EKSİK HİKAYE (+18)

Bölüm 65 :Okulda İlk Gün

İyi Okumalar

Tatilden dönüşümüzün üzerinden bir haftadan fazla geçmişti bugün günlerden pazardı ve Kıvançı eşyalarıyla birlikle kalacağı okula götürecektik. Çağların aşırı durgunluğuna karşılık Kıvançın aşırı sevinci vardı. Sabah erkenden uyanıp odamızın kapısına dayanmış ve bizi de zorla uyandırmıştı. Çağların gidebileceğimiz en geç saatte götüreceğim seni demesinin üzerine yüzü düşse de içinde hala havai fişekler patlıyordu.

Gel gelelim ayrılık vakti gelip çatmıştı. Sıralamasıyla Çağlar Kıvanç ve ben yan yana durmuş Kıvanç'ı bırakacağımız okula bakıyorduk. Ben Kıvanç'ın elini sıkı sıkı tutuyordum koşup içeri gitmesin diye.

"Çağlar artık girmeliyiz."

"Hala geç değil. Bence geri dönebiliriz."

"Ama babaaa yaa!"

"Tamam tamam sadece şansımı denemek istedim." Kıvanç derin bir nefes verdi ve üçümüzde aynı anda ileriye adım attık ve okulun bahçe kapısından içeri girdik. Bahçede bizim gibi birçok aile daha vardı. Veliler hüzünle çocuklarıyla vedalaşıyorlardı.

Binaya girdiğimizde bizi gören okul müdürü hemen yanımıza geldi.

"Hoş geldiniz. Biz de sizi bekliyorduk bütün çocuklar geldi odalarına yerleştiler. Hadi sizi de yerleştirelim." Samimi bir sesle kurduğu cümlelerin ardından yürümeye başladı bizde sessizce peşine takıldık.

Kıvanç'ın kalacağı odaya vardığımızda beklediğimden çok daha iyi bir ortamla karşılaştım.  Üç tane yan yana yatak konmuştu yatakların aralarında çalışma masaları vardı ve tam karşı duvarlarında yine üç adet iki kapılı dolapları duruyordu. Eşyalar gayet temiz ve yeni duruyorlardı. Kıvançın olduğunu düşündüğüm tek boş yatak üç yataktan en sağdaki ve pencere kenarında olanıydı. Pencere kenarında olmasına sevinmiştim çünkü Kıvançta bundan hoşlanacaktı.

"Eveeet, işte Kıvanç'ın yatağı ve dolabı isterseniz eşyalarını yerleştirebilirsiniz ardından yarım saat sonra bahçede toplanacağız anne babalarımızla vedalaşacağız ve yeni eğitim öğretim dönemimiz resmen başlamış olacak. Ben daha fazla tutmayım sizi aklınıza takılan bir şey varsa odamda olacağım bana ulaşabilirsiniz." Dedi ve Kıvanç'ın saçını okşayıp odadan çıktı.

"Kıvanç odan çok güzel, acaba diğer arkadaşların kim? Umarım onlarla tanışabiliriz gitmeden önce."

"Bende çok merak ediyorum onları Defne anne. Bak gördün mü yatağım pencere kenarında çoook güzel." Dedi hülyalı hülyalı. Çağlar bu sırada kurduğumuz her cümleye göz deviriyor hoşnutsuz sesler çıkarıyordu biz Kıvançla odayı turlarken Çağlar Kıvanç'ın eşyalarını dolaba yerleştirmeye başlamıştı.

"Çağlar, Kıvanç'ın odası hakkında bir şey söylemeyecek misin?" Dedim sadece onun anlayabileceği iğneleyici bir tonlamayla ve kaşlarımla üzgün üzgün yatakta yanımda oturan Kıvançı işaret ederek. Bakışlarını benden çekip Kıvança çevirdiğinden gözbebeklerinin titrediğini gördüm. Kıvançtan ayrılmayı gerçekten hiç istemiyordu. Dolabın önünden kalktı ve yanımıza yatağa geldi. Kıvanç'ın önünde diz çöktü.

"Babacım, umarım odanda ve yeni arkadaşlarınla çok mutlu olursun oğlum. Odan çok güzel yatağın ve masanda öyle. Burada iyi vakit geçireceğine eminim tek bir eksiğin var gibi ama... onu da konuşup halledebiliriz diye düşünüyorum."

"Ne ki eksiğim baba?"

"Kitaplığın yok kitaplarını nereye koyacağız sen her gece kitap okumadan yatmazsın ki."

"Haklısın babacığım, heyecandan onu hiç fark edememişim ben."

"Babalar her şeyi fark eder ama." Uzanıp alnından öptü.