Sensya late update >.<
Eto lang nakayanan ko kaya mianhae.
Chapter 27
“Dangsin-ui anaeneun i munseo e seomyeong-eul haeyahabnida.” Sabi sa akin ni attorney matapos niyang maibigay ang divorce paper sa akin.
(Dangsin-ui anaeneun i munseo e seomyeong-eul haeyahabnida. = Your wife needs to sign this paper.)
“Choa.” Sagot ko na lang.
(Choa = okay)
Eto nga ba talaga ang gusto ko?
Ang maghiwalay na talaga kami?
Ugh! Hindi ko na talaga alam.
Sa totoo lang, nadala lang ako ng galit at selos ng time na yun. Pero…
Nung nakita kong parang wala naman siyang pakialam kung maghiwalay man kami, para akong namatay. Gusto ko umiyak nang umiyak. Gusto ko magwala. Gusto ko mamatay.
Paano pa ako nito mabubuhay kung wala si Sai?
Oo, alam kong ang OA masyado.
Naranasan niyo na ba magmahal ng lubos? Yung tipong handa kang magpakamartyr, makasama lang ang mahal mo?
Siguro nga tanga kami pero hindi niyo naiintindihan kung bakit namin patuloy na ginagawa yun. Na kahit harap harapan na kaming ginagago, patay malisya lang.
Hindi niyo alam kung gaano kami nasasaktan kapag naiisip naming hindi kami ang kasama ng mahal namin. Hindi niyo alam.
Umuwi na lang ako sa bahay namin dito sa Seoul at nagpahinga.
Kararating ko lang kahapon at feeling ko patang-pata ang katawan ko hindi dahil sa jetlag kung hindi sa samu’t saring problemang kinaharap ko this past few days.
Kinuha ko ang phone ko at dinial ang number ko.
“Yoboseyeo.”
(Yoboseyeo = Hello)
“Yah, Eun-hye, ako to.”
“Nathan! Gwaenchanayo?”
(Gwaenchanayo = Are you alright?)
“Ye.” Maikli kong sagot.
BINABASA MO ANG
I'm His Wife [COMPLETED]
RomanceBasahin ang prologue kung gusto niyo XD Post nyo yung email add nyo sa profile page ko if gusto nyo ng softcopy.