.

-Gerek yok canım teşekkür ederim teklif için

-Ne işiniz var Defne söylemeyecek misin?

-Söylemeyeceğim Çağlar benim de özelim var çünkü.

-Seni beni mi var Defne seninle ilgili her şeyi bilmek hakkım değil mi?

-Benimle ilgili değil rahatla

-Beni haberdar et geç olursa ara ben alırım seni.

-Tamam.

Sanki ondan önce dışarı çıkmıyordum. Birinin korumasına ve gözetimine ihtiyacım varmış gibi davranması canımı sıkmıştı ama şimdi tartışacak zamanım yoktu.

"Hadi Zeynep çıkalım artık."

"Çıkalım" dedi sakince. Birlikte okuldan çıkıp mekanımıza gidene kadar ağzını bıçak açmadı bende söyleyeceklerini kafasında kurduğunu varsayarak sustum. Her zaman ki yerimize geçip oturduk.

"Aç mısın? Ben sade bir kahve içeceğim sanırım"

"Ben de sade kahve alayım ya açım ama başım ağrıyacak gibi kahve iyi gelir"

"Tamam sonra yeriz belki yemek"

"Bakalım" dedi soğuk sesiyle. Siparişlerimizi vermiştik şimdi ikimizde sessizce denizi izliyorduk nereden başlayacağını bilmez bir hali vardı ve ben de duyacaklarımdan korktuğum için soramıyordum.

EKSİK HİKAYE (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin