18

105 6 0
                                        






"Good morning Miss. Gailtred! I'm with my bestfriends na!"


Nagulat ako ng sumulpot ang apat na batang babae sa harapan ko. Pareho silang magaganda pero isa lang ang umagaw sa pansin ko.



Ang anak ko....



It's eleven years passed by but I can still remember her beautiful eyes. Pinilit kong hindi magpahalata at nginitian sila.




"Hi, pwede niyo bang sabihin isa isa ang mga pangalan niyo?" I asked



"I am Zafrin!" The girl who have curly short hair introduce her self while smiling.




"I am Louisiana." The other girl said.


"Kzyn here." She introduced and smiled at me.




Ngumiti naman ako sa kanya. Parang may kung anong saya ang lomukob sa damdamin ko dahil sa pag ngiti niya sakin.



"What's the poem about?" Louisiana asked.


Naka upo sila sa sofa habang nasa pang isahang upoan naman ako sa harapan nila


"This is about love, the love that you can reach only if you're on a mountain top, yet it's still hard to touch nor hold like the mist cause that love may disappear."


Nagkatinginan sila at muling bumaling sakin.



"I saw a high mountain full of hope
Full of life, full of love. I touch it once nor love it every passing day of my life yet it's not enough for me to handle the sorrowful sight.


The wind is blowing badly above
I can't tighten my grip from its heart.I love that mountain, even how unreachable it was."


"So I whispered to the mist itself. 'Please wrapped that mountain with you like what you did to my self so that he will feel the same coldness I feel, and made him realize that it was real.



That someone sacrifice everything for him.


I wish I could climb that mountain and lit up a fire to warm our freezing heart and I want to be the mist who's wrapping itself to the one I love. Yes, I still love that mountain even how unreachable it was."



Natahimik sila at si Kzyn ang unang nag salita. Nagulat pa ako ng maintindihan niya ang poem na isinulat ko.



"The mountain itself is the man you love. Ginawa mo lang itong mataas na bundok dahil mayaman ang lalaki at hindi mo ito maabot."


Napangiti ako at tumango. She is really my daughter.

Bumokas ang pinto kaya tumayo ako at babati na sana nang matigilan. Nag tama kasi ang paningin namin ni Shawn.



"U-Uhm." Nag iwas ko ng tingin.


"Girls, let's go home." Sabi niya na nasa mga bata nakatingin.



"Sige po Tito. Thank you Miss.Gailtred!" Baling sakin ng mga bata maliban may Kzyn.



"Okay, mag ingat kayo, bumisita kayo ulit." Sabi ko.



"Oo naman po!" Masigla na ani Zafrin.



Pinanood ko silang lumabas, ang tanging naiwan lang ay si Shawn at Kzyn.



"May kaylangan pa ba kayo?" Tanong ko.


Seryoso ang mga tingin ni Shawn sakin saka siya bumaling kay Kzyn.


My Biggest Mistake'Where stories live. Discover now