EKSİK HİKAYE (+18)

Bölüm 53 : Film Gecesi(+18)

İyi Okumalar🤍

Çağlar'ın yaralanmasının üzerinden bir hafta geçmişti. Şimdi Kıvanç okulunda Çağlar ise işteydi, bütün hafta boyunca yapamadığım ev temizliğine ve kişisel bakıma zaman ayırdıktan sonra televizyonun karşısındaki üçlü koltukta ayaklarımı uzatıp kahve keyfi yapıyordum. Bu bir haftada yaşananları kısaca özetlersek; Çağla ile doktor randevumuza gittik, bebeğimizin gayet sağlıklı olduğunu öğrendik doktor Muzaffer beye sürekli yorgun olduğumu, uykusuz ve enerjimin çok düşük olduğunu söylediğimde bana takviye edici ilaçlar yazdı. Aslında bunların ilaç değil sadece destekleyici olduğunu bu vitaminleri besinlerden alabileceğimi beslenmeme dikkat edersem çok fazla sorun yaşamayacağımı belirtti ama yine de yaşadığım belirtiler geçene kadar kullanmamı tavsiye etti. Ah bu arada unutmadan söylemeliyim Kıvanç Sude için yaptığımız kekleri okula götürdü ve akşam eve geri döndüğünde yüzündeki gülücüklerden anladığımız kadarıyla başarılı bir iş çıkarmıştı sanırım o yaşta yaşadığın her duygu her zaman daha saf ve temiz oluyor onun yerinde olmayı çok isterdim. Her ne kadar bu haftayı kendime ayırmak istemiş olsam da misafirlerim hiç eksik olmadı Derya ellerinde bir sürü içerisinde bebek eşyaları olan torbayla gelip Denizle olan ilişkilerinin neden bittiğini anlattı. Her ikisine de hak veriyordum birbirlerini severek çıktıkları yolda önlerine bu engellerin çıkacağını onlar edemese de ben tahmin etmiştim her ne kadar yaş problem olmasa da beklentiler her zaman farklı olurdu. Derya çocuk ruhlu biriydi ki zaten kendisi de daha çocuk sayılabilecek bir yaştayken kendinden fazlaca büyük bir işin altına girmişti kendisinin hiçbir şey düşünmeden sadece anı yaşayarak geçireceği zamanları Deniz daha çok plan program yaparak geçiriyordu bunun tek sebebi sadece yaş farkı değil karakterlerin de farklı oluşuydu. Neyseki bu farkı çok geç olmadan işleri daha fazla karmaşık hale getirmeden fark ettiler ve iki yetişkin olarak şartları zorlamadan son noktayı koyabildiler. Her ne kadar benim fikrimin bir önemi olmasa da ilk öğrendiğim andan itibaren ikisini birbirine hiç uyduramamıştım bana kalırsa böylesi her ikisi için de daha hayırlı olacak.

Tabi misafirlerim bu kadarla bitmedi. Tıpkı Derya gibi Zeynep'te elinde bebek giysileri ve oyuncaklarıyla dolu torbalarla çatkapı geldi. Hala benim hamile olduğuma inanamıyor bir an bu rüyadan uyanacağını düşünüyordu benim için ne kadar mutlu olduğunu gözlerinden görebiliyordum tek istediğim onun da benim kadar mutlu olabilmesi çünkü her ne kadar benim için mutlu olsa da gözlerinde hep bir parça mahsunluk vardı.

Gelenler arasından beni en çok şaşırtan tabii ki annem olmuştu çünkü en son konuşmamız hiç de iç açıcı değildi bu yüzden evime gelmesini beklemiyordum yine de kapıyı açtığımda onu karşımda görmek beni tahmin ettiğimden daha çok sevindirmişti çünkü hamileliğimin her evresinde yanımda olmasını istiyordum onun bilgisine ve tecrübesine her zaman ihtiyaç duyacaktım. Annem sanki biz o konuşmaları hiç yapmamış o gün hiç yaşanmamış gibi davranıyordu hatta bir an acaba ben kafamda mı kurdum diye düşünmedim bile değil. Neyseki annem Derya ve Zeynep'in aksine elinde bebeğe ait olan hiçbir şey getirmemişti bebeğin aksine beni düşünmüş ev yoğurdu ve ev yapımı meyve suyu getirmişti anneler her zaman en çok kendi evlatlarını düşünürmüş sanırım bu da bir ispatı. Ona kızların aldığı kıyafetleri gösterdiğimde daha çok erken olduğunu bu kadar küçükken bebeğe bir şey alınmaması gerektiğini söyledi. Nedenini çok sorgulamadım çünkü annemin her zaman farklı inanışları vardır ve aksine asla inandıramazdık bu yüzden haklısın diyerek konuyu kapattım. Bir çok kez bana Kıvanç'ı sorması hala kafasında bazı soru işaretleri olduğunu gösteriyordu ama ben bu soruların cevaplarını ona söyleyerek değil göstererek verecektim oda benim her ikisine de ne kadar annelik yaptığımı görecekti böylesi her ikimiz içinde daha uygundu çünkü birbirimizi ne kadar çok seviyor olsak da en çok yine birbirimizi yaralardık bu yüzden sessiz kalmayı tercih ettim şu an neye inanmak istiyorsa ona inanabilirdi.