I'm His Wife [COMPLETED]

Kabanata Apatnapu

Chapter 40

"Mommy, I want milk."

"NATHAN!!!!!!!!!!!!!"

"Oh?"

"Penge daw gatas si XTEFFANE!"

"SANDALI!"

Pansin niyo bang nagsisigawan kami? Well, wag niyo na lang bigyang pansin. De, joke. Maingay kasi eh. Naglalaro kasi si Treyke ng tekken at soooooobbbbbbbrrrraaaang lakas ng sounds niya kaya kami nagsisigawan ni Nathan. Kanina ko pa pinapahinaan kay Treyke pero ayaw akong pakinggan.

Habang tumatagal, tumitigas ang ulo ng anak ko. Hindi marunong sumunod sa utos.

"A-Aray...." Parang kumikirot ata ang puson ko.

Manganganak na yata ako!

"NATHAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"BAKIT?!!"

"MANGANGANAK NA YATA AKO!!!!!"

"Ano?!" humahangos na lumapit sakin si Nathan.

"Manganganak na yata ako."

"Manganganak ka na?! Sandali lang! Jusko! Wait! Kukuhanin ko lang yung susi ng kotse!"

"BILISAN MO!!!!"

"Oo na! Sandali lang! Inhale exhale ka muna beb! Sandali lang to." Aniya sabay takbo sa kwarto.

"Mommy, manganganak na ikaw?" tanong sakin ni Treyke. Pinatay na pala niya yung laro niya.

"Y-yes, b-baby."

"Really?! I want a baby brother!"

Pinilit kong ngumiti pero ang sakit talaga.

"I want a baby sister!" kontra naman ni Xteffane.

"Let's see. Either boy or girl, you should treat him/her good okay?"

Tumango naman silang dalawa.

"NATHAN!!!!!!"

"ETO NA!" binuhat naman niya ako kaagad at sinabihan na manatili lang sa bahay ang kambal at hintayin ang tita grace nila. Pinapunta na yata ni Nathan yun para magbantay muna sa mga bata.

Pinaharurot naman kaagad ni Nathan ang kotse nang makasakay kami.

"NATHAN! ANG SAKIT!"

"Konting tiis lang, beb. Malapit na tayo."

"Nathan!!!!!"

"GOD! I really don't know what to do."

Nang makarating kami ni Nathan sa ospital, still, hindi pa rin niya alam ang gagawin. Maski rin naman ako. Hindi ako makapag-isip ng maayos sa sobrang sakit.

Nang nasa operating room na kami, sinigaw ko talaga ang gusto kong isigaw. Bukal talaga sa puso ko.

"LAST NA TO NATHAN! AYOKO NA!!!!!!!!!"

"Push Misis. Push!"

"AAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

Humigpit naman ang hawak ni Nathan sa kamay ko.

"Push pa Misis!"

"AAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!!

"UHA! UHA! UHA!" maya-maya pa'y may lumabas na na bata.

"A healthy baby boy!" announced ng doctor.

Pero bakit ganun? Bakit ang sakit pa?

"AAAAAHHHHHHHHHHHHHH!!!!! MAY ISA PA!!!! LAST NA TALAGA TO, NATHAN!!!!"

"Oo na lang , beb."

"LECHE! WAG KA NANG SUMAGOT! BADTRIP KA!"

"Push pa Misis!"

"LECHE! IKAW KAYA DITO?! PUSH PA?! EH KANINA PA AKO PUSH NANG PUSH EH! LINTEK TALAGA!!!!! LAST NA TALAGA TO, NATHAN! TANDAAN MO YAN!!!!"

"Kalma lang beb."

"LECHE KA! PAPAPUTOL KO NA TALAGA YANG ANO MO PARA HINDI NA AKO MAGBUNTIS! AAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!"

Maya-maya pa'y may lumabas na isa pang bata.

"It's a baby girl."

Humihingal akong humarap kay Nathan. "Last na SILA. Tandaan mo yan, Nathan Choi."

"Yes, beb." Nakangiti niyang sagot sakin.

Then I passed out.

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

"Kamukha ni best yung babae!"

"Hindi! Mas kamukha niya yung lalaki!"

"Para sakin, mas kamukha niya yung lalaki."

"Sige lang Joe! Kampihan mo lang si Ethan! Badtrip ka. Ikaw, Celine? Ano sa tingin mo?"

"Hmmm... I agree with... Ethan."

"Paano ba yan, honey pie sweetie pie?! HAH! PANALO AKO! HAHAHAHHA."

"Ge, ikaw na panalo. Basta sa labas ka matutulog mamayang gabi."

"Sweety pie naman!"

"Leche!"

"Ang ingay niyo naman!" reklamo ko sa kanila. Ang iingay kasi eh.

"MOMMMYYYYYYYYYY!!!!!" sinugod naman ako ng yakap ng kambal.

"Hello, babies." Nakangiti kong bati sa kanila.

"Hi, beb."

"Yiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!"

Natawa na lang kami ni Nathan sa ayiie nila.

"Okay ka na?"

Tumango ako. "Pero totoo yung sinabi ko sayo kanina."

"Alin dun?"

Bah! Nagtatanga-tangahan yata tong asawa ko ah.

Sumimangot ako. "Last na yung kambal! Ipapaputol ko na yang ano nang hindi mo na ako mabuntis!"

"Aray bro! Last na daw!" kantyaw ni Ethan. Sinamaan ko nga ng tingin. Ayun, tiklop.

"Dapat lang na last na no! Ikaw rin, Ethan! Last na rin yung bunso natin!"

"Sweety pie naman."

Natawa na lang kami sa dalawa. Hanep magmahalan eh. Lagi ring nag-aaway.

"Hindi na ba talaga pwedeng humingi pa ng isa pa?" bulong ni Nathan sakin.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Hindi na! last na talaga sila!"

"'Kay. Sabi mo eh." Aniya sabay halik sa noo ko. "You're the boss. Ma'am yes ma'am! Hahaha"

Eto talaga ang pangarap kong pamilya. A one big happy family.

Now I feel contented.

Wala na akong hihilingin pa. Sapat na sila.

 AN:

 Yay! Napost ko na rin ang chapter 40! paantay na lang po ng epilogue. May book 2 po ito kaso nagkakaproblema pa ko sa plot eh. pero may ginagawa akong one shot na connected din dito. hindi sya book 2 pero story ng isa rin sa anak ni Sai at Nathan. So, minna, asahan ko yung votes at comments nyo ah? 

~inodeth_22