Shades of Erotica 3: His Forbidden Property (R-18)✓

HIS 53

Saintess Ivory Doll Agathangelou

Deretsyo sa daan ang tingin ko at hindi pinapansin ang mga tingin na binibigay nila Gunner sa akin. Tahimik ko lang na yakap ang anak kong hanggang ngayon ay tulog na tulog pa rin.

"A-ah, how are you Saintess it's been a while?" Primotivo asks after coughing. I clench my teeth before caressing my son's back.

"I'm good," maikli kong sagot na nagpatahimik muli sa kanila.

"H-how long will y-you stay here?" Tanong naman ni Rogue ng hindi ata makatiis sa katahimikan. Nakita ko naman ang pagsulyap ni Aquilo waring hinihintay rin ang isasagot ko.

"I don't know, for a week maybe?" Three days from now Meghan's wedding will happen. Ganitong araw ang pinili ni Grant para mabilis lang kaming makakabalik ng Sweden.

"Oh, okay."

Hindi ko na pinansin ang mga ito nang maramdaman ang paggalaw ni Mikelle. Pupungas pungas itong tumunghay bago napangite nang makita ako.

"Mamma," aniya sa malambing na boses bago ako hinalikan sa pisnge. Hindi ko naman mapigilang mapangite bago hinaplos ang namumula nitong pisnge.

"How's your sleep, honey?" His blue orbs twinkle in delight. It seems that he's not yet noticing that there are other people with us.

"Good, I dreamt that Papa will gift me another plane!" Napangiwe ako sa narinig dahil may pakiramdam rin ako. Knowing that Grantham will follow us here he will surely buy a souvenir for Mikelle and it will be an airplane figurine.

"Where would I put that champ, we don't have enough space in our house already." Tumaas ang kilay nito sa sinabi ko bago nag-isip. Masayang pinanood ko ito habang seryosong seryoso sa ginagawa.

"Ah, we can just buy a new house, Mommy. Let's tell it to Lola and she will surely buy me a five-story house," proud nitong turan na nagpasamid sa akin.

Narinig ko naman ang mahihinang tawa sa tabi namin na nagpabaling kay Mikelle. His happy expression fell and a cold one emerge. Malamig itong tumingin sa apat bago sila pinag taasan ng kilay. Hindi naman makaimik ang mga ito dahil sa tingin na nakukuha nila mula sa anak ko.

"Who are they?" Mikelle asks before looking at me. Na wala ang malamig nitong tingin at napalitan ng masaya nang bumaling sa akin.

"Mommy," he said.

"Your Dad's friends," maikli kong sagot. I saw him flinch before making a void expression. He already knows what I am talking about and he already knows who are they.

"Seriously?" Anito na parang hindi siya bata.

This is I think one of the traits Mikelle inherited from his biological father, his wiseness and cleverness. Sa murang edad napakatalino na ni Mikelle na kaya na nitong magsagot ng advance algebra and calculus.

"He really looks like him." I heard Gunner mumble because he saw that my son is the spitting image of their friend. Nakatingin ito sa amin gamit ang rearview mirror. Umiwas naman ako ng tingin bago inayos ang upo ni Mikelle.

"Don't be rude Mikelle. Greet them properly okay?" Litanya ko dahil kahit hindi kami ayos na apat ayaw ko pa ring maging bastos sa kanila si Mikelle.

Kahit hindi sigurado nakita ko pa rin ang pagtango nito. "Hi, I'm Mikelle Yvo Agathangelou," turan nito na nagpanganga sa apat.

"N-not Montefalco?" Walang prenong tanong ni Rogue ma hindi ko nagustuhan.

"Why would I register him as a Montefalco, Rogue Dorcas?" Seryoso kong tanong na nagpatigil sa kaniya.

Hindi nakaimik ang mga ito hanggang sa makarating kami sa hotel na tutuluyan namin ni Mikelle. Bumaba na ako sa harap ng hotel nang tumigil ang kotse.

"Thank you for the ride," ani ko habang nakasilip sa vent window.

"Stay safe Saintess, and we hope to talk with you longer." For the first time Aquilo speak. Tumango lang ako sa kaniya bago tumalikod at naglakad na papasok. Hawak-hawak ko sa kamay si Mikelle habang papalapit sa reception area.

