Shades of Erotica 3: His Forbidden Property (R-18)✓

HIS 20

Saintess Ivory Doll Montefalco

My eyes wander outside of X's car while tightly gripping my seatbelt. Hindi ko alam ang dapat maramdaman habang tinatahak namin ang daan papunta sa ampunan. Para kasi akong kinakabahan sa hindi malamang dahilan.

On the other hand, Xerxes seems hesitant. Nakikita ko na ang mga ugat nito sa kamay habang mahigpit ang hawak sa manubela.

"X–X?"

Tawag ko dito bago siya sinilip. Mapungay ang matang tumingin naman ito sa akin bago maliit na ngumite.

"I am afraid for no reason Princess," anito bago nauwi ang ngite sa ngiwe.

"That's weird," mahina kong sagot bago inobserbahan ang kilos niya. Narinig ko ang maliit nitong tawa bago nagbuga ng marahas na hangin.

"We are near Saintess," he stated which made me urgently look outside. Nakagat ko na lang ang labi ko ng maging pamilyar ako sa aming dinadaanan. Although many years have already passed my little memories of this place still lingers.

Dahil medyo makipot ang dinaanan namin mabagal lang ang naging patakbo ni X ng sasakyan. Matapos ang ilang sandali dahan-dahang tumigil ang kotse sa harap ng isang kinakalawang na gate.

Hazy memories flooded my mind as I look at the old house where I once lived. Marumi ang harapan nito at halatang wala ng nag-aalaga. The pretty flowers that I remembered planted on the front lawn are already gone. Mukha na itong hunted house.

"Let's get going," turan ni X bago bumaba ng sasakyan. Sumunod naman ako sa kaniya na mabilis na nakaagaw ng pansin ng mga tao dito. Everyone's looking at us which made me uncomfortable. Napansin naman ito ni X kaya tumabi ito sa akin.

"Are you sure this is the place, Princess?" He asks while roaming his eyes. I nodded at him before walking in front of the closed rusty gate.

"It seems that no one's living in here now," I state while holding the gate. Naglaglagan naman ang mga dumi mula roon at iilang mga natuyong pintura.

"This place brings back some memories," I murmured as I sigh.

Nostalgic. I can feel the crawling of my skin as I view the almost destroyed orphanage. The gloomy appearance of the house shuddered my bones.

Napukaw lang ang atensyon namin nang may lumapit sa aming matandang babae. Hindi na ata ito nakatiis dahil halos mag lilimang minuto na kaming nakatayo dito.

"Ano bang pakay niyo rito? Mukhang malayo-layo pa ang pinang galingan niyo ah?"

Nagkatinginan kami ni X bago ako tumango dito.

"Magtatanong lang po sana kami kung may nakatira pa ba dito sa ampunan?" Aniko bago maliit na ngumite.

"Naku ineng, matagal ng walang nakatira diyan sa ampunan. Simula ng may umampon doon sa batang mukhang manika may pumunta ritong binata at pinasara ang buong ampunan." Napapailing na sabi nito na nagpakunot ng noo ko.

"P-Pardon?"

"Bakit daw?" Tanong ni X na kunot ang noo kagaya ko. Maliit namang ngumite dito ang matanda bago ito tinapik sa braso.

"Aba, kamukhang kamukha mo iyong batang mukhang manika. Asul ang mga mata nito at napakaputi na parang binabad sa gatas. Sayang nga lang at iba ang kumuha dito." Napukaw nito ang atensyon ko kaya mabilis akong lumapit sa mga ito.

"Ano pa po?" Tanong ko habang matamang nakatingin sa matanda.

"Alam mo kasi ineng dati din akong nanunungkulan diyan sa ampunan. At ang pinakapaborito naming alagaan ay iyong batang babaeng sinasabi ko. Ayon nga lang isang araw may dumating ditong isang lalaki at sinabing anak niya raw ito at kinuha niya. Pero hindi iyon maaari ineng dahil kahit magkakulay sila ng mata ibang-iba ang itsura ng dalawa. Hindi sila mag-ama dahil ako mismo ang kumuha diyan sa bata mula sa ina nito."