แสงเทียนมองไปรอบๆงงๆคนพวกนี้จับเขามาทำไม....พวกมันมัดเขาไว้กับเก้าอี้ใช้เทปกาวปิดปากและก็ไม่ยอมบอกอะไรเขาเลย ชายหนุ่มนั่งนิ่งๆพยายามคิดว่าเขาเคยรู้จักคนพวกนี้หรือเปล่าคำตอบคือ..ไม่
หรือจะจับเรียกค่าไถ่....หรือเป็นเจ้าหนี้พ่อ...ก่อนเขาจะคิดไปมากกว่านั้นประตูห้องก็เปิดออก....นั่น....
ผู้หญิงคนนี้เขาเคยเห็นท่ีร้านบ่อยๆ...เธอจับเขามาทำไม........โรสมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างละเอียดผิวเนียนขาวจัด...ดวงตาที่มองเธอมีแววสงสัยคิ้วเรียวยาวขมวดมุ่น...ริมฝีปากล่ะ มือเรียวเอื้อมไปดึงเทปกาวท่ีปิดปากออกเผยให้เห็นริมฝีปากแดงระเรื่อ...หล่อดีสะอาดตา...หญิงสาวลูบแก้มเนียนเบาๆก่อนเงื้อมือสุดแขนฟาดฝ่ามือใส่จนหน้าขาวๆสะบัดรอยแดงห้านิ้วปรากฎออกมาทันตาเห็น....
"คุณ...ต้องการอะไร..."แสงเทียนถามผู้หญิงที่เหมือนคนเสียสติงงๆ
"ฉันต้องการเขามาเป็นของฉันไง....แต่สองตาเขาก็ไม่เคยหันมอง......"
"คุณพูดเรื่องอะไร.......ผมไม่เข้าใจ...เขาอะไรของคุณ...."
"เหมราช....เขาต้องเป็นของฉัน..."
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม....คุณจะจับผมมาทำไม...."
"คิดว่าฉันโง่เหรอ...แกเกี่ยวอะไรก็รู้ดีอยู่แก่ใจ.....เขาชอบแก"
"คุณเข้าใจผิดแล้ว...เขาไม่ได้ชอบผม"
"ไม่ต้องมาพูดดี.....ฉันอุตส่ารักเอาใจเขามาหลายปีสองตาเขายังไม่แลเลย....แต่แกท้ังๆที่เป็นผู้ชายแทัๆกลับมาแย่งเขาไป..."
"แต่มันไม่ใช่ความผิดของผม......ผมไม่เคยแย่งของใคร"
"ผิดสิ...ถ้าไม่มีแกเสียคนเขาก็ไม่มีใคร...แล้วฉันก็อยากรู้นักถ้าแกตายเขาจะทำยังไง"
"ถ้าอยากรู้ขนาดนั้น...เธอก็ฆ่ามันดูสิ"เสียงทรงอำนาจที่ดังขึ้นข้างหลังทำให้โรสหันขวับไปมองอย่างตกใจ...เธอรู้ว่าเหมราชต้องตามมาแน่ๆแต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้
ESTÁS LEYENDO
ขออภัยหวานใจผมเป็นมาเฟีย(yaoi END)
Romance"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกลัว...ฉันกลัวที่จะเสียนายไป..." "พี่ราช...ผมรักพี่นะ...ขอบคุณที่ปกป้องผมมาตลอด..."