เหมราชเหลือบตามองคนที่ยืนอยู่ข้างเตียงคล้ายทำตัวไม่ถูกขำๆ เขาแต่งตัวเสร็จก่อนนั่งลงบนเตียง
"นวดเป็นไหม...."เขาถามเบาๆ
"ครับ....ก็นิดหน่อย"
"งั้นนวดให้หน่อยนั่งทำงานทั้งวันเมื่อยไปหมด...."เขาบอกเบาๆก่อนนอนคว่ำบนเตียงและรับรู้ถึงมือนิ่มๆที่นวดเบาๆที่ไหล่กลิ่นตัวของพนักงานนวดหอมสะอาดไม่ใช่กลิ่นนำ้หอมอาจเป็นสบู่...แต่มันทำให้เขาผ่อนคลายอย่างประหลาด
"ย่านายเป็นไงมั่ง...."เขาชวนคุย
"ก็เรื่อยๆตามประสาคนแก่ครับ....."
"ผู้หญิงที่นายเปิดร้านขนมให้เป็นอะไรกับนาย...."เขาถามต่อรับรู้ได้ถึงมือที่นวดเขาอยู่ชะงัก
"เป็น....แม่เลี้ยงผม"แสงเทียนตอบเบาๆคำถามนี้เหมือนเป็นการประกาศให้เขารู้ว่าทุกอย่างที่เขาทำอย่าคิดว่าเป็นความลับ หมอนี่ให้คนเฝ้าเขาไว้ตลอดเวลา
"แปลกดีนะเมียพ่อนายแต่กลับอยู่กับนาย...."
"ทิพเกสรโตมากับผมเธอเป็นลูกคนสนิทคุณย่า....."
"อ้อ...พ่อนายก็สมภารกินไก่วัดนะสิ....."อีกครั้งที่มันแสดงออกด้วยการเงียบเขารู้มันไม่พอใจที่เขาว่าพ่อมันแต่มันเลือกที่จะเงียบ
"พอแล้ว....ง่วงแล้วนอนเถอะ"คำว่านอนทำให้หมอนั่นตัวแข็งจนเขาอดหัวเราะไม่ได้
"อย่ากลัวเลยเทียนนอนก็คือนอน.....จูบราตรีสวัสฉันหน่อยสิ"ท่าทางอึ้งๆนั้นทำให้เขาลุกนั่งแล้วรั้งมันลงมานอนด้วยกันจูบเบาๆที่ริมฝีปากบาง
"ราตรีสวัส....ฝันดีนะเทียน...."แสงเทียนเม้มริมฝีปากนอนตัวแข็ง ฝันดีงั้นเหรอ....มันยังมีคำๆนี้อยู่บนโลกนี้อีกเหรอ....
.....................................
มือเล็กๆที่ถูกจับจูงมานั่งที่ม้าหินริมทาง อมยิ้มถูกหยิบยื่นมาตรงหน้า
"ราชรอแม่ตรงนี้นะ...เดี่ยวแม่เสร็จธุระเราค่อยไปกินข้าวกัน..."
YOU ARE READING
ขออภัยหวานใจผมเป็นมาเฟีย(yaoi END)
Romance"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกลัว...ฉันกลัวที่จะเสียนายไป..." "พี่ราช...ผมรักพี่นะ...ขอบคุณที่ปกป้องผมมาตลอด..."