"How can I help you, Ma'am?"

"Room that is reserved for Agathangelou," ani ko.

"Just wait for a minute ma'am," sagot nito habang hinahanap siguro ang reservation ni Grantham.

Matapos ang ilang sandali na tapos na ito at binigay na sa akin ang card key ng isang pad bago sinabi ang floor at number. Napailing na lang ako dahil hindi basta hotel room ang kinuha ni Grant kung hindi isang buong palapag.

"Let's go, Mikelle," aniko bago inakay ang anak kong mapupungay na ang mga mata.

Nang makasakay sa elevator kinarga ko ng muli si Mikelle at hinayaan itong makatulog sa aking balikat. Mabilis lang kaming nakarating sa floor namin at ginamit ko na ang card key para mabuksan ang pinto ng pad.

Nang makapasok sa loob dumeretsyo ako sa kwarto at ihiniga doon si Mikelle na tulog na tulog na naman. Inayos ko muna ang higa niya bago linagay sa closet ang duffle bag namin. Nakita ko din doon ang mga maleta namin na maayos na nakalagay.

Nagpalit lang ako ng damit bago lumabas ng kwarto para matawagan si Grantham. Hindi kasi nito sinabi sa akin na sila Aquilo ang susundo sa amin ni Mikelle. After a few rings, Grantham answered his phone.

"Yes, my love?"

"Why didn't you tell me?" Seryoso kong tanong. Natigilan naman ito at hindi nakapagsalita. Mukhang alam na nito kung ano ang tinutukoy ko.

"I-i'm sorry," his only answer. Napasintido ako bago pabagsak na umupo sa sofa. Inihiga ko ang aking ulo sa sandalan ng sofa at tinitigan ang malaking chandelier na nakasabit

"Alam ba ni Daddy?"

"Yes, I told him already."

"What did he say?" Tanong ko bago umiwas ng tingin sa chandelier.

"He didn't say anything but he almost punch me." Tumaas ang kilay ko bago mahinang tumawa sa narinig. Hindi ko alam pero hindi ko kayang magalit ng matagal kay Grantham. Maybe because I have so much tolerance for him and Mikelle.

"We will talk later Lu. Magpapahinga muna ako." Nagpaalam na kami sa isa't-isa bago ko tuluyang pinatay ang tawag. Tumayo ako mula sa aking pagkakaupo bago sumilip sa malaking glass wall ng pad. Kitang kita dito ang mga nagtataasang building ng kamaynilaan.

One building caught my attention and that is the former company of Saint. The Montefalco Corporation. Ayon kay Grant isa ito sa kinuha ng Italy sa kaniya kaya naman iba na ang pangalan ng kompanya dahil hindi na ito kay Saint.

"Karma is really a bitch Saint. Pero parang kulang," mahina kong turan.

Para sa akin kulang na kulang ang kinuha kay Saint. Puro materyal na bagay kasi ang mayroon ito. Saint Yves is inhumane that's why no one around him can share his karma. Mahigpit kong hinawakan ang suot kong kwintas bago nakagat ang aking labi.

"Kairos, please guide mommy," mahina kong ani.

Inside of my necklace is the cremated remain of my first child. Siya iyong na wala sa akin dahil ni Saint. Ang anak na nagbigay sa akin ng lakas noon at ang anak na mabilis na binawi sa akin ng kapalaran. My baby Kai.

Kairos ang pinangalan ko dito dahil kahit sa kaunting oras naming magkasama siya ang bumuo at nagbigay ng kulay sa buhay ko. Binigyan niya ako ng dahilan noon para lumaban at magpatuloy.

Hanggang ngayon nandoon pa rin ang sakit na kahit kailan hindi mawawala. Kung hindi na wala sa akin ang panganay ko dalawa na sana ang anak ko ngayon at hindi sana ako na wala sa sarili noon.

Kaya ngayon hindi ko na hahayaang may mawala pa ulit sa akin. Silverado and my child are enough. The pain I suffered is enough.

Hindi na ako muling magpapakatanga at lulunukin ang dignidad ko para lang magmahal muli ng maling tao.