EKSİK HİKAYE (+18)

Bölüm 52 : Cup kek (+18)

İyi Okumalar🤍

"Anlat, nasıl oldu bu yara? Bu ne yarası, ne yaptılar sana?"

"Anlatacağım sırf içini rahatlatmak için ama sen de artık sakin olacaksın tamam mı?" Olumlu anlamda başımı aşağı yukarı salladım.

"Bu sabah ilk işim polise gitmek oldu. Şikayette bulundum ve size koruma sağlamak için başvuruda bulundum. Aslında maalesef bu işler bu kadar kolay olmuyor ama birkaç tanıdığım sayesinde işleri hızlandırdılar. Oradaki işlerim bitince direkt adliyeye gittim çünkü duruşma vardı ve sana dediğim gibi kazanmamızı garantileyen deliller vardı elimizde. Öyle de oldu, uzun bir duruşma oldu ama sonucu bizim lehimize oldu. Adliye çıkışında önceden tahmin ettiğimiz gibi bir karmaşa çıktı. Karşı tarafın adamları üzerimize yürüdüler tehditler savurdular, elleri bellerine gitti. Çok kalabalıktılar kavga istedikleri her hallerinden belliydi. Sonunda patronları bana seninle ilgili bir şeyler saçmalayınca gözüm döndü üstüne yürüdüm, bir anda önümde korumalarından biri belirdi ve bıçağı boşluğuma geçirdi. Gerisini düşünme her şeyi hallettik. Bir daha yaklaşacaklarını sanmıyorum çünkü namlunun ucundalar hem bizden birine bir şey olursa ilk şüpheliler onlar olacak ki patronları bunu asla istemez zaten orada da belli etti bunu beni bıçaklayan adamı çoktan imha ederdi elinde olsaydı çünkü ismine kara leke sürülmesi en son isteyeceği şey hem de bu dava için araştırma yaparken başka bazı şeyler öğrendim daha çok özel hayatı ilgilendiler bilgi ve kayıtlar bu yüzden eli bize bir daha uzanmaz bebeğim. Günün devamında da hastanedeydim biraz derin bir yara biraz da fazla kan kaybetmişim bu yüzden bilincim uzun süre kapalı kalmış. Uyandığımda da ifadem alındı aslında bu gece kalmam gerekiyordu ama sen de dedin ya, öleceğimi bilsem yine de size gelirim." Yüzümü avuçlarının arasında sıkıştırıp buruşturdu ve burnumun ucunu öptü.

"Çok acıyor mu, yaran?"

"Acımıyor bebeğim iyiyim korkma"

"Neden söylemedin ki bana, söyleseydin hastaneye yanına gelseydim ya şimdi evde bir şey olursa sana, kontrol altında olman gerekiyormuş."

"Beni hastane odası değil, senin içinde olduğun oda iyileştirir. Hamilesin yavrum seni bu şekilde korkutup hastaneye gelmeni istemedim. Senden olabildiğince saklamaya çalışacaktım ama benim zeki kızım çözdü tüm olayı."

"O gerzek Çınarında saçmalıklarının sebebi şimdi anlaşıldı. Sana zarar vermeyeyim diyeymiş." Cümlelerimin sonunda sesim çatallanmıştır.

"Şşş sence sen bana zarar verebilir misin?"

"Veremem değil mi?"

"Vermezsin bebeğim, vermezsin." Diyerek dudaklarımın üzerini örttü sıcacık dolgun dudaklarıyla. Sevgisi, şefkati, ilgisi hepsi dudaklarından ta yüreğime aktı ve benimde içimi sıcacık yaptı. Elleri karnıma gitti ve üzerimdeki atletin eteklerini göğsümün altına kadar sıyırdı. Dudakları bu kez de karnımı çevreledi ama sanki beni değil de bebeğini öpüyormuş gibiydi.

"Özledik seni, üçümüzde. Sakın bizi kendinden mahrum etme babası."

"Artık kötü düşünceler yok, ayrılık fikirlerini ya da bana kötü bir şey olacak fikrini sil aklından yanındayım ve her zaman yanında kalacağım." Her zaman.

"Bekle burada." Diyerek yataktan kalktım ve Kıvançın odasına gittim. Onu uyandırmamaya dikkat ederek kucağıma aldım ve yatak odamıza adımladım. Sanırım biraz ağırlaşmıştı.

Yatak odasına girdiğimde Çağlar yarasını unutup hızla yataktan kalkmaya yeltendi ama yüzünün ekşimesinden ve inlemesinden anladığım kadarıyla ani hareket etmesinin bedelini ödemişti.