I'm His Wife [COMPLETED]

Kabanata Anim

(AN: Pag may nakita kayong asterisk o "*", ibig sabihin, change scene na, pwede ring change point of view. kakatamad kasi maglagay ng POV eklabu eh xD)

Chapter 6

I guess it’s my time to introduce myself right? By the way, I’m Nathan Choi. I’m turning 24 this coming august 23. Pareho kami ng birthday ni Sai. I know masama ang tingin niyo sakin but I’m not really a bad guy.

Bestfriend ko na si Sai eversince. Kung hindi nga lang siguro sa pamimilit ko sa parents ko na  magpakasal kami, baka bestfriends pa rin kami. Yep. You read it right. Sinadya ko talagang makita kami ng daddy ko. Sanay naman kaming mahiga sa iisang kama eh. Walang malisya. As in walang malisya.

Kaso, noon yun. I know, ako yung sumira ng friendship namin simula nung makaramdam na ko ng strange feelings towards her. You don’t know how it feels na pigilan yung naramramdaman mo everytime na magkasama kayo. Tuwing maiisip ko na gagraduate siya ng highschool tapos magkacollege then di maiiwasang walang manliligaw sa kanya, sumasakit yung ulo ko. Alam niyo yung feeling na gusto mo siyang solohin? Na ayaw mo siyang ipamahagi sa iba? That you want to hug her tighty para lang wag na siyang makawala sayo? Yung feeling na hirap na hirap kang idigest yung mga kinukwento niya about her crush? Pakiramdam ko nasa hell ako kapag nag-uumpisa na siyang magshare about sa kilig moments niya with her crush.

It feels like hell… Kaya hindi niyo ko masisisi kung gumawa man ako ng paraan para hindi na siya mawala sakin. Maling paraan nga lang. Pero worth it naman di ba? Asawa ko na siya. Kahit na nagkaroon man siya ng boyfriends, ayos lang kasi sakin pa rin naman siya. Ako pa rin ang asawa. Legal kami. Kung makikipagdivorce siya, sisiguraduhin kong patay na ko pag nangyari yun.

“Uhm Sir, ipapaala ko lang po na may meeting kayo with the board members later.” That’s my secretary.

I know masyadong mabilis yung kilos ko para magkaroon kaagad ng secretary in a jiffy. Minadali ko lang talaga habang nasa Korea ako para mabantayan ko na ang asawa ko. Hindi ko na kayang tiisin yung selos ko sa boyfriend niya. F*ck! Dapat talaga hindi ko siya pinayagang magkaroon ng boyfriend! Baka mamaya mahal na niya yun……… Tapos iiwan niya ko.

DI pwede!

Di niya ko pwedeng iwan!

Hindi ako papayag! Hanggat nabubuhay ako, sakin lang siya! I am not that kind to share her.

“Uhm, Sir? Are you alright?”

 

“Yes. You may go. Mag lunch ka na muna.” Tumango naman sakin yung secretary ko.

 

“Sige po, Sir. Kayo din po, mag lunch na rin kayo. You should not skip your meal.” Nginitian ko na lang siya as a sign of response.