The Lies Between Us (Elite Series 2)

CHAPTER 29 : FRANCE

CHAPTER 29 : FRANCE

"France Mikale Ang."

I look at him with confusion.

"France , what?."

Lumapit ako rito para mas marinig siya.

"It's says here—Fvck!."

Pierce cursed when a loud sound is a gunshot is heard. Kasunod noon ang sigaw ng mga nagpapanic na mga tao.

"Nakatakas si Leon!." I heard someone say.

For a moment I though I saw Leon running toward us. The agents following him.

Someone bump into causing my hard fall into the floor which apparently causes sprain in my wrist. The second everything make sense to me , I was forced back to cold floor with a ruthless hand. I saw Leon behind me ordering everyone.

The tip of the knife aiming at my nape give no other choice but to stay put. Ang hawak namang baril ni Leon ay nakatutok kay Pierce.

"Walang gagalaw!." Leon ordered.

Malinaw sa kaniyang boses na mananagot ang sinumang hindi susunod.

"Walang magtatangkang magpaputok kung hindi!." I felt the tip of the knife against my skin. "Dadanak ang dugo sa ahensyang to!."

"Get up!."

Sinipa niya ako.

"Don't fvcking hurt you , you damn shit—

" Shut the fvck up!."

Natahimik si Pierce ng inilapit ni Leon ang baril nito sa kaniya.

Nang makatayo ako ay agad na ipinulupot ni Leon ang braso niya sa leeg ko. The knife aim at my throat now.

"Maglakad ka." bulong nito sa akin.

I followed him.

"Walang susunod!."

Nang makalabas kami sa CACI ay nakapaligid na ang mga combat unit. Pierce used me to get through them. May sugat na ang leeg ko dahil sa bawat sandaling pagriin niya sa kutsilyo sa leeg ko. Everyone didn't do anything. Too scared that I end up dead with one wrong move.

Nagnakaw si Leon ng isang sasakyan at ako ang pinag-drive noon. Bago pa kami maka-alis ay may bagay siyang hawak at nang pindutin niya iyon ay sumabog ang ikalimang palapag ng CACI.

"That's the fvcking reason why you don't bring your enemies on your own ground." nakangisi niyang saad.

Hindi maalis ang mga mata ko sa nasusunog na gusali.

"Drive!." matigas niyang utos.

I start the car and eventually drive our way away from the place. Hindi pa man kami nakakalayo ay narinig na namin ang mga polica car na nakasunod sa amin. Noong una ay tatlo lamang ang sasakyan hanggang sa huli ay hindi na mabilang.

"Bilisan mo!."

Idiniin niya sa mukha ko ang kutsilyong hawak.

"You should see it for yourself how hard to drive at the peak hours."

Nagmura lamang siya at sunod sunod na sinuntok ang busina. Nang hindi sumunod ang mga sasakyang nauna ay nagpaputok na ito. Everyone panic. Dahil bumagal ang takbo namin ay lumiit ang distansya namin sa sasakyan ng mga pulisya.

"Bilisan mo!." napapikit ko sa siga niya.

Halos masira ang manibela ng kotse sa higpit ng hawak ko. Gusto ko siyang patayin.

Lumipat siya sa backseat. Sinira niya ang salamin sa likod at pinagbabaril ang mga nakasunod sa amin. Sinulyapan ko ito mula sa rearview mirror. Wala siyang natatamaan sa mga ito. I smirk.