"พ่อ......"แสงเทียนครางออกมาเบาๆขณะรับรู้ถึงร่างอภินันที่รูดตัวลงช้าๆ
"พ่อ...ทำแบบนี้ทำไม....ทำทำไม...."ชายหนุ่มร้องให้ออกมาเมื่อหันมารับร่างอ่อนปวกเปียกของคนเป็นพ่อไว้ในวงแขน
"พี่ราช...พี่...เฮ้ย!...ใครก็ได้โทรเรียกรถพยาบาลสิ..."ศินาถตะโกนเสียงดังพยายามเขย่าร่างเหมราชให้รู้สึกตัว
"ครับ......"
""""""""""""""""""""""""""
ในความลางเลือนเสียงฟ้าร้องดังไกลๆเหมราชหันไปรอบตัวไปไหนกันหมดนะ...เขาอยู่ที่ไหน
"ราช....เด็กดีคอยแม่ที่นี่นะจ๊ะ....."เสียงนั้นเขาจำได้
"แม่......"
"พี่ราช...ทางนี้ครับ ผมอยู่นี่..."
"เทียน...."เขาเดินไปตามเสียงเริ่มมีผู้คนวุ่นวายฝนเริ่มตกคนของมูลนิธิหามแปลออกมาบนนั้นมีร่างผู้หญิงที่เต็มใบด้วยเลือด....แม่...ขณะกำลังจะผ่านเขาไปร่างในเปลกลับหันมามองเขาช้าๆ
"พี่ราช...."แสงเทียนที่หน้าตาเต็มไปด้วยเลือดนอนอยู่บนแปลแทนแม่เขา.....ไม่....
....อาการกระสับกระส่ายของพี่ชายทำให้ศินาถจับมือเขาไว้ หมอบอกว่าเหมราชช็อกอาจเพราะเจอเหตุการณ์อะไรที่ตื่นเต้น หรือตกใจสุดขีด....เขาเข้าใจเพราะเขาเองก็ตกใจเหมือนกันตอนที่เสียงปืนดังและหน้าตาแสงเทียนที่เต็มไปด้วยเลือดชวนให้คิดว่าหมอนั่นโดนยิง.....
"เเม่.....เทียน...."เสียงเบาๆที่ลอดออกมาทำให้ศินาถชะโงกหน้าไปใกล้ใช้มือตบแก้มพี่ชายเบาๆ
"พี่ราช....พี่...."เหมราชส่ายหน้าก่อนลืมตาขมวดคิ้วมองมา
"นาถ....."
"ฟื้นแล้วเหรอพี่...เป็นไงมั่ง...."
"เทียน...."เหมราชอุทานก่อนผวาลุกขึ้น
"ใจเย็นๆพี่เทียนไม่เป็นไร...."
"แต่...เลือด....."
"เลือดคุณนัน.....หมอนั่นยิงตัวเอง...."
"จริงเหรอ....แล้วเทียน"
VOCÊ ESTÁ LENDO
ขออภัยหวานใจผมเป็นมาเฟีย(yaoi END)
Romance"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกลัว...ฉันกลัวที่จะเสียนายไป..." "พี่ราช...ผมรักพี่นะ...ขอบคุณที่ปกป้องผมมาตลอด..."
