Shades of Erotica 3: His Forbidden Property (R-18)✓

HIS 42

Saintess Ivory Doll Montefalco

Kahit masakit ang mata dahan-dahan ko itong minulat at ang unang sumalubong sa akin ay ang puting kisame. I tried lifting my fingers but I don't have enough strength yet. I felt how dried my throat is which prevents me from speaking.

"W-Water," I slowly uttered. I heard the door open before a rushing sound.

"Saintess, you are finally awake!"

It's Grantham.

"W-water please." I heard a rustling sound and Grant's low okay. I felt his warm hands touch the back of my head before putting the rim of the glass into my mouth.

"Careful," he said while helping me to drink.

Halos maubos ko ang laman ng baso nang ako ay matapos. After drinking, Grantham helps me to seat. I felt restless and numb when the horror of yesterday flashed in my mind.

Maliit akong napangiwe bago tumingin sa aking tyan. Umawang ang labi ko at nanginig ang aking kamay nang hawakan ko ang tyan ko pero wala na akong maramdamang umbok doon.

"M-my baby," I whispered before looking at Grantham.

Nakita ko itong natigilan sa ginagawa habang hindi makatingin sa akin. Kinabahan naman ako kasi kakaiba na ang nararamdaman ko. I tried caressing my abdomen again but there's no bump. Wala na talaga.

"G-grantham iyong anak ko?" Pigil iyak kong tanong dito

I saw how he shakes his head while still looking away. Mahina naman akong natawa bago nanginginig na hinawakan ang kamay nito.

"J-joke ba ito? Grantham naman huwag mo naman akong lokohin ng ganito, sobrang sakit na nang mga napagdaanan ko e. Baka hindi ko na kayanin pa," pahina ng pahina ang boses ko nang makita ulit ang pag-iling ni Grantham.

"Grantham naman!" Hindi ko mapigilang kalugin ang braso niya habang nakahawak ang isa kong kamay sa aking tyan.

"I-i'm sorry Saintess. T-the baby didn't make it, y-you had a miscarriage," mahinang anito

Nang marinig ang sinabi ni Grantham dahan-dahan kong binitawan ang kaniyang kamay bago hinaplos ang aking tyan. I slowly close my eyes as everything sink in. Wala na din. Ubos na ubos na ang akin.

"M-my baby is the only one I have Grant," umiiyak ko nang turan. Tumingin ako sa kaniya at nakita ko ang pamamasa ng kaniyang mga mata. And at that moment I lost it.

"GRANTHAM!"

Malakas kong sigaw bago pinagtatapon lahat ng bagay na mahawakan ko. He tried to stop me but because of too much emotion I am stronger than him.

"ANG ANAK KO. IBALIK NIYO ANG ANAK KO!" Sunod-sunod akong umiling bago malakas na sinampal si Grant. I harshly held his face before looking directly at his brown eyes.

"S-siya na lang ang mayroon ako. I already lost Silverado so please bring my baby back. H-hindi ko kaya mababaliw ako Grant. Walang kasing sakit, sana pinatay niyo na lang ako. Hindi niyo na sana ako linigtas, I should have died that day!"

Malakas akong humagulhol habang yakap yakap ni Grantham. This pain is unbearable that I wish I just died together with my child.

"Grant sila ni Silv ang pinag dasal ko sa Diyos na ibigay sa akin dahil sila lang talaga ang mayroon ako. I pleaded God to have and to save the two of them but God take them away from me. K-kinuha niya ang anak ko at si Silverado. He's so cruel!" Marahas kong pinunasan ang aking pisnge.

Mas humigpit ang yakap sa akin ni Grantham na hindi man lang kayang maibsan ang kahit isang sakit na nararamdaman ko. Guso ko pang magwala at gusto ko ng mamatay dahil sa sakit.